Στη νέα εποχή του Κλεισθένη η συζήτηση και η ψήφιση του Τεχνικού Προγράμματος πραγματοποιείται ανά έργο βάσει των προτάσεων που κατατίθενται.

Η πρόταση που συγκεντρώνει την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών του Δημοτικού Συμβουλίου συνιστά και το εγκεκριμένο έργο του προς ψήφιση Τεχνικού Προγράμματος.

Σε περίπτωση που καμία πρόταση δεν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, τότε η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο πρώτων σε ψήφους προτάσεων.

Θετικές πλευρές

Η συζήτηση και η ψήφιση των έργων θα γίνεται με επίκεντρο τα έργα κάθε χρόνου, αφού θα ψηφίζονται ένα ένα. Επομένως μπορούμε να ελπίζουμε ότι όλοι θα έχουν σαφή εικόνα των έργων και των δαπανών που προγραμματίζονται και εκτελούνται και ότι το δημοτικό συμβούλιο θα πάψει να είναι αρένα αντιπαράθεσης ιδεών και μόνο.

Αυτό οπωσδήποτε απαιτεί συναινέσεις, που είναι βασική και πολύ αναγκαία προϋπόθεση κοινής αντίληψης και συσπείρωσης δυνάμεων για την επίτευξη έργων, αποτρέποντας εμπόδια που μπαίνουν για αντιπολιτευτικούς και μόνο λόγους.

Κίνδυνοι

Ο μεγάλος κίνδυνος είναι η ισορροπία να φτάσει στο κατώτατο σημείο προκειμένου να ψηφιστεί το τεχνικό πρόγραμμα και ο προϋπολογισμός. Με δεδομένο ότι ο Κλεισθένης έχει διατηρήσει την εκλογή δημοτικών συμβούλων ανά δημοτική ενότητα – πρώην δήμο, δείτε τι μπορεί να συμβεί με ένα απλό παράδειγμα.

Οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι από μια δημοτική ενότητα προκειμένου να πετύχουν να ψηφιστεί ένα σημαντικό για αυτούς έργο στην περιοχή τους να αναγκαστούν να ψηφίσουν έργο άλλης δημοτικής ενότητας που δεν θεωρούν  ότι πρέπει να γίνει μόνο και μόνο για  να εξασφαλίσουν ότι θα ψηφιστεί και θα γίνει το δικό τους.

Γενικευμένη μια τέτοια αντίληψη και φιλοσοφία έχει τον κίνδυνο η συναίνεση να είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης και συμφωνιών προκειμένου να εξυπηρετηθούν προσωπικές και ιδιοτελείς φιλοδοξίες και σκοπιμότητες. Τέτοιου είδους έργα  δεν θα είναι αποτέλεσμα συναινέσεων αλλά παραγοντισμού.