Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Προς καθιέρωση κοινού Πάσχα από Ορθόδοξους και Καθολικούς

Published

on

Ακριβώς 1.700 χρόνια μετά την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ), στη Νίκαια της Βιθυνίας, όταν και αποφασίστηκε ο εορτασμός του Πάσχα, το 2025 οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί χριστιανοί θα γιορτάσουν μαζί το Θείο Δράμα και την Ανάσταση.

Αν και αυτό θα συμβεί συμπτωματικά, καθώς το Πάσχα είναι κινητή εορτή, οι ανώτατοι ηγέτες των δύο εκκλησιών εμφανίζονται πρόθυμοι να τερματίσουν τη διχόνοια και να προχωρήσουν σε μια ιστορική καθιέρωση του κοινού εορτασμού.

«Αποτελεί σκάνδαλον ο χωριστός εορτασμός του μοναδικού γεγονότος της μιας Αναστάσεως του Ενός Κυρίου» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στο μήνυμα που απηύθυνε προς όλους του μη Ορθόδοξους Χριστιανούς που γιόρτασαν το Πάσχα την Κυριακή 31 Μαρτίου. Ευχήθηκε του χρόνου (2025) ο κοινός εορτασμός να μην είναι απλώς «σύμπτωση», αλλά να αποτελέσει την απαρχή για την καθιέρωση του ενιαίου εορτασμού από τις δύο Εκκλησίες. «Είμαστε αισιόδοξοι, καθώς εκατέρωθεν υπάρχει η προς τούτο καλή θέλησις και προθυμία», τόνισε.

Από το 2014, όταν ο Οικονομικός Πατριάρχης και ο Πάπας Φραγκίσκος συναντήθηκαν στην Ιερουσαλήμ, ο κοινός εορτασμός έχει βρεθεί στο επίκεντρο πολλών συζητήσεων τους και πλέον φαίνεται πως οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για αυτήν την ιστορική κίνηση.

Είναι ενδεικτικό πως ο Πάπας Φραγκίσκος αποφάσισε να επαναφέρει στα ετήσια Δίπτυχα του Βατικανού τον τίτλο του Πατριάρχης της Δύσης (Παλαιάς Ρώμης). Σύμφωνα με την εκκλησιαστική ιστοσελίδα «Φως του Φαναριού», η κίνηση του Φραγκίσκου εντάσσεται στο πλαίσιο της επανεύρεσης της συνοδικότητας, η οποία πήγασε από τη συνάντηση των Βαρθολομαίου και Φραγκίσκου το 2014 στα Ιεροσόλυμα, κατά την 50ή επέτειο της κοινής άρσης των αναθεμάτων μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

Η παρότρυνση των επικεφαλής των δύο Εκκλησιών είναι όλοι οι Χριστιανοί, Ορθόδοξοι και Καθολικοι, να ξαναβρεθούν, όπως έχει δηλώσει ο Πάπας, για ένα κοινό νέο ξεκίνημα, αφήνοντας πίσω τις διαμάχες και τον διχασμό του παρελθόντος. Στην πράξη η ενωμένη Εκκλησία θα ενισχύσει τη δύναμή της και κατ’ επέκταση και την επιρροή της.

Γιατί Ορθόδοξοι και Χριστιανοί γιορτάζουν διαφορετικά το Πάσχα

Η απάντηση στους διαφορετικούς εορτασμούς πηγάζει από την ιστορία και την εβραϊκή παράδοση, που χρησιμοποιούσε το σεληνιακό ημερολόγιο, δηλαδή το ημερολόγιο που βασιζόταν στους κύκλους της Σελήνης. Το Πάσχα των Εβραίων (Πεσάχ, δηλαδή «διέλευση» στα εβραϊκά) αφορά τον εορτασμό της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο, την απελευθέρωση από τη δουλειά των Φαραώ και τη διέλευσή τους από την Αίγυπτο προς τη Γη της Επαγγελίας. Το εβραϊκό Πάσχα είχε οριστεί στις 14 του μήνα Νισάν, δηλαδή ανήμερα της εαρινής ισημερίας ή την επομένη.

