Η Ναύπακτος  τις ημέρες του Πάσχα  κατακλύστηκε ασφυκτικά από επισκέπτες που έφτασαν από όλα τα μέρη της Ελλάδας για να απολαύσουν τη φύση αλλά και το έθιμο της περιφοράς των επιταφίων και τα δρώμενα στο ενετικό της λιμάνι.   Η τοπική κοινωνία και οι   επαγγελματίες  τους υποδέχτηκαν, μετά  από δύο χρόνια με περιορισμούς  στη διάρκεια των ημερών του Πάσχα,  λόγω της πανδημίας και  με ότι αυτό συνεπάγεται για την τοπική αγορά.  Τις  εντυπώσεις του, τα καλώς και τα κακώς κείμενα της περιοχής,  ζητήσαμε να μας απότυπώσει  στο Nafsweek.gr  ο Γιώργος Παϊσίδης,  δικηγόρος,  μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης   ο οποίος για ολόκληρα εικοσιοκτώ   χρόνια  επισκέπτεται τη Ναύπακτο,  εξακολουθεί  όμως να έχει αυτή την «τρίτη ματιά» του επισκέπτη.  Μας είπε:

«Μετά από τρία χρόνια,  η τελευταία φορά ήταν το 2019, μπορέσαμε φέτος να περάσουμε τις πολύ όμορφες μέρες της Πασχαλιάς στην όμορφη πόλη της Ναυπάκτου.

Την Μεγάλη Παρασκευή, προς μεγάλη μου χαρά  αλλά και έκπληξη, διαπίστωσα ότι στην κυριολεξία “βούλιαξε”  η πόλη της Ναυπάκτου από τον μεγάλο αριθμό επισκεπτών και γενικά από τον πάρα πολύ κόσμο που ήρθε να δει το έθιμο που τηρείται, με την περιφορά των επιταφίων  και την συνάντησή τους στο λιμάνι,  ένα έθιμο ιδιαίτερο και μοναδικό  σε     πανελλήνιο επίπεδο.

Αυτό που διαπίστωσα, και το σημειώνω ιδιαίτερα,  όταν έφυγε όλος αυτός ο κόσμος δεν είδα πουθενά σκουπίδια, δεν παρατήρησα πουθενά ακόμα και την επόμενη μέρα να υπάρχουν απορρίμματα, ως αποτέλεσμα αυτής της μαζικής προσέλευσης του        κόσμου.

Νομίζω ότι αυτό δεν είναι τυχαίο και είναι προφανές  ότι κάποιοι πρέπει να δούλεψαν και να μερίμνησαν για αυτό και φρονώ ότι αυτό πρέπει να πιστωθεί στη δημοτική αρχή.

Βλέπω πάρα πολλά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, που υπήρχαν βέβαια, και βλέπω επίσης ότι υπάρχουν πολλά ξενοίκιαστα ισόγεια καταστήματα που νομίζω ότι και αυτά προαλείφονται για  παρόμοια χρήση, δηλαδή να γίνουν και αυτά         καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος καφέ μπαρ, εστιατόρια κλπ.

Θέλω λοιπόν επ’ αυτού να εκφράσω έναν προβληματισμό.

Εδώ στο κέντρο της Ναυπάκτου υπάρχουν και     χρήσεις κατοικίας, δηλαδή μένουν πολλοί ναυπάκτιοι και όχι μόνο,  κατοικούντες, με κύρια χρήση του    ακινήτου να είναι κατοικία.

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν επεκταθούν πληθυσμιακά περισσότερο τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος,  ποιες θα είναι οι συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν όσον αφορά τους κατοίκους.

Φοβάμαι δηλαδή ότι είναι δυνατόν να αυξηθεί η όχληση κυρίως από τη χρήση μουσικής και φυσικά αναφέρομαι στους καλοκαιρινούς μήνες, από δω και ύστερα,  που εξαιτίας της καλοκαιρίας τα παράθυρα θα είναι ανοιχτά, και οι κάτοικοι μάλλον κατά πάσα πιθανότητα θα ενοχλούνται από την υπερβολική ή και από τη συνήθη χρήση της μουσικής, όπως αυτό μπορεί να συμβεί στις ώρες κοινής     ησυχίας.

Νομίζω είναι  κάτι που πρέπει να προσεχτεί για να μην αλλοιωθεί  ο χαρακτήρας της πόλης της Ναυπάκτου, αλλά και για να συνεχίσει να είναι η Ναύπακτος μία πόλη όπως αυτή που γνωρίσαμε τα  προηγούμενα χρόνια και την αγαπήσαμε.

Επίσης να πω για το θέμα της καθαριότητας, που έθιξα προηγούμενα,  ότι και στο δρόμο από την    παραλία προς το δάσος του Κάστρου έχω διαπιστώσει, τώρα βέβαια που είναι τέλος Απριλίου ,ότι έχουν μαζευτεί επιμελώς οι πευκοβελόνες που αποτελούν εν δυνάμει πυρίκαυστο ύλη και  κάποια γερασμένα  πεύκα που παλαιότερα έγερναν και ήταν αρχή φωτιάς κυρίως, έχουν αποκοπεί. Θέλω να το υπογραμμίσω και να το πιστώσω  και αυτό προφανώς  στην επιμέλεια της δημοτικής αρχής».

