Στο πλαίσιο της σύσκεψης, που διοργάνωσε η Ομοσπονδία στα γραφεία της με τους Φορείς της πόλης και που είχε ως θέμα την ασφάλεια των μετακινήσεων στους βασικούς άξονες του Δήμου τέθηκαν προτάσεις από όλους που παραβρέθηκαν. Κοινός τόπος των απόψεων ήταν η ανάγκη μονοδρομήσεων στους δρόμους της πόλης.  Για το θέμα και τις επιπτώσεις του στην βελτίωση της οδικής ασφάλειας και όχι μόνο μιλά στο Nafsweek.gr ο πολιτικός μηχανικός και μέλος της Μόνιμης Επιτροπής του ΤΕΕ   Κωνσταντίνος Πατούχας.

Με την συμμετοχή σας ως εκπροσώπου της Μόνιμης Επιτροπής του ΤΕΕ θέσατε κάποια ζητήματα σε διάφορα επίπεδα   τόσο για άμεσες παρεμβάσεις όσο και για    σχεδιασμούς με υλοποίηση πιο μεσοπρόθεσμα ή και μακροπρόθεσμα.  Εστιάζοντας περισσότερο στην πόλη πείτε μας κάποια      πράγματα που μπορούσαν να γίνουν

«Καταρχάς θα πρέπει να υπάρχει κοινή παραδοχή των δεδομένων (κοινές αλήθειες) και να έχουμε όσο γίνεται ένα κοινό στόχο και κοινά συνθήματα. Να συμφωνήσουμε, οι περισσότεροι τουλάχιστον, ότι η κυκλοφοριακή λειτουργία της πόλης στην οποία έχει εξελιχθεί και αφεθεί ως σήμερα απλά έχει αποτύχει.

Δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι για την συνθήκη ασφάλειας των πεζών, των ποδηλάτων, των δίκυκλων και των οχημάτων σε όλο το εύρος των βασικών σημείων της πόλης και προφανώς δεν μπορούμε να χρυσώνουμε το χάπι αν υπάρχουν ασύνδετα αποσπασματικά σημεία θετικών πρακτικών.

Η πόλη θέλει σχέδιο που να εφαρμόζεται με επιμονή και υπομονή και να είναι κατανοητό πως το κυκλοφοριακό θεμελιώνεται στο πολεοδομικό, άρα στο σχέδιο πόλη».

Όλοι όμως γνωρίζουμε το γεγονός ότι η παιδεία των οδηγών και όχι μόνο δεν είναι στο ιδανικό επίπεδο για να μιλήσουμε για κυκλοφοριακό αλληλοσεβασμό, πώς μέσα από την εφαρμογή του σχεδίου πόλεως θα δούμε βελτίωση του κυκλοφοριακού; 

«Εδώ μπορούμε να πούμε πως εδραιώνεται και το πρώτο σύνθημα, που με χαρά είδα πως υποστηρίχθηκε και από την πλειοψηφία στην συνάντηση…  Παντού Μονοδρομήσεις!

Οι δρόμοι στην Ναύπακτο μαζί και οι βασικοί άξονες της έχουν χαραχθεί στα μέσα και στα τέλη του 19ου αιώνα, είναι στενοί (με μέσω πλάτος κάτω των 10      μέτρων) και δεν παρέχουν τον χώρο και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά για να έχουμε ασφαλή κυκλοφορία για όλους.

Δεδομένο και της γραμμικής ανάπτυξης των χρήσεων κυρίως πάνω στην Παλιά Εθνική Οδό που διασχίζει την πόλη, η πολιτική των μονοδρομήσεων έχει αποδείξει και στην Ναύπακτο πως βελτιώνει την οδική ασφάλεια, την ποιοτική λειτουργία άρα και τις εμπορικές αξίες, όλα  αυτά βέβαια όταν ισχύουν στο ελάχιστο οι κανόνες του ΚΟΚ…

Η διάνοιξη των οδών του ρυμοτομικού σχεδίου προσφέρει εναλλακτικές διαδρομές και τελικά φέρνει την πολυπόθητη ανάπτυξη με την απόδοση νέων αγορών ή   αστικών χώρων κατοικίας.

Οι μονοδρομήσεις μειώνουν κατά πολύ τους κινδύνους στην κυκλοφοριακή λειτουργία, απλοποιεί τους κόμβους, δίνει χώρο στον πεζό και στον ποδηλάτη».

Κανείς δεν διαφωνεί με αυτό, άλλωστε και οι αναπλάσεις που έγιναν και γίνονται στην πόλη έβαζαν ως προϋπόθεση την  βελτίωση της βιώσιμης κινητικότητας, άλλο βέβαια στην πράξη τι γίνεται… 

«Κοιτάξτε στην σημερινή Κεντρική Αγορά που ενώνει ουσιαστικά τις Πλατείες στις συνοικίες του Κάστρου (Πλατεία Λιμένος), της Παλιάς Πόλης (Πλατεία Φαρμάκη) και της Αφροδίτης (Πλατείες Κεφαλοβρύσου & Τζαβελλαίων),  μετά τις αναπλάσεις της 1ης Καλλικρατικής περιόδου έχουν διαμορφωθεί σε μονόδρομο οι βασικοί άξονες με οδούς ήπιας κυκλοφορίας και πεζόδρομους ανάμεσά τους.

Οι βασικοί άξονες της Κεντρικής Αγοράς ωστόσο αποτελούν μόλις το 1 χιλιόμετρα από τα 13 περίπου της Παλιάς Εθνικής Οδού που ξεκινά από το κυκλικό κόμβο του Αντιρρίου ως τον κόμβο του Ξηροπηγάδου.