Με την εξάπλωση του χριστιανισμού η συγκεκριμένη ημέρα συνδέθηκε και με τον εορτασμό του χριστιανικού Πάσχα. Κατά την παράδοση, ο Χριστός αναστήθηκε την πρώτη ημέρα μετά το εβραϊκό Πάσχα.

Αρχικά οι χριστιανικές εκκλησίες γιόρταζαν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες, επιδιώκοντας ωστόσο να πέφτει Κυριακή.

Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας αποφάσισε ότι το Πάσχα θα γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, ενώ αν η πανσέληνος έπεφτε Κυριακή, τότε η γιορτή μεταφερόταν για την αμέσως επόμενη Κυριακή. Έτσι, χριστιανικό και εβραϊκό Πάσχα δεν θα συνέπιπταν ποτέ. Άρα η Ανάσταση σε ένα έτος προσδιοριζόταν από την ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου, βάσει του Ιουλιανού ημερολογίου, το οποίο ίσχυε εκείνη την περίοδο.

Η μεγάλη αλλαγή επήλθε με την εφαρμογή του γρηγοριανού ημερολογίου, το οποίο υπολογίζοντας διαφορετικά τον χρόνο, βάσει του ηλιακού έτους, υπολόγισε την 5η Οκτωβρίου του 1582 ως την 15η του ίδιου μήνα. Με αυτόν τον τρόπο η εαρινή ισημερία συνέπεσε με την 21η Μαρτίου, όπως ακριβώς προέβλεπε και η Α’ Οικουμενική Σύνοδος. Τα περισσότερα καθολικά κράτη υιοθέτησαν το γρηγοριανό, ενώ τα ορθόδοξα διατήρησαν το ιουλιανό ημερολόγιο, μέχρι τον 20ό αιώνα.

Στην Ελλάδα το γρηγοριανό ημερολόγιο υιοθετήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923, ενώ η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, σε αντίθεση με το κράτος, διατήρησε το ιουλιανό ημερολόγιο μέχρι το 1924, όπου και τελικά ταυτίστηκε με το πολιτικό, για να ενισχύσει τις ακίνητες εορτές. Το Πάσχα όμως εξακολουθεί να υπολογίζεται με βάση το ιουλιανό σύστημα, όπως και όλες οι υπόλοιπες κινητές εορτές.

Επιπλέον, στη διαφορά των ημερομηνιών που γιορτάζονται τα δύο Πάσχα παίζει ρόλο και ο «μετωνικός κύκλος», που είναι το σύστημα που προβλέπει τις εαρινές πανσελήνους και το οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα. Οι καθολικοί γιορτάζουν την Ανάσταση σύμφωνα με τον κανόνα της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, όμως υπολογίζουν την πανσέληνο σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο, μαζί με το σφάλμα που φέρει το μετωνικό σύστημα, προσθέτοντας ορισμένες ημέρες, με αποτέλεσμα, η καθολική πανσέληνος να είναι πιο κοντά στην αστρονομική από ότι η ορθόδοξη.

Μάρκος Λεονταρίδης

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΛΛΑΔΑ

Άξιος, άξιος…

Published

on

By

Όπως αποδείχτηκε η αξιολόγηση μέσω της πλατφόρμας axiologisi.ypes.gov.gr έχει πάρα πολλές στρεβλώσεις και τελικά δεν δείχνει τις αντικειμενικές επιδόσεις ενός δήμου, αλλά περισσότερο την αυστηρότητα με την οποία κρίνουν κάθε δήμο ξεχωριστά και τα προβλήματα που νιώθουν έντονα σε κάθε περιοχή οι ίδιοι οι πολίτες, αλλά και τον βαθμό γνώσης που έχουν για τις λειτουργίες του Δήμου τους.

Το δηλώνει άλλωστε και ίδια η έκθεση του Υπουργείου Εσωτερικών η οποία όμως πέρασε στα ψιλά.