Ως μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης, διατηρώντας  όμως την «Τρίτη ματιά»,   ποιο θα μπορούσε ακόμα  να είναι εκείνο το βήμα που θα έπρεπε να κάνει η Ναύπακτος;

«Είναι γνωστό ότι η Ναύπακτος έχει ένα χρόνιο πρόβλημα, το πρόβλημα του κυκλοφοριακού. Έχω διαβάσει  κατά περιόδους  πως έχουν γίνει διάφορες προτάσεις, όπως η πρόσφατη για την κατασκευή ενός τούνελ κάτω από το κάστρο ώστε να  διευκολυνθεί η κυκλοφορία.

Απόρροια αυτού του προβλήματος είναι και οι     χώροι στάθμευσης που θα πρέπει να δημιουργηθούν   καθώς και άλλοι τέτοιοι κοινόχρηστοι χώροι, ώστε   εν πάση περιπτώσει να αμβλυνθούν, στο βαθμό του δυνατού βέβαια, τα προβλήματα αυτά που ταλαιπωρούν εδώ και αρκετά χρόνια κατοίκους και επισκέπτες της πόλης.

Όλο αυτό , δηλαδή  η δημιουργία κοινόχρηστων   χώρων, θέσεων στάθμευσης θα έχει και μία παράλληλη επενέργεια,  ώστε να μπορεί ο κόσμος, αν και αυτό είναι και θέμα Παιδείας,  να περπατάει περισσότερο και να μην χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του για να πάει από το σπίτι στο περίπτερο που λέει ο λόγος. Θα πρέπει ο κόσμος να περπατάει κάτι που μπορεί να γίνει , μια και τις αποστάσεις μέσα στην πόλη  μπορεί να τις κάνει κανείς πεζός.

Ωστόσο, το ξαναλέω ότι αυτό είναι  θέμα Παιδείας ενός εκάστου εξ ημών.

Υπάρχουν περιθώρια ώστε να προβληθεί και να   αναδειχθεί ακόμη περισσότερο για παράδειγμα το κάστρο της Ναυπάκτου, όπως και το λιμάνι.

Μιλάω ως Θεσσαλονικιός,  γιατί και στη Θεσσαλονίκη έχουμε πολλά  βυζαντινά αξιοθέατα και  η πόλη της Ναυπάκτου σε μικρογραφία έχει το ύφος της  βυζαντινής Θεσσαλονίκης.

Ήδη έχω διαβάσει στον τοπικό τύπο και χάρηκα     πάρα πολύ, ότι έχουν δρομολογηθεί ευρύτατες     εργασίες αναστήλωσης  και αναβάθμισης του      λιμανιού της Ναυπάκτου.

Από την άλλη μεριά ο φωτισμός των μνημείων τις νυχτερινές ώρες  χρειάζεται να είναι πιο  επαρκής.  Όχι μόνο στον πυρήνα του Κάστρου αλλά και στις τάπες ,στις οχυρώσεις, στο ρολόι  και στις απολήξεις όλων αυτών των οχυρώσεων που φτάνουν μέχρι πίσω από την βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου, όπου όλο αυτό το κομμάτι το διατρέχει το πολιτιστικό  μονοπάτι το οποίο δεν έχει αναδειχθεί ακόμα.

Από την Ναύπακτο λείπει επίσης ένα μουσείο και  θεωρώ πως υπάρχουν πάρα πολλά εκθέματα από διάφορες ιστορικές περιόδους , μια και η πόλη έχει ιστορική διαδρομή χιλιάδων χρόνων.

Ένα μουσείο που να αφορά την Ναυμαχία της Ναυπάκτου, γεγονός με πανευρωπαϊκή σημασία και βαρύτητα, το οποίο θα αναδεικνύεται το σημαντικό αυτό ιστορικό γεγονός, με τον επισκέπτη του να  γνωρίζει την ιστορία του τόπου.

Μπορεί η Ναύπακτος να έχει και αρχαιολογικό μουσείο καθώς και αντίστοιχο με Βυζαντινά εκθέματα. Κάτι τέτοιο θεωρώ πως θα αυξήσει την επι-σκεψιμότητα στην πόλη.

Σε κάθε περίπτωση, για να το πούμε λαϊκά, η Ναύπακτος είναι “μαγαζί γωνία”, το οποίο θα πρέπει για να εξακολουθεί να είναι θελκτική  προς  τους επισκέπτες της αλλά και για τους ίδιους τους κατοίκους που ζουν εδώ και την απολαμβάνουν σε καθημερινή βάση,  θα πρέπει ταυτόχρονα να προσέξουμε ώστε να μην βρεθούμε στην αντίπερα όχθη, δηλαδή να    φτάσουμε να γίνει αποκλειστικά μία “Ναύπακτος by night”.

Η ιστορική Ναύπακτος με την τόση ομορφιά και τα αξιοθέατα της να μη μετατραπεί σε  μία πόλη που θα δεσπόζουν  μόνο τα καταστήματα υγειονομικού    ενδιαφέροντος.

Με την ευκαιρία εύχομαι χρόνια πολλά σε όλους και να ανταμωθούμε πάλι το καλοκαίρι, εποχή που η πόλη  έχει άλλα χαρακτηριστικά, με τη θάλασσα, το πράσινο και το βουνό και τις επόμενες  γιορτές  και Πασχαλιές που έρχονται».