«Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από Εργατικό Κέντρο  στήριγμα των συνδικάτων και των αγώνων τους»

«Απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη της Ναυπακτίας και της Δωρίδας, σε κάθε άνεργο, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή και αντιπρόσωπο στο συνέδριο του ΕΚΝ-Δ που κατανοεί την άσχημη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και συμφωνεί ότι τα εργατικά σωματεία και το ΕΚΝ-Δ πρέπει να ξεφύγουν από το θανάσιμο εναγκαλισμό κυβέρνησης και εργοδοσίας.

Τώρα είναι η ώρα όλοι να απαντήσουν στο εξής ερώτημα: τι Εργατικό Κέντρο έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι της Ναυπάκτου και της Δωρίδας; Θα συνεχίσουν να έχουν Εργατικό Κέντρο μηχανισμών και προγραμμάτων, βαλβίδα εκτόνωσης των εργατικών αγώνων και της λαϊκής δυσαρέσκειας, υποταγμένο στην αντιλαϊκή επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων και των κυβερνήσεών τους; Ή θα έχουν Εργατικό Κέντρο – “όπλο” στα χέρια τους, δύναμη στον αγώνα τους, οργανωτή της πάλης τους, εκφραστή των συμφερόντων τους;

Μόνο αν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα μπορεί να ανοίξει ο δρόμος ώστε το Εργατικό Κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας να «αλλάξει σελίδα» τα επόμενα χρόνια. Μόνο μέσα από την ενίσχυση του ψηφοδελτίου της Αγωνιστικής Ενότητας που συγκροτούν συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μπορεί να υπάρξει προοπτική για Εργατικό Κέντρο όπλο στα χέρια των εργατών. Για να αποκτήσει ζωντάνια, συλλογική λειτουργία, δράση, για να γίνει πραγματική κυψέλη των συνδικάτων, να δώσει ώθηση στη λειτουργία και τη μαζικοποίησή τους. Για να εκφράσει με συνέπεια τις αγωνίες, τα αιτήματα, το δίκιο και τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Ένα τέτοιο Εργατικό Κέντρο έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα σωματεία της Ναυπάκτου. Ιδιαίτερα τώρα που προετοιμάζεται νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, όλου του λαού.

Στον αντίποδα αυτής της προσπάθειας τάσσεται όλα αυτά τα χρόνια η συμβιβασμένη πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚΝ-Δ και οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ που οδήγησαν το ΕΚ στην αδράνεια και την απαξίωση.

Με την ακρίβεια να σαρώνει τα εισοδήματά μας, με την ενεργειακή φτώχεια, με τους μισθούς καθηλωμένους για μια δεκαετία, με τις τριετίες παγωμένες, με την απογείωση της “ευελιξίας” στις εργασιακές σχέσεις, με τα εργατικά “ατυχήματα” να πολλαπλασιάζονται, είναι απαράδεκτο το Εργατικό Κέντρο να ΜΗΝ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ τον αγώνα των σωματείων, να ΜΗ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ λύσεις.

Με το νέο τσουνάμι αντιλαϊκών μέτρων ως απαιτούμενα για την υλοποίηση του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης, με το οποίο ξεκοκαλίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι δισ. ευρώ, η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου δεν μπορεί ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, όταν τα θύματα είναι ακόμα μια φορά οι εργαζόμενοι.

Δεν μπορεί να πλειστηριάζονται τα σπίτια των εργαζομένων και του λαού και το Εργατικό Κέντρο να ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ! Δεν μπορεί οι χώροι δουλειάς να μετατρέπονται σε κρεματόρια με νεκρούς και σακατεμένους κάθε χρόνο και το Εργατικό Κέντρο να βγάζει μόνο ανακοινώσεις.

Δεν μπορεί να είναι ΑΦΑΝΤΟ από τους χώρους δουλειάς και τους αγώνες των εργαζομένων. Δεν μπορεί να τρέχεις να εφαρμόσεις πρώτος τον νόμο – έκτρωμα Χατζηδάκη, πρωτοστατώντας σε ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και να λέγεσαι “συνδικαλιστής” και μέλος της διοίκησης ενός Εργατικού Κέντρου.

Δεν γίνεται να σε ενδιαφέρουν μόνο τα απαράδεκτα προγράμματα του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ για να συνεχίζουν τη «μάσα» κάποιοι λίγοι και ταυτόχρονα να κρατούν ομήρους τους εργαζόμενους.