Εκατοντάδες ήταν οι διαμαρτυρίες των δημοτικών αρχών με ανακοίνωσή τους, που επισημαίνουν ότι οι πολίτες τους αξιολόγησαν υπηρεσίες…  που δεν διαθέτουν.

Το τρανταχτό και χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι  δημοτικές συγκοινωνίες, όπου πρακτικά οι πολίτες  κρίνουν ουσιαστικά τα ΚΤΕΛ, που δεν είναι αρμοδιότητα των δήμων.

Ακόμα μια παράμετρος είναι η συμμετοχή των πολιτών στην αξιολόγηση καθώς δεν μπορεί να ψηφίζουν 60- 70 άτομα σε ένα πληθυσμό 15.000 κατοίκων και το αποτέλεσμα να χαρακτηρίζει την λειτουργία ή τις υπηρεσίες του Δήμου.

Η  αξιολόγηση είναι ένα πολύ θετικό και απαραίτητο εργαλείο, χρειάζεται και σωστή διαχείριση για να μην οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα και λανθασμένες πολιτικές, καθώς η αξιοποίηση της κατάταξης από κάποιες δημοτικές αρχές θα μπορούσαμε να πούμε ότι μπήκε στα όρια του φαιδρού λαϊκισμού.

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Νέα κρούσματα ευλογιάς αιγοπροβάτων στην Ναυπακτία

Published

on

By

Η Διεύθυνση Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας γνωστοποιεί ότι στο πλαίσιο της επιτήρησης για το νόσημα της ευλογιάς που πραγματοποιεί όλο αυτό το διάστημα η Κτηνιατρική Υπηρεσία Αιτωλοακαρνανίας σε εκτροφές αιγοπροβάτων στην Ναυπακτία, εντοπίστηκαν την τελευταία εβδομάδα άλλα δύο κρούσματα σε γειτονικές εκτροφές στην περιοχή της Δάφνης.

Το γεγονός ότι οι προηγούμενοι έλεγχοι, στους οποίους χρησιμοποιήθηκαν και μοριακές τεχνικές πρώιμης ανίχνευσης του νοσήματος, ήταν αρνητικοί, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει νέα εισαγωγή του νοσήματος στην περιοχή.

Επομένως, η επιδημιολογική εικόνα λαμβάνοντας υπ’ όψη και την άμεση γειτνίαση με την περιοχή της Φωκίδας, δημιουργεί εκ νέου ανησυχία και ως εκ τούτου τονίζονται για ακόμη μια φορά τα ακόλουθα:

Απαγορεύεται η μετακίνηση ζώων στις περιοχές της ζώνης προστασίας και επιτήρησης.

Απαγορεύεται  η διακίνηση ζωοτροφών από τις περιοχές της προστασίας και επιτήρησης χωρίς σχετική άδεια από τον Επόπτη Ζωοτροφών.

Είναι υποχρεωτική η τήρηση των μέτρων βιοπροφύλαξης στις εκτροφές (περίφραξη, απολυμάνσεις τροχών οχημάτων και υποδημάτων στις εισόδους, εξόδους των εκμεταλλεύσεων, απολυμάνσεις υλικών και εξοπλισμού, χρήση προστατευτικής ένδυσης-υπόδησης).

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην οποιουδήποτε ξένου προσώπου στην εκτροφή  και ιδιαίτερα άλλων κτηνοτρόφων.

Για τις κουρές των ζώων θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά τα μέτρα βιοασφάλειας  και να δηλώνονται στο Τμήμα Κτηνιατρικής Ναυπακτίας.

Όλοι οι κάτοχοι οικόσιτων αιγοπροβάτων που δεν το έχουν ήδη πράξει υποχρεούνται να δηλώσουν τα ζώα τους στο Τμήμα Κτηνιατρικής Ναυπακτίας.

Σε περίπτωση εμφάνισης των συμπτωμάτων οι κτηνοτρόφοι πρέπει να ενημερώνουν άμεσα τις κτηνιατρικές αρχές, ώστε να αποτραπεί η εξάπλωση του νοσήματος.

