Το πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών που απασχόλησε πρόσφατα και για μια ακόμα φορά το δημοτικό συμβούλιο Ναυπακτίας, πέραν της επίπτωσης που αφορά σε θέματα ασφάλειας αλλά και στις περιουσίες των κατοίκων, δημιουργεί ένα ακόμα πιο μεγάλο πρόβλημα, με τεράστιο μάλιστα οικονομικό κόστος.
Αυτό της διάβρωσης του δικτύου και των αντλιοστασίων της αποχέτευσης καθώς όλο το δίκτυο περνά, από τότε που ολοκληρώθηκε το έργο, δίπλα στο κύμα στον παραλιακό δρόμο του Πλατανίτη και της Παλαιοπαναγιάς.
Αυτό συνέβαινε πριν από σχεδόν δυο δεκαετίες, όταν το έργο κατασκευάστηκε από την τότε Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας, με το δίκτυο σήμερα να βρίσκεται στην κυριολεξία μέσα στη θάλασσα εξαιτίας της διάβρωσης της ακτογραμμής.
Αυτό στην πράξη σημαίνει πως τα αντλιοστάσια διαβρώνονται, παύουν να είναι στεγανά και παρουσιάζουν προβλήματα με την σωστή λειτουργία τους ή και βγαίνουν εκτός λειτουργίας. Με δεδομένο την σύνδεση του δικτύου και της αποχέτευσης του Αντιρρίου στο υφιστάμενο δίκτυο, αντιλαμβάνεται κανείς τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στο μέλλον στο σύνολο της αποχέτευσης της Ναυπάκτου.
Πέρα από τις αποσπασματικές παρεμβάσεις στον παραλιακό Πλατανίτη – Παλαιοπαναγιάς με την δημιουργία κάποιων τοιχίων, με ασφαλτοστρώσεις και παρεμβάσεις το πρόβλημα παραμένει και μεγαλώνει.
Με τον Δήμο Ναυπακτίας να έχει αιτηθεί κατά καιρούς χρήματα για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα το κεντρικό κράτος κωφεύει μέχρι σήμερα.
Με τις αντιδράσεις της πολιτείας να είναι από αργές, έως μηδενικές είναι προφανές πως απαιτείται παρέμβαση του δήμου στο υπουργείου και συνεχής πίεση για την εξεύρεση χρηματοδότησης ώστε με σωστές μελέτες να δοθεί τέλος στο πρόβλημα. Χρειάζεται πολιτική βούληση καθώς οι επιπτώσεις από την μη λύση του προβλήματος θα είναι κρίσιμες για την υγεία των κατοίκων, το περιβάλλον και με τεράστιο πλέον το κόστος αποκατάστασης.
Με καθορισμένη πλέον την γραμμή αιγιαλού και ύστερα από την κτηματογράφηση, απαιτείται ο δήμος Ναυπακτίας να προχωρήσει και σε όλες εκείνες τις ενέργειες που θα οδηγήσουν στην εφαρμογή της πράξης αναλογισμού στην περιοχή.
Τα όρια ζώνης δίνουν τουλάχιστον δέκα μέτρα πάνω από τον υφιστάμενο παραλιακό δρόμο, με αποτέλεσμα δημιουργία ασφαλούς δρόμου για πεζούς και οχήματα, δίνοντας τέλος στην χρόνια παθογένεια στην περιοχή.
Η εξεύρεση λύσης σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο, μια και το πρόβλημα εμφανίζεται και στην ακτογραμμή του δήμου από Αντίρριο μέχρι Κρυονέρι, είναι επιτακτική, με την κλιματική κρίση να είναι πλέον γεγονός.
Η εκπόνηση μελετών, οι αδειοδοτήσεις και η εξεύρεση χρηματοδότησης για τα αναγκαία έργα θα έπρεπε να είχαν δρομολογηθεί από χθες.