Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας χάνει το πολιτικό της υπόβαθρο. Ειδικά στην πατρίδα μας, ενώ αναμενόταν αναμένονταν εκδηλώσεις υπέρ της Γυναίκας, παρατηρήθηκε κάποια οπισθοδρόμηση.
Η κοινωνία αναζητούσε, αυτή τη χρονική περίοδο, να χαιρετισθεί προβολή της κοινωνικής δράσης της.
Αντίθετα, γεγονότα σε χαρακτηριστικές περιπτώσεις, καταδεικνύουν ότι ακολουθείται διαφορετική πορεία.
Χαιρετίσθηκε, πριν από μία πενταετία, η άνοδος Γυναίκας στο ανώτατο αξίωμα της Ελληνικής Πολιτείας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η θητεία της όμως, αδικαιολόγητα, τελειώνει. Παραδίδει το ύπατο αξίωμά της, σχεδόν την Ημέρα της Γυναίκας.
Μία χαροκαμένη μητέρα, η οποία αναζητά δικαίωση για τον άδικο θάνατο της κόρης της στα Τέμπη, λοιδορείται.
Έστω υπόψη ότι τα μέσα που χρησιμοποιεί να φτάσει στην πολυπόθητη αλήθεια, είναι νόμιμα.
Η Πρόεδρος μιας πολιτικής παράταξης η οποία υψώνει τη φωνή της για τη διαλεύκανση των γεγονότων των Τεμπών, προφυλακίζεται. Μάλιστα μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Τι ισχυρίζονται οι πολέμιοί της;
Ότι διεγείρει τη νεολαία και την οδηγεί σε λάθος πορεία.
Αυτά τα απίθανα γεγονότα που συμβαίνουν τριγύρω μας, απαξιώνουν το ρόλο της Γυναίκας στο σήμερα.
Ας μη διαφεύγει τις προσοχής μας. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αποβλέπει.
Να προβληματιστεί ο άνθρωπος σχετικά με τη συμβολή της στην πρόοδο της σύγχρονης κοινωνίας. Να αναδείξει και να γιορτάσει η ενέργειες θάρρους και αποφασιστικότητας Γυναικών και στη σύγχρονη εποχή.
Παράλληλα να ξεχωρίσει και να μηδενίσει τις αντιφάσεις που συνεχίζουν να υπάρχουν ανάμεσα στα λόγια και τα έργα της κοινωνίας.
Δυστυχώς η κοινωνία στις 8 του Μάρτη πανηγυρίζει τη σημαντική αξία της Γυναίκας με δώρα, άνθη, γλυκά, γεύματα ή δείπνα. Τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου διατηρεί τις ανισότητες.
Απ τις 8 του Μάρτη 1857 που ξεκίνησαν οι θρυλικοί αγώνες των Γυναικών, για καλύτερη παρουσία στην κοινωνία, έχει σημειωθεί εξαιρετική πρόοδος σε όλους τους τομείς.
Αυτή η μικρή ή μεγάλη επιτυχία, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ν’ αποτελεί Ημέρα εφησυχασμού.
Αντίθετα η αντίστοιχη αφύπνιση και εγρήγορση για συλλογικούς αγώνες.
Μ’ αυτούς έρχεται η ισότητα, ο μηδενισμός διακρίσεων.




