Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Δημήτρης Κωνσταντόπουλος: Ομιλία για το πολυνομοσχέδιο

Published

on

Στην ομιλία του για το Πολυνομοσχέδιο και το Άσυλο, ο βουλευτής  Αιτωλ/νιας του ΚΙΝ.ΑΛ Δημήτρης Κωνσταντόπουλος στην κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, τόνισε:

«Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι,

Το παρόν πολυνομοσχέδιο έρχεται με τη διαδικασία του επείγοντος.

Μετά από μια σύντομη διαβούλευση και μια συζήτηση που διαρκεί μόλις τρεις ημέρες.

Να θυμίσω στην Κυβέρνηση ότι παρόμοιες διαδικασίες ζήσαμε κατά κόρον στο παρελθόν.

Διαδικασίες  τις οποίες και καταγγείλαμε ως αντιπολίτευση τόσο εμείς, όσο και εσείς.

Ωστόσο, ελπίζουμε να μην υιοθετήσετε αυτή την πρακτική ως Κυβέρνηση και η σημερινή διαδικασία να είναι η εξαίρεση στον κανόνα που πρέπει επιτέλους να επανέλθει.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το παρόν διυπουργικό νομοσχέδιο έχει 5 βασικές ρυθμίσεις.

Κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια

Δημιουργία πλαισίου για διανομή φαρμάκων στους βαριά πάσχοντες

Το άνοιγμα του δρόμου για την ψηφιακή έκδοση συντάξεων

Τη μείωση στο επιτόκιο για οφειλές στα Ασφαλιστικά Ταμεία από το 5% στο 3% όπως ήδη έχει γίνει για τις οφειλές προς την εφορία.

Και τέλος

Τις ρυθμίσεις για την κυβερνησιμότητα σε Περιφέρειες και Δήμους

 

Εδώ επιτρέψτε μου κ. Υπουργέ να σας τονίσω την ανάγκη να γίνουν αποδεκτές οι παρατηρήσεις της ΕΣΑΜΕΑ

Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι,

Η εισηγήτρια του Κινήματος Αλλαγής ανέλυσε επί της αρχής τη θέση του Κινήματος Αλλαγής εμπεριστατωμένα και απόλυτα τεκμηριωμένα.

Ωστόσο Θέλω να κάνω δύο επισημάνσεις για τα άρθρα 87 έως 89 που αφορούν το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού και για τα άρθρα 62 έως 71 για το Υ.ΠΑΙ.Θ.

Για τη σύνθεση του Δ.Σ. του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων.

Θετική λοιπόν  η συμμετοχή μέλους του Νομικού Συμβουλίου του κράτους και ο ορισμός αναπληρωματικών μελών.

Το άρθρο 88 όμως δεν υπήρχε στη διαβούλευση και πραγματικά εκπλήσσομαι, διότι δημιουργεί θέσεις μετακλητών υπαλλήλων και ειδικών συμβούλων.

Χωρίς να ορίζει τη διαδικασία και να προσδιορίζει τα προσόντα σε συνδυασμό με το καθηκοντολόγιο.

 

Επίσης στο άρθρο 89 ανακαλούνται οι 4 αποφάσεις που αφορούν την προκήρυξη θέσεων των καλλιτεχνικών διευθυντών, χωρίς όμως να προσδιορίζει κανένα άλλο στοιχείο για τους διορισμούς αυτών.

 

Για τα άρθρα 62 έως 71 που αφορούν τα θέματα Παιδείας

Όπως , οι παρεμβάσεις για τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων πληρωμής  των ωρομισθίων εκπαιδευτικών

Όπως ,την παράταση πρόσληψης των μη πιστοποιημένων εκπαιδευτικών στη μη τυπική εκπαίδευση ενηλικών.

Καθώς και την παράταση λειτουργίας  των ΚΠΕ και την παράταση της θητείας των υπηρετούντων στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συμφωνούμε.

 

Τώρα σε σχέση με το Άσυλο

Να θυμίσω η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που με το Νόμο Πλαίσιο για τα ΑΕΙ (Ν. 1268/82) κατοχύρωσε την έννοια και το πραγματικό περιεχόμενο του «Πανεπιστημιακού Ασύλου».

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η κατοχύρωση της Ακαδημαϊκής ελευθερίας στην έρευνα και την διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, είναι για την παράταξή μας ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ ΑΡΧΕΣ.

Δυστυχώς σήμερα στα ΑΕΙ υπάρχουν έντονα φαινόμενα βίας και ανομίας.

Όλοι οι Νόμοι για τα ΑΕΙ που ψηφίσθηκαν μετά την μεταπολίτευση (Ν. 1268/82, Ν.3549/2007, Ν. 4009/2011), περιλαμβάνουν διατάξεις που προέβλεπαν διαδικασίες για την παρέμβαση της (Αστυνομίας) σε περίπτωση παράνομων ενεργειών στους ακαδημαϊκούς χώρους.

