Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Λυδία Κονιόρδου στις 7 και 8 Δεκεμβρίου με Ντοστογιέφσκι στην Παπαχαραλάμπειο

Published

on

Μέγας-Ιεροεξεταστής–Δαιμονισμένοι-του- Φιοντόρ-Ντοστογιέφσκι-Λυδία-Κονιορδου

Ο Δήμος Ναυπακτίας με την υποστήριξη του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης διοργανώνει δύο παραστάσεις στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα Ναυπάκτου, στις 7 και 8 Δεκεμβρίου, ώρα 20:00 με είσοδο ελεύθερη.

Μέγας Ιεροεξεταστής – Δαιμονισμένοι

του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

 Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής

Μέγας-Ιεροεξεταστής–Δαιμονισμένοι-του- Φιοντόρ-Ντοστογιέφσκι-Λυδία-Κονιορδου 

7 Δεκεμβρίου: Μέγας Ιεροεξεταστής
Στο ρόλο του Μεγάλου Ιεροεξεταστή η Λυδία Κονιόρδου

8 Δεκεμβρίου: Δαιμονισμένοι

Με τους: Θεοχάρη Ιωαννίδη, Νίκο Μάνεση, Κωνσταντίνο Χατζή και Γιάννη Χόρτη

ΈΓΡΑΨΑΝ:

«Μ’ έναν τρόπο ευθύ και συγκλονιστικό, η Λυδία Κονιόρδου μετέδωσε ακέραια όλα όσα θίγει ο Ντοστογιέφσκι» Όλγα Σελλά, popaganda.gr

«Η Λυδία Κονιόρδου με αυτόν τον ρόλο μας θυμίζει πόσο καλοδουλεμένα είναι η φωνή και οι ανάσες της δίνοντας μια ερμηνεία με παλμό και βάθος. Δεν χάνεις λέξη από όσα ακούς, ενώ η μουσική που ακούγεται από το γυαλί ταμπούρ που παίζει ζωντανά στη σκηνή ο Ευγένιος Βούλγαρης σκεπάζει σαν ζεστή κουβέρτα την παράσταση.» Μαριάνθη Κουνιά, Παραπολιτικά

«Είναι συγκινητικό να συναντάς τον Ντοστογιέφσκι, το 2019, και να σου μιλάει σαν να έγραφε τα έργα του σήμερα. Η βαθιά πίστη του και η άπειρη αγάπη του προς τον άνθρωπο κοινωνούνται μέσα από τους χαρακτήρες που δημιούργησε και η παράσταση του Κωνσταντίνου Χατζή τους φωτίζει με ένα τρόπο μοναδικό.» Νάγια Παπαπάνου, Boem Radio

Μια παράσταση που προκάλεσε αίσθηση στη φετινή θεατρική Αθήνα, ταξιδεύει από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στη Ναύπακτο, στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα με ελεύθερη είσοδο. Δύο σπουδαία έργα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, οι Δαιμονισμένοι και ο Μέγας Ιεροεξεταστής, παρουσιάζονται σε μία καινούργια απόδοση από τα ρωσικά, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή. Το πρώτο μέρος της παράστασης, ο Μέγας Ιεροεξεταστής, θα παρουσιαστεί στις 7 Δεκεμβρίου, ενώ οι Μεγάλοι Αμαρτωλοί, έργο που συμπληρώνει και επεκτείνει τα ερωτήματα του Ντοστογιέφσκι, στις 8 Δεκεμβρίου.

Ο Μέγας Ιεροεξεταστής είναι ένα από τα γνωστότερα και δυνατότερα αποσπάσματα από τους Αδελφούς Καραμάζοφ, όπου ο Ντοστογιέφσκι εκφράζει τα αγωνιώδη ερωτήματα που τον τυραννούν, πάνω στην ανθρώπινη ελευθερία, την πίστη και τη διαφθορά. Πρόκειται για έναν συγκλονιστικό μονόλογο ενός διεφθαρμένου ανθρώπου της εκκλησίας που συναντά τον ίδιο το Χριστό, μονόλογο που ερμηνεύει μοναδικά η Λυδία Κονιόρδου. Μαζί της επί σκηνής ο μουσικός Ευγένιος Βούλγαρης, που παίζει ζωντανά επί σκηνής γυαλί ταμπούρ, σε έναν διάλογο με το εμβληματικό κείμενο του Ντοστογιέφσκι.

