Είναι σίγουρο ότι η εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου θα έχει
εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τις προηγούμενες. Η απλή αναλογική, ως
διαδικασία είναι πρωτόγνωρη, για όλους σχεδόν, τόσο τους υποψηφίους όσο και το
εκλογικό σώμα. Πολλοί, για να μην πούμε οι περισσότεροι από αυτούς που
προτίθενται ή τουλάχιστον σκέφτονται να είναι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι,
δεν γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά ούτε του εκλογικού συστήματος αλλά ούτε του
εκλογικού σώματος σε όλη την έκταση του δήμου Ναυπακτίας.
Ο μέχρι σήμερα μεγάλος για τα μεγέθη του δήμου αριθμός
υποψηφίων δημάρχων και η πολυδιάσπαση των περισσοτέρων από τις υφιστάμενες
δημοτικές παρατάξεις έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό. Στο πλαίσιο αυτό τα
επιτελεία των υποψηφίων δημάρχων και οι ίδιοι προσωπικά έχουν μπει σε ένα
απίστευτο κυνήγι υποψηφίων συμβούλων. Στο κυνήγι αυτό τα βέλη στοχεύουν κατά
προτεραιότητα αυτούς που έχουν ψήφους. Και αυτοί που συγκεντρώνουν ψήφους είναι
όσοι έχουν μεγάλο πλέγμα συγγενικών, φιλικών και επαγγελματικών – πελατειακών
σχέσεων. Η εκλογική δύναμη των υποψηφίων υπολογίζεται με τις ψήφους που
αποφέρουν οι προσωπικές και επαγγελματικές τους σχέσεις. Για το λόγο αυτό τα
στενά επιτελεία των υποψηφίων δημάρχων χαρτογραφούν καλά το δήμο και εντοπίζουν
τα «καλά και δυνατά χαρτιά».
Με αυτή τη λογική η συζήτηση και το ενδιαφέρον όλων επικεντρώνεται στην ονοματολογία, στην
εκλογολογία θέσεων και αξιωμάτων. Δεν είναι λίγοι και οι υποψήφιοι που σκέφτονται και συνδυάζουν την εκλογή με κύριο
κριτήριο να απολαύσουν τα προνόμια που τους δίνει ο νόμος και να γλιτώσουν τις
εκτός έδρας μετακινήσεις τους και μεταθέσεις. Με τέτοιου είδους κριτήρια και
άλλα πολλά, προσωπικού κυρίως χαρακτήρα, αρχίζουν οι υποσχέσεις και οι
δεσμεύσεις. Δεσμεύονται οι υποψήφιοι και αυτοί με τη σειρά τους δεσμεύουν
συναισθηματικά τους συγγενείς τους, τους φίλους τους, τους εργαζομένους τους,
τους πελάτες τους.
Σε αυτό το κυνήγι λοιπόν ο στόχος είναι τα ονόματα και οι
εντυπώσεις. Αυτή είναι η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος με την οποία δεσμεύεται
συναισθηματικά το εκλογικό σώμα. Και κάπως έτσι παίζεται το εκλογικό παιχνίδι
που οδηγεί στην εκλογική νίκη.
Με αυτές τις λογικές όμως χάνεται αυτός που θα έπρεπε να είναι ο κύριος στόχος
και το ζητούμενο τόσο για τους υποψηφίους όσο και για το εκλογικό σώμα. Ενώ
δηλαδή αυτή την περίοδο οι υποψήφιοι δήμαρχοι και τα επιτελεία τους θα έπρεπε
να στρέφουν και να επικεντρώνουν τη
συζήτηση στην παρουσίαση
προγραμμάτων, στην κατάθεση θέσεων
και απόψεων, στην αντιπαραβολή προτάσεων,
στρέφουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας στα ονόματα όσων δηλώνουν υποστηρικτές ή
και υποψήφιοι. Και ως επακόλουθο αυτής της κατεύθυνσης έρχεται η αντιπαράθεση
ανάμεσα στο παλιό και στο νέο, ανάμεσα σε αυτούς που έχουν ασκήσει διοίκηση και
έχουν εμπειρία, σε αυτούς που δεν έχουν ασκήσει διοίκηση αλλά έχουν εμπειρία
και ευαγγελίζονται το καινούριο και σε αυτούς που δεν έχουν καμία εμπειρία και
πρέπει να βρουν και έμπειρους για να καλύψουν το κενό.
Φαύλος κύκλος. Και
αυτό γιατί, όταν φτάνουμε λίγο πριν το τέλος της εκλογικής αναμέτρησης, όταν
δηλαδή παρουσιάζονται τα προγράμματα, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι τα
περισσότερα θέματα είναι κοινά. Και το βέβαιο είναι ότι όλοι έχουν Όραμα, όλοι
κυνηγούν την Ανάπτυξη και όλοι στοχεύουν στη Ναυπακτία που μας Αξίζει ή στη
Ναυπακτία που Αξίζει κανείς να ζει. Οι περισσότερες διαφορές βρίσκονται στο
περιτύλιγμα και όχι στην ουσία. Το εκλογικό σώμα όμως ακόμα κι αν μπορεί να
εντοπίσει την ουσία, τη χάνει στο λαβύρινθο των προσωπικών, αναμφισβήτητα
ανθρώπινων, σχέσεων.
Ποιος τελικά κερδίζει ή χάνει, θα το κρίνει η ιστορία και το μέλλον της Ναυπακτίας
#Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική συνδρομητική εφημερίδα Nafsweek