“Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) προκηρύσσει διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό για την αξιοποίηση του ακινήτου συνολικής έκτασης 165.460,40 τ.μ., κείμενου στον πρώην εργοταξιακό χώρο του έργου ζεύξης Ρίου – Αντιρρίου.

Πρόκειται για παραθαλάσσιο ακίνητο ανατολικά του οικισμού του Αντιρρίου πλησίον της απόληξης της καλωδιωτής γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου (Γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης). Το ακίνητο αποτελείται από τέσσερα επιμέρους τμήματα και χρησίμευσε στο παρελθόν ως εργοταξιακός χώρος κατασκευής της γέφυρας.

Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί σε μία φάση με Πρόσκληση Υποβολής Προσφοράς.

Οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές θα πρέπει να υποβάλουν τις προσφορές τους έως τις 27 Μαρτίου 2020, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της Πρόσκλησης.

Η Τράπεζα Eurobank Ergasias ΑΕ και η Cerved Property Services ΑΕ λειτουργούν για λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ ως Χρηματοοικονομικοί Σύμβουλοι και η Μαχάς & Συνεργάτες Δικηγορική Εταιρεία ως Νομικός Σύμβουλος.”

Αυτά αναφέρονται στην πρόσκληση ενδιαφέροντος του διαγωνισμού, όπου μετά την παρουσίαση του ακινήτου μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ, προτείνεται ως πιθανή χρήση του,  με σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης ο τομέας των logistics.

Η αξιοποίηση που έγινε εκποίηση

Σε άρθρο του Nafsweek που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2019 γράφαμε:

Με την ολοκλήρωση της γέφυρας το δημόσιο κτήμα μαζί με τη δεξαμενή στην οποία κατασκευάσθηκαν τα πέδιλα των πυλώνων της γέφυρας επανήλθαν στο ελληνικό δημόσιο.  Ο τότε δήμος Αντιρρίου διεκδίκησε το δημόσιο κτήμα με στόχο την αξιοποίησή του.  Παράλληλα με τη διεκδίκηση  του ακινήτου προωθούσε και το σχέδιο πόλης του δήμου  Αντιρρίου το γνωστό ΣΧΟΑΠ. Με τον τρόπο αυτό το δημόσιο κτήμα θα εντασσόταν στο σχέδιο  και αυτό θα αναβάθμιζε το ακίνητο τόσο ως προς το συντελεστή δόμησης όσο και ως προς τις χρήσεις που θα επιτρέπονταν.

Για την αξιοποίηση και όχι εκποίηση του ακινήτου υπήρξαν πολλές προτάσεις. Οι περισσότερες όμως είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν έπαιρναν υπόψη την πραγματικότητα και οι τοπικοί παράγοντες πλειοδοτούσαν σε υποσχέσεις και παροχές  ανάλογα με τις φαντασιώσεις του καθένα και τις πολιτικές του επιδιώξεις.

Η πολιτική του δήμου Αντιρρίου, που αν ολοκληρωνόταν θα αναβάθμιζε το δήμο  και την ευρύτερη περιοχή, σκόνταψε στην  τότε αντιπολίτευση η οποία με εργαλείο το λαϊκισμό και τις εύκολες λύσεις πέτυχε να ακυρώσει το ΣΧΟΑΠ. Έτσι το όνειρο για την χωροταξική οργάνωση του δήμου Αντιρρίου χάθηκε. Μαζί με αυτό χάθηκε και η δυνατότητα αξιοποίησης των εργοταξιακών     χώρων

Ο οικονομικός μαρασμός στο Αντίρριο άρχισε πριν την κρίση, αφού η γέφυρα άλλαξε τα δεδομένα και η περιοχή βρέθηκε απροετοίμαστη για να διαχειρισθεί την νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε. Την περίοδο 2000-2010 κάθε ρεαλιστική πρόταση συγκέντρωνε τα  πυρά του λαϊκισμού μέχρι να αποκλεισθεί και να εξαφανισθεί από το προσκήνιο μαζί με αυτόν που την διατύπωνε.

Την περίοδο της κρίσης οι πιθανότητες αξιοποίησης του ακινήτου ήταν εύλογο να περιορισθούν.  Δυστυχώς όμως και πάλι κάθε προσπάθεια για προσαρμογή στην πραγματικότητα προκαλούσε την ίδια αντίδραση.

Η τελευταία ευκαιρία για αξιοποίηση του ακινήτου εμφανίσθηκε επί δημαρχίας του κ. Λουκόπουλου. Ήταν η εποχή που επενδυτής μέσω του ΤΑΙΠΕΔ στο δήμο Ναυπακτίας προκειμένου να διερευνήσει τη θέση της δημοτικής αρχής. Η πρόταση ήταν να γίνει επένδυση  στο Αντίρριο και να λειτουργήσει επιχείρηση συντήρησης μέγα γιότ. Η πρόταση αυτή θα αξιοποιούσε τόσο το οικόπεδο όσο και τη θαλάσσια εγκατάσταση. Σύμφωνα με δημοτικούς συμβούλους της δημοτικής αρχής Λουκόπουλου  θα δημιουργούσε 60     θέσεις εργασίας και θα ήταν μία από τις δύο μεγαλύτερες μονάδες αυτού του αντικειμένου στη Μεσόγειο.

Η πρόταση αυτή  δεν συζητήθηκε ποτέ στο δημοτικό συμβούλιο. Με διάφορα προσχήματα και κάτω από την πίεση των ίδιων πάντα ανθρώπων η δημοτική αρχή έκλεισε το θέμα πριν καν ανοίξει. Ο επενδυτής χαρακτηρίστηκε γυρολόγος, το τοπικό συμβούλιο Αντιρρίου πήρε αρνητική απόφαση, ο δήμος γνωστοποίησε στο ΤΑΙΠΕΔ ότι η τοπική κοινωνία δεν συμφωνεί με την επενδυτική πρόταση  και η επένδυση χάθηκε και για το Αντίρριο και για τη χώρα μας.      Βέβαια για την ιστορία και μόνο να αναφερθεί ότι      η επένδυση αυτή ολοκληρώθηκε ήδη στην Κροατία

Στο δημοτικό συμβούλιο στις 23/10/2019 ο δήμαρχος κ. Γκίζας ανακοίνωσε ότι από το Δεκέμβριο του 2018 ανακοινώθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ, στο οποίο ανήκει το δημόσιο κτήμα, οτι θα προχωρήσει στην     πώληση του ακινήτου. Ο αγοραστής θα μπορεί να το αξιοποιήσει για οτιδήποτε επιτρέπεται σε περιοχή    εκτός σχεδίου.

Η αξιοποίηση στην οποία όλοι προσβλέπαμε έγινε εκποίηση. Ποιος θα απολογηθεί γι’ αυτή την εξέλιξη;