Η δρασκελιά προς μια πιο ασφαλή, λειτουργική άρα αειφόρα πόλη θα πρέπει να γίνει αρχικά με μια στρατηγική υλοποίησης μονοδρομήσεων τόσο στα δυτικά (Ψανή, Γήπεδο) όσα και στα ανατολικά (Λυγιάς/Δένδρο).

Στα δυτικά η συζήτηση για την μονοδρόμηση της Γ.Α. Νόβα (Μεσολογγίου) θα πρέπει να ξεκινήσει όχι από την Λαγκαδουλα, αλλά από το Εθνικό Παπαχαραλάμπειο Στάδιο και γιατί όχι από την Βαρειά.

Μεταξύ των σημερινών οδών Ναυμαχίας Ναυπάκτου, Γ.Α. Νόβα, Σμηναγού Σ. Λαουρδέκη και Θέρμου να διανοιχθούν και να διαμορφωθούν οδοί (πχ. Αποδοττίας, Υψηλάντη,  Βεργίνας, Πέριξ Σταδίου) που θα αποδώσουν σταδιακά ένα μονοδρομημένο δίκτυο με νέες εξόδους, συλλεκτήριους άξονες, ποδηλατοδρόμους, ικανά πεζοδρόμια και πράσινο. 

Αντίστοιχα ανατολικά ο Χείμμαρος Σκα αντί για όριο να γίνει η ζώνη σύνδεση της Ναυπάκτου και της  Αφροδίτης με τον Λυγιά και το Δένδρο αλλά και ο χώρος ασφαλούς σύνδεσης για τους κόμβους του προσδοκώμενου νέου κυκλοφοριακού άξονα, αναπτυξιακών δραστηριοτήτων και της μελλοντικής Μαρίνας.

Στην συνοικία του Λυγιά και του Δένδρου η εφαρμογή του σχεδίου είναι μεν πιο σύνθετη και είναι δεδομένο πως χρειάζεται αναθεώρηση του σχεδίου όπως και σε πολλά άλλα σημεία της πόλης (πχ Λαγκαδούλα).

Από την άλλη είναι εφικτό να διανοιχθούν και να διαμορφωθούν δρόμοι του σχεδίου που θα αποδώσει ένα μονοδρομημένο δίκτυο εξόδου και εισόδου διαδρομής αντίστοιχο με το Κέντρο, στην οδό Δελφών και νότια της, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να διαμορφωθεί βόρεια συλλεκτήρια οδό που θα εξυπηρετεί τις κινήσεις προς και από το ΚΤΕΛ και την κόμβο της Παράκαμψης στο Νιόκαστρο.

Η αγορά της οδού Δελφών που αναπτύσσεται κόντρα σε όλες τις συνθήκες μπορεί να γίνει πόλος ανάπτυξης δραστηριοτήτων και γιατί όχι αναψυχής».

Είναι προφανές πως οι μονοδρομήσεις θα φέρουν καλύτερες συνθήκες αλλά μέχρι τότε τι μπορούμε να κάνουμε τόσο για το κέντρο όσο και για τα δυτικά και ανατολικά τμήματα, για την οδική ασφάλεια, την στάθμευση;

«Εδώ ερχόμαστε πάλι στις κοινές αλήθειες….

Δεν μπορούμε να μιλάμε για αγορά, τουρισμό, επισκεψιμότητα στα μνημεία, στα καταστήματα και στην εστίαση αν δεν μπορεί με ασφάλεια να διασχίσει την πόλη πεζός από την Ψανή στην Κεντρική Αγορά, στο Γρίμποβο και            αντίστροφα.

Δεν μπορούμε να επιτρέπουμε η συνήθεια μας να στερεί από το κοινό και προσωπικό μας συμφέρον και ευημερία.

Κανόνες παντού, στην στάθμευση στον τόπο και τρόπο, ελεγχόμενη ή και περιορισμένη στο Κάστρο και την Παλιά Πόλη με όρια από Μεναίχμου μέχρι την Καπορδέλη και την οδό Αρβανίτη. Να κάνουμε και εμείς ένα Δακτύλιο…

Συνεργασία με του φορείς για την εφαρμογή των κανόνων στην ταχύτητα κινήσεων και στην φορτοεκφόρτωση και ταυτόχρονη ανάπτυξη κοινών σχεδιασμών για την μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση.

Το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας του Δήμου (ΣΒΑΚ) να αναθεωρηθεί και να αποτελέσει το κοινό εργαλείο για την διεκδίκηση χρηματοδοτήσεων.

Η Ναύπακτος υπήρξε στο παρελθόν ποδηλατική όαση, να μην το ξεχνάμε και μπορεί με την εφαρμογή κανόνων, την σταδιακή απόδοση του κοινόχρηστου χώρου, τον καθορισμό μονοδρόμων να ενώσουμε με ασφαλή διπλό ποδηλατοδρόμο την πόλη από το Γήπεδο μέχρι τον Λυγιά Δένδρου & Νιοκάστρου.

Μπορεί ο βασικός στόχος και στοίχημα να είναι να δώσουμε το δικαίωμα και την δυνατότητα και στα τρία πρώτα κεντρικά γυμνάσια της πόλης να είναι ασφαλής η πρόσβαση με ποδήλατο.

Ας αναλογιστούμε την διαφορά στην λειτουργία της πόλης όταν τα παιδιά που πηγαίνουν με ποδήλατο στο σχολείο τους δεν είναι μονάδες, αλλά δεκάδες και αν προχωρήσουμε με σοβαρότητα και συνέπεια να είστε σίγουροι ότι θα γίνουν εκατοντάδες….   Ποδήλατα Παντού! »