Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Ν. Φαρμάκης: «Η Περιφέρεια στο πλευρό των αγροτών και του πρωτογενούς τομέα με πράξεις και όχι με λόγια!»

Published

on

Το πλέγμα δράσεων και πρωτοβουλιών της Περιφερειακής Αρχής για τη στήριξη και ενδυνάμωση του πρωτογενούς τομέα στη Δυτική Ελλάδα, παρουσίασε ο Περιφερειάρχης, Νεκτάριος Φαρμάκης, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου, που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης, 22 Ιουνίου 2022.

Συγκεκριμένα, ο Περιφερειάρχης αναφέρθηκε αναλυτικά στις δράσεις του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης που έχουν εισφέρει ποσά ύψους 48 εκ. ευρώ περίπου στον αγροτικό κόσμο της περιοχής, σημειώνοντας πως η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των πρώτων στη χώρα, ως προς την υλοποίηση του προγράμματος.

Επίσης, παρέθεσε τα εθνικά και ευρωπαϊκά συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, στα οποία συμμετέχει η Περιφέρεια, όπως το Πρόγραμμα Αναδιάρθρωσης Αμπελώνων μέσω του οποίου έχουν καταβληθεί πόροι ύψους 6,9 εκ. ευρώ σε 557 παραγωγούς, το πρόγραμμα Δακοκτονίας μέσω του οποίου έχουν καλυφθεί 7,3 εκατομμύρια ελαιόδεντρα με ποσό δημόσιας δαπάνης 3,75 εκ. ευρώ, τη στήριξη ομάδων παραγωγών για την υλοποίηση επιχειρησιακών προγραμμάτων με χρηματοδότηση 2,84 εκ. ευρώ, το πρόγραμμα διαχείρισης βοσκοτόπων με 2 εκ. ευρώ αλλά και το πρόγραμμα καύσης νεκρών με 3 εκ. ευρώ.

 

Ο κ. Φαρμάκης αναφέρθηκε επίσης στις προσπάθειες που κάνει η Περιφέρεια για την αναγνώριση ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ και άλλων προϊόντων της Δυτικής Ελλάδας. Όπως είπε, «το Ελαιόλαδο Αιτωλοακαρνανίας, η Χονδροελιά Αγρινίου, η Πατάτα Αχαΐας, το Ελαιόλαδο Αχαΐας, η Πατάτα Ηλείας, η Φράουλα Ηλείας, το Καρπούζι Ηλείας, το Ελαιόλαδο Ηλείας και το  Μέλι Ξηρομέρου, είναι προϊόντα για να τα οποία έχουν ήδη υποβληθεί οι φάκελοί τους στο ευρωπαϊκό μητρώο ΠΟΠ/ΠΓΕ με δαπάνη 159 χιλιάδες ευρώ, ενώ για την Παστή λίγδα Μεσολογγίου, τη Γραβιέρα Αμφιλοχίας, τη Μαλαγουζιά Αιτωλ/νίας, το Αρνάκι Ξηρομέρου, το Κατσικάκι Ερύμανθου, το Παστό χοιρινό Ηλείας, το Καλυβιώτικο Κρεμμύδι Ηλείας, το Τυρί Τσαλαφούτι Αιτωλ/νίας, και την Ελιά ποικιλίας Καλαμών, βρίσκεται σε εξέλιξη η διερεύνηση για το αν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ΠΟΠ / ΠΓΕ ή ΕΠΙΠ προϊόντα».

Ακόμα, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλεται για την ανάδειξη των τοπικών αγροδιατρροφικών προϊόντων και της αύξησης των εξαγωγών, ο Περιφερειάρχης μίλησε για τα Προγράμματα Προβολής και Προώθησης, όπως για τους οίνους ΠΟΠ και ΠΓΕ στις αγορές της Ιαπωνίας