#   Σημειώνεται ότι η ευλογιά δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων και κρέατος.

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Το νερό νεράκι…

Published

on

By

Το ελληνικό πρόβλημα και η γεωγραφία της κρίσης

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα παράδοξο. Παρότι δεν ανήκει στα κράτη με τον χαμηλότερο ετήσιο υδρολογικό κύκλο, εμφανίζει περιοχές με εξαιρετικά υψηλό υδατικό στρες. Αυτό οφείλεται στην άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, στη γεωγραφική ασυμμετρία ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση του νερού, στην υπεράντληση των υπόγειων υδροφορέων, στις υψηλές απώλειες των δικτύων και στην απουσία ολοκληρωμένης διαχείρισης ανά λεκάνη απορροής.

 

Τοπική Αυτοδιοίκηση: Στην πρώτη γραμμή, χωρίς πυξίδα

Οι Δήμοι αποτελούν το βασικότερο σημείο επαφής των πολιτών με το πρόβλημα της λειψυδρίας. Ωστόσο, η διαχειριστική και τεχνική τους επάρκεια ποικίλλει δραματικά.

Δήμοι στερούνται ακόμη και βασικής τεχνικής τεκμηρίωσης για να ενταχθούν σε προγράμματα. Οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης (ΔΕΥΑ) αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας, κυρίως λόγω του αυξημένου κόστους λειτουργίας και της περιορισμένης κρατικής επιχορήγησης.

Πολλοί Δήμοι έχουν ξεκινήσει ενημερωτικές καμπάνιες ευαισθητοποίησης, ωστόσο παραμένει ζητούμενο ο σχεδιασμός ολοκληρωμένων Σχεδίων Διαχείρισης Νερού.

Χρηματοδοτικά Εργαλεία:

  • “Αντώνης Τρίτσης”: Περιλαμβάνει άξονες για δίκτυα ύδρευσης, διαχείριση αποθεμάτων και τεχνολογική αναβάθμιση των ΔΕΥΑ.
  • RRF – Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας: Χρηματοδοτεί αφαλατώσεις, ανακύκλωση νερού και «έξυπνες» υποδομές.
  • ΕΣΠΑ 2021–2027: Εντάσσει έργα σε περιφερειακό και τομεακό επίπεδο που σχετίζονται με τη βιώσιμη διαχείριση υδάτων.

Συμπεράσματα: Ώρα για αλλαγές

Η λειψυδρία δεν είναι πλέον ένα φυσικό φαινόμενο που αφορά μόνο τους γεωπόνους ή τις ΔΕΥΑ. Είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα που απαιτεί:

  • Εθνικό σχέδιο διαχείρισης με βάση τις λεκάνες απορροής
  • Θεσμική ενίσχυση των ΔΕΥΑ και τεχνική υποστήριξη των μικρών Δήμων
  • Διαδημοτικές συνεργασίες και συμμετοχή των πολιτών στη χάραξη τοπικών πολιτικών για το νερό
  • Επένδυση σε καινοτομία, ψηφιακή παρακολούθηση και πράσινη τεχνολογία

Η πρόσβαση σε καθαρό και επαρκές νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Οι ΟΤΑ, το ΥΠΕΝ και η ΕΕ έχουν πλέον την υποχρέωση να το διασφαλίσουν, όχι μόνο για τις παρούσες, αλλά και για τις επόμενες γενιές.

Το νερό είναι ζωή – και η διαχείρισή του είναι καθρέφτης της πολιτικής μας ωριμότητας και της κοινωνικής μας υπευθυνότητας.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………

#  Στην 19η θέση παγκοσμίως ως προς τον κίνδυνο εμφάνισης λειψυδρίας βρίσκεται η χώρα μας, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής κυρίως, η οποία έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην πλευρά της προσφοράς (μείωση βροχοπτώσεων) όσο και σε εκείνη της ζήτησης (αύξηση της κατανάλωσης για άρδευση και γενικές χρήσεις).

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