Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Η Δυτική Ελλάδα, πρώτη Περιφέρεια που ολοκληρώνει το Πλάνο Ανάπτυξης της Ηλεκτροκίνησης

Published

on

Με επιτυχία διοργανώθηκαν από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας οι ημερίδες για το Πλάνο Ανάπτυξης της Ηλεκτροκίνησης, που πραγματοποιήθηκαν σε Πύργο και Αγρίνιο, στις 16 και 17 Οκτωβρίου 2020 αντίστοιχα, σε συνεργασία με τους Φίλους Μηχανοκίνητου Αθλητισμού.

Στις 16/10 πραγματοποιήθηκε η ημερίδα για τον Πύργο με κεντρικό ομιλητή  τον Αντιπεριφερειάρχη Ενέργειας, Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων και Χωροταξίας, Λάμπρο Δημητρογιάννη και με συντονιστή τον Αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού- Τουρισμού, Νίκο Κοροβέση. Το παρών έδωσαν ο βουλευτής Ηλείας της ΝΔ, Ανδρέας Νικολακόπουλος, ο Αντιπεριφερειάρχης Αθλητισμού, Ολυμπισμού, Εθελοντισμού, Δημήτρης Νικολακόπουλος, Δήμαρχοι, και  εκπρόσωποι δήμων, επιμελητηρίων και επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων.

 Στις 17/10 πραγματοποιήθηκε η ημερίδα στο Αγρίνιο, με κεντρικό ομιλητή τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Δημητρογιάννη, παρουσία του βουλευτή της ΝΔ. Σπήλιου Λιβανού, της Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, Μαρίας Σαλμά, του Δημάρχου Αγρινίου και Προέδρου της Επιτροπής Ενέργειας και Περιβάλλοντος της ΚΕΔΕ, Γιώργου Παπαναστασίου, εκπροσώπων επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων, κ.ά.

Αξιοσημείωτη ήταν η παρέμβαση του συμβούλου του πρωθυπουργού, για θέματα Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κυκλικής Οικονομίας Γιώργου Κρεμλή, οποίος συνεχάρη στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας για τις επιτυχημένες δράσεις της και τα δημιουργικά αποτελέσματα.

Κατά τη διάρκεια των ημερίδων αναλύθηκε το Πλάνο Ανάπτυξης της Περιφέρειας για την Ηλεκτροκίνηση, όπου συμπεριλήφθηκαν θεματικές όπως η νομοθεσία, τα παραδείγματα από άλλες χώρες, τα συγκοινωνιακά δεδομένα της Δυτικής Ελλάδας, οι προτεινόμενες τοποθεσίες εγκατάστασης σημείων φόρτισης, η εκτίμηση κόστους, τα προτεινόμενα μοντέλα λειτουργίας και η μελλοντική πρόβλεψη για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης για το μέλλον στην Περιφέρεια. Επίσης αναλύθηκαν στους συμμετέχοντες τα περιβαλλοντικά, υγειονομικά, οικονομικά οφέλη της ηλεκτροκίνησης και η συσχέτιση με αναπτυξιακούς δείκτες σε όλους τους τομείς.

Ακολούθησαν διαλογικές συζητήσεις και εκφράστηκαν οι απόψεις των φορέων, με κοινά συμπεράσματα την ανάγκη περαιτέρω εξειδίκευσης του νομοθετικού πλαισίου, την κοινή συνεργασία μεταξύ όλων των φορέων, την στήριξη στους στόχους που έχουν τεθεί, όπως και στην αύξηση των πόρων για την ηλεκτροκίνηση.

Όλοι οι φορείς απέδωσαν τα εύσημα στην Περιφερειακή αρχή τόσο για την σύνταξη του πλάνου ανάπτυξης, όσο και για την διάχυση της γνώσης που πραγματοποιήθηκε από τις σχετικές μερίδες, συμφωνώντας στην ενδυνάμωση των μελλοντικών προσπαθειών.

Ο κ. Δημητρογιάννης δήλωσε: «Ως Περιφερειακή αρχή έχουμε αντιληφθεί ότι η Δυτική Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει μια μέγιστη επιχειρησιακή ικανότητα, που όχι μόνο θα αντιμετωπίζει επαρκώς τις ανάγκες του παρόντος, αλλά θα προβλέπει και θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του μέλλοντος. Μια περιφέρεια που θα σταματήσει να είναι ουραγός σε πολλά πεδία, αλλά πλέον θα καθορίζει και θα διαμορφώνει εγκαίρως, που θα είναι σε θέση να πρωτοπορεί και να καινοτομεί. Και για αυτό ακριβώς το πλάνο ανάπτυξης για τη Δυτική Ελλάδα αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία.

Η σύνταξή του έγινε ύστερα από μεγάλη προσπάθεια πολιτικών και υπηρεσιακών στελεχών της Περιφέρειας. Είμαστε η πρώτη Περιφέρεια που στην ουσία δημιούργησε έναν οδηγό, ένα αλφαβητάρι θα έλεγα, για την ηλεκτροκίνηση, ξεκινώντας την όλη προεργασία προτού ακόμα κατατεθεί το σχετικό νομοσχέδιο στη βουλή πριν από λίγους μήνες. Αξιοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους που περίσσευαν επιδιώξαμε η Δυτική Ελλάδα να προετοιμαστεί αποτελεσματικά για τα νέα δεδομένα που τάχιστα διαμορφώνονται στα πεδία της ενέργειας και των μεταφορών».

Σημειώνεται ότι οι ημερίδες διεξήχθησαν με αυστηρή τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων, και μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν θα πραγματοποιηθεί η κεντρική εκδήλωση στην πόλη της Πάτρας.

ΕΛΛΑΔΑ

Σεισμική δόνηση αισθητή στην Ναύπακτο

Published

on

By

Δυο ισχυρές σεισμικές δονήσεις  μεγέθους 5,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις 09:13 σήμερα Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024  στην θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Κυπαρισσίας.

Ο πρώτος σεισμός είχε εστιακό βάθος 21 χλμ που έγινε  στις  09:12:48 είχε επίκεντρο 37,2χλμ Βορειο-δυτικά από τα Φιλιατρά, ενώ ο δεύτερος με διαφορά ενός λεπτού, είχε επίκεντρο  33,1χλμ Βορειο-δυτικά από την Κυπαρισσία.

Οι σεισμοί έγινα αισθητοί σε όλη την Πελοπόννησο και όχι μόνο  αρκετές περιοχές

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