Ιδιαίτερα ο Ν. 4009/2011 που ψηφίσθηκε με την ευρύτατη πλειοψηφία των 4/5 των Βουλευτών από τη  Βουλή, -και να θυμίσω αποτέλεσε για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το κόκκινο πανί-νόμος που κατοχύρωνε πλήρως την ακαδημαϊκή ελευθερία.

Και προέβλεπε στο άρθρο 3 ότι σε «αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των ΑΕΙ εφαρμόζεται η κοινή ποινική νομοθεσία».

Τέλος, ακόμη και ο Νόμος 4485/2017 (Νόμος ΣΥΡΙΖΑ) που τον αντικατέστησε επέτρεψε την αυτεπάγγελτη παρέμβαση αστυνομικής δύναμης σε περίπτωση κακουργημάτων.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Το Κίνημα Αλλαγής προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις αρνητικές καταστάσεις στα ΑΕΙ, λέει όχι στην προληπτική αστυνομική δράση εντός του χώρου των Πανεπιστημιών. Λέμε όμως ναι στην αντιμετώπιση από τις αστυνομικές αρχές αξιόποινων πράξεων που λαμβάνουν χώρα εντός του Πανεπιστημίου.

Αυτή η πρόταση συμπυκνούται στη δήλωση της  Προέδρου μας Φώφης Γεννηματά για την επαναφορά σε ισχύ του άρθρου 3 του Ν. 4009/2011.

Κυρίες & Κύριοι Συνάδελφοι,

Σε σχέση με την κατάργηση της Νομικής Σχολής στην Πάτρα.

Έχω θέσει επανειλημμένα το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με το νόμο 4610/2019 του κ. Γαβρόγλου που αφορούσε τον επανασχεδιασμό του Ακαδημαικού χάρτη της Δυτικής Ελλάδας.  Το Μεσολόγγι καταδικάστηκε σε μαρασμό, το Αγρίνιο αφυδατώθηκε εντελώς και η Ναύπακτος βρέθηκε στην Ηλεία.

Χρειάζεται για αυτό  μια ουσιαστική συζήτηση για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας και όχι αποσπασματικές ρυθμίσεις όπως η απόφαση πριν 10 ημέρες της Συγκλήτου με την οποία μεταφέρεται η έδρα του Ιστορικού – Αρχαιολογικού από το Αγρίνιο στην Πάτρα με την οποία είμαι αντίθετος και τώρα με  απόφαση της Υπουργού να  καταργείται ένα νεοϊδρυθέν τμήμα και εν προκειμένω το τμήμα Νομικής.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι να ενισχύσουμε την αυτοτέλεια και την οικονομική αυτοδυναμία των Πανεπιστημίων όλης της χώρας ως προς τις δομές και το πρόγραμμα σπουδών τους.

Έτσι συμβάλλουμε ουσιαστικά την αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων σπουδών  στους φοιτητές και  τη στήριξη του διδακτικού – ερευνητικού έργου των καθηγητών.

Ζητώ από την Υπουργό Παιδείας να αποσύρει το άρθρο 65 του παρόντος Νομοσχεδίου.

Να ξεκινήσει έναν ουσιαστικό διάλογο με

Με την πανεπιστημιακή κοινότητα

Με  την αυτοδιοίκηση

Με   τους επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας

με σκοπό τον επανασχεδιασμό της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης χωρίς στερεότυπα και ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Κλείνοντας αγαπητοί συνάδελφοι,

Το Πανεπιστήμιο της Πάτρας, τα Πανεπιστημιακά τμήματα του Αγρινίου, το ΤΕΙ του Μεσολογγίου έχουν προσφέρει πολλά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και αξίζει να δούμε ξανά το σχεδιασμό με σεβασμό στο έργο τους  και προοπτική βιωσιμότητας.

Σας ευχαριστώ πολύ».

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

“H ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ 2024” – εμείς συμμετέχουμε!

Published

on

By

Νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, υπηρεσίας του ΟΗΕ, χαρακτηρίζει την περσινή χρονιά ως τη θερμότερη παγκοσμίως και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι δείκτες εκτοξεύθηκαν, όσον αφορά τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου, τις θερμοκρασίες της επιφάνειας της γης με 1,45°C, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και την περαιτέρω υποχώρηση των παγετώνων.

Παράλληλα εκφράζονται φόβοι ότι υπάρχει “μεγάλη πιθανότητα” το 2024 να παρουσιάσει με τη σειρά του πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ωθώντας τον πλανήτη “στο χείλος της καταστροφής”.

   Το δάσος είναι ένα φυσικό αγαθό, με πολύπλευρη σημασία και ανυπολόγιστη αξία για τη ζωή, για τον άνθρωπο. Ένας ανανεώσιμος φυσικός πόρος με τεράστιες ανεξάντλητες δυνατότητες για την οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.

   Η αξία της προστασίας του, γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.

   Ας αναδείξουμε με τη συμμετοχή μας στην φετινή «Ώρα της Γης» την αξία του δάσους και τη σημασία της προστασίας του!

   Εμείς συμμετέχουμε!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