Αν τα κάνεις όλα αυτά, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ. Οι μόνοι που βολεύονται από αυτήν την κατάσταση είναι η εργοδοσία και η κυβέρνηση, ενώ οι εργαζόμενοι μένουν ανυπεράσπιστοι.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τους αντιπροσώπους του ΕΚΝ-Δ να αξιολογήσουν την πείρα που έχουν συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια και να στηρίξουν την προσπάθεια για την ανατροπή της άσχημης κατάστασης στο Εργατικό Κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας. Θα είναι ένα μεγάλο βήμα στην υπόθεση της αλλαγής της κατάστασης συνολικά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής μας. Για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις.

Για να γίνει το ΕΚ “όπλο” στα χέρια των εργαζομένων, που θα πρωτοστατεί για τα προβλήματα κάθε χώρου και κλάδου δουλειάς, για τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης, για το μεροκάματο, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την Υγεία, την Παιδεία, ενάντια στον πόλεμο και τους πλειστηριασμούς. Για να αποτελέσει ουσιαστικό στήριγμα για κάθε σωματείο, κάθε εργάτη και εργαζόμενους οποιασδήποτε επιχείρησης που θα έρθουν αντιμέτωποι με την απόλυση, την απλήρωτη δουλειά, την εργοδοτική τρομοκρατία, τα εργοδοτικά εγκλήματα, τις άθλιες συνθήκες δουλειάς.

Για να μην περάσει η προσπάθεια εργοδοσίας και κυβέρνησης να βάλει στο γύψο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Να μην καθιερώσει σωματεία-φαντάσματα που οι εργαζόμενοι θα ψηφίζουν μέσω internet και επιστολικών ψήφων, αλλά μπροστά στον εργοδότη θα είναι μόνοι.

Κριτήριο πρέπει να γίνουν η πορεία και η δράση Εργατικών Κέντρων που άλλαξαν χέρια, που στη διοίκησή τους αναδείχτηκαν πρωτοπόροι αγωνιστές όπως στην Πάτρα, στα Γιάννενα, στην Κέρκυρα, στον Πειραιά, στην Εύβοια και τα μετέτρεψαν από “νεκροταφεία” σε ζωντανά και πρωτοπόρα όργανα πάλης των εργαζομένων, ανοιχτά για όλα τα συνδικάτα, με δημοκρατική – συλλογική λειτουργία και με πολύμορφη δραστηριότητα για τους ίδιους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Πρώτο βήμα η αποφασιστική ενίσχυση της Αγωνιστικής Ενότητας για να δυναμώσει η πάλη για συνδικάτα των εργατών και όχι των των εργοδοτών.»

……………………………………………………..

Επιστολή Δούρου Χαράλαμπου στο 28ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ναυπακτίας και Δωρίδας

«Έκανα την επιλογή να μην παραλάβω την πλακέτα που θα μου απένειμε το ΕΚΝΔ για την πολύχρονη δράση μου στο Εργατικό Κίνημα.

Όλα τα χρόνια εκπροσώπησα με ανιδιοτέλεια την ταξική παράταξη ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ που πρόσκειται στο ΠΑΜΕ. Νοιώθω περηφάνεια που το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο με εμπιστεύθηκε να το εκπροσωπώ.

Όλα αυτά τα χρόνια είμασταν και θα συνεχίσουμε να είμαστε απέναντι στον εκμαυλισμό των συνειδήσεων και την υποταγή.

Σταθήκαμε αγωνιστικά απέναντι στην αντιλαϊκή και αντεργατική λαίλαπα. Δεν υποστείλαμε την σημαία του αγώνα, όπως μας καλούσαν να κάνουμε.

Δεν μου επιτρέπεται από τους εκατοντάδες αγωνιστές εργαζόμενους να παραλάβω μια πλακέτα που δεν σημαίνει τίποτε. Γιατί η εργοδοσία μέσω της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Ναυπακτίας και Δωρίδας διασφαλίζει στο έπακρο τα συμφέροντά της πράγμα που εγώ στάθηκα απέναντι σε όλη τη διαδρομή μου.

Η αλλαγή συσχετισμών πρέπει για τους εργαζόμενους να είναι μονόδρομος.

Σε αυτό το δρόμο πορεύτηκα κι αυτό σας καλώ να κάνετε και σεις.

Η τιμή για την πολύχρονη δράση μου ανήκει στους εργαζόμενους που συμπορεύονται μαζί μας, στο ΠΑΜΕ και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.»

Ευχαριστώ

Δούρος Μπάμπης