Το να αντιμετωπίζουμε προβλήματα και να τα λύνουμε με τη δράση, τη φαντασία και την αποφασιστικότητά μας είναι το μυστικό μιας ευτυχισμένης ζωής. Όλα τα νέα     τεχνολογικά εργαλεία, συνοδευόμενα από τη συνεχή αναζήτηση ευκολιών και ανέσεων, δεν κάνουν τίποτε άλλο. Ακόμη και σήμερα όμως, οι κοινωνιολογικές έρευνες για την ευτυχία των προσώπων αποκαλύπτουν τα ίδια ποσοστά υποκειμένων που εμφανίζονται ανικανοποίητα.

Το διαδίκτυο μας προσφέρει μια πρωτόγνωρη ποσότητα δυνατοτήτων, επιτρέποντας σε όποιον έχει μια μικροσκοπική ηλεκτρονική συσκευή στην τσέπη του να διαθέτει πρόσβαση σε απέραντη γνώση, σε κάθε τόπο και σε απευθείας σύνδεση. Αυτό το απίστευτο θαύμα της τεχνολογίας, όπως και πολλά άλλα, έχει και την  σκοτεινή του πλευρά.

Σε νεώτερες ηλικίες θεωρούσαμε  ότι αυτό που μας εμπόδιζε να υλοποιήσουμε κάθε επιθυμία μας ήταν η έλλειψη γνώσης. Σήμερα, αν θέσουμε  ένα ερώτημα στο Google, ο αριθμός των απαντήσεων που θα μας δοθούν θα ξεπερνά τα δύο ή τρία εκατομμύρια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε  ποτέ να τις διαβάσουμε  όλες ή έστω να φανταστούμε  το περιεχόμενό τους.

Αν προηγούμενα το πρόβλημα ήταν η έλλειψη γνώσης, σήμερα είναι η υπεραφθονία της και αυτό το πράγμα μας τρομάζει  εξίσου.

Μια άλλη παράπλευρη ζημιά, είναι η απώλεια της ικανότητας να σκεφτόμαστε μακρόπνοα. Έχουμε όλο και λιγότερη υπομονή, μολονότι γνωρίζουμε ότι, για να πετύχουμε    μεγάλους στόχους, πρέπει να ξέρουμε να περιμένουμε.

Σήμερα θέλουμε τα πάντα και αμέσως.  Όταν η σύνδεση με το διαδίκτυο είναι αργή, νιώθουμε  αμέσως απογοήτευση και οργή.  Δεν είμαστε  πλέον ικανοί να περιμένουμε.

Μια άλλη αξιοσημείωτη παράπλευρη ζημιά είναι η απώλεια της ικανότητας να αποθηκεύουμε πληροφορίες στο νου μας. Είμαστε όλο και λιγότερο ικανοί να αφομοιώνουμε τη γνώση και να τη διατηρούμε στη μνήμη μας και ο λόγος είναι κατεξοχήν πρακτικός. Σήμερα οι πληροφορίες είναι περισσότερο διαθέσιμες από όσο υπήρξαν οποτεδήποτε άλλοτε. Για να βρούμε μια σημαντική πληροφορία, δεν χρειάζεται πλέον να μελετήσουμε εκατοντάδες ή χιλιάδες βιβλία στη βιβλιοθήκη.  Μπορούμε να κάνουμε τις έρευνές μας καθισμένοι άνετα στον καναπέ του σπιτιού μας.

Τελικά δεν οφείλουμε πλέον να φορτώνουμε το φτωχό μας μυαλό με πληροφορίες, που σήμερα είναι όλο και περισσότερο διαθέσιμες ή μπορούμε να τις συμβουλευτούμε σε κάποιον server. Αυτές οι πληροφορίες όμως, καθώς βρίσκονται σε έναν τόπο διαφορετικό από το μυαλό μας, δεν φιλτράρονται από τη σκέψη μας. Δεν περνούν μια περίοδο «επώασης» ούτε αναπτύσσονται μέσα μας. Έτσι, εμείς δεν τις επεξεργαζόμαστε ούτε συνειδητά ούτε ασυνείδητα.

Ο νους εργάζεται, ανακυκλώνει δεδομένα και πληροφορίες, ακόμη και αν εμείς δεν το συνειδητοποιούμε. Όταν όμως οι πληροφορίες που προορίζονται για τον εγκέφαλό μας παραμένουν στους servers, το πιο σημαντικό όργανό μας μένει χωρίς υλικό προς επεξεργασία…

Μακροπρόθεσμα αυτό το φαινόμενο θα έχει αρνητική επίπτωση στην ανθρώπινη δημιουργικότητα.  Όταν μια σελίδα στο διαδίκτυο εκφράζει μια ιδέα αντίθετη από τη δική μας, που δεν μας αρέσει, αντί να σκεφτούμε τους λόγους που οδήγησαν στη διατύπωσή της   ή και να σκεφτούμε θέσεις και επιχειρήματα για να υποστηρίξουμε τη δική μας άποψη και να αντικρούσουμε την άλλη, περιοριζόμαστε στο να πατήσουμε το πλήκτρο «cancel»…

Στη διάρκεια των ωρών που περνάμε καθημερινά στο διαδίκτυο, θα μπορούσαμε να μη συναντήσουμε κανέναν διαφορετικό από μας.  Όμως ο κόσμος offline, από την ίδια του τη φύση βασίζεται στη σύγκρουση. Κάποιοι σκέφτονται όπως εμείς, άλλοι διαφωνούν και εμείς, από τη μεριά μας, αποστρεφόμαστε και απορρίπτουμε τις ιδέες άλλων, μια και τελικά είμαστε προορισμένοι να ζούμε σε αυτόν τον κόσμο.