Στους Δαιμονισμένους ο Κωνσταντίνος Χατζής επιλέγει να εστιάσει στον τετραμελή πυρήνα των επαναστατών, που αναστατώνουν την επαρχιακή κοινωνία όπου ζουν. Ένας ένας όμως, οδηγούνται σταδιακά στην καταστροφή. Στην παράσταση αποτυπώνεται με συγκλονιστικό τρόπο η στιγμή της πτώσης του κάθε χαρακτήρα. Στους Δαιμονισμένους πρωταγωνιστεί μία ομάδα ταλαντούχων νέων ηθοποιών, που έχουν ήδη ξεχωρίσει στην ελληνική θεατρική σκηνή: Θεοχάρης Ιωαννίδης, Νίκος Μάνεσης, Κωνσταντίνος Χατζής και Γιάννης Χόρτης.

Το επόμενο διάστημα, η παράσταση θα ταξιδέψει σε Ρωσία, Πολωνία και Ιταλία.

Σημειώνεται ότι στην παράσταση υπάρχουν δυνατοί ήχοι και έντονο σκοτάδι.

Μετά από κάθε παράσταση ακολουθεί συζήτηση με θέματα:

 Η σχέση του Μέγα Ιεροεξεταστή με το Αρχαίο Δράμα με την Λυδία Κονιόρδου.

&

Η Πίστη στο έργο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι με τον Κωνσταντίνο Χατζή και τον Θεοχάρη Ιωαννίδη.

 

Συντελεστές παραστάσεων:

Μέγα Ιεροεξεταστής

Μέγας-Ιεροεξεταστής–Δαιμονισμένοι-του- Φιοντόρ-Ντοστογιέφσκι-Λυδία-Κονιορδου

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής

Απόδοση από τα ρωσικά: Βιολέτα Ιωαννίδου, Λυδία Κονιόρδου, Κωνσταντίνος Χατζης

Σκηνική Εγκατάσταση: Λία Ασβεστά – Κωνσταντίνος Χατζής

Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Καρτάνου

Κίνηση: Άγγελος Παπαδόπουλος

Γυαλί Ταμπούρ: Ευγένιος Βούλγαρης

Μέγας Ιεροεξεταστής: Λυδία Κονιόρδου

 

Δαιμονισμένοι

Μέγας-Ιεροεξεταστής–Δαιμονισμένοι-του- Φιοντόρ-Ντοστογιέφσκι-Λυδία-Κονιορδου

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής

Απόδοση από τα ρωσικά: Βιολέτα Ιωαννίδου, Λυδία Κονιόρδου, Κωνσταντίνος Χατζης

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου

Σκηνική Εγκατάσταση: Λία Ασβεστά – Κωνσταντίνος Χατζής

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Μέντης

Κίνηση: Άγγελος Παπαδόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρίλια Μητρούση – Ηλέκτρα Καρτάνου

Ειδικό μακιγιάζ: Λιλά Μαρή

Κοστούμια: Miranda Dempsey

Φωτογραφίες: Alex.Kat.

Παίζουν: Θεοχάρης Ιωαννίδης, Νίκος Μάνεσης, Κωνσταντίνος Χατζής και Γιάννης Χόρτης

Διοργάνωση: Δήμος Ναυπακτίας

Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης

Δείτε τη σελίδα της παράστασης στο facebook: https://www.facebook.com/daimonismenoi/

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

“H ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ 2024” – εμείς συμμετέχουμε!

Published

on

By

Νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, υπηρεσίας του ΟΗΕ, χαρακτηρίζει την περσινή χρονιά ως τη θερμότερη παγκοσμίως και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι δείκτες εκτοξεύθηκαν, όσον αφορά τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου, τις θερμοκρασίες της επιφάνειας της γης με 1,45°C, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και την περαιτέρω υποχώρηση των παγετώνων.

Παράλληλα εκφράζονται φόβοι ότι υπάρχει “μεγάλη πιθανότητα” το 2024 να παρουσιάσει με τη σειρά του πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ωθώντας τον πλανήτη “στο χείλος της καταστροφής”.

   Το δάσος είναι ένα φυσικό αγαθό, με πολύπλευρη σημασία και ανυπολόγιστη αξία για τη ζωή, για τον άνθρωπο. Ένας ανανεώσιμος φυσικός πόρος με τεράστιες ανεξάντλητες δυνατότητες για την οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.

   Η αξία της προστασίας του, γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.

   Ας αναδείξουμε με τη συμμετοχή μας στην φετινή «Ώρα της Γης» την αξία του δάσους και τη σημασία της προστασίας του!

   Εμείς συμμετέχουμε!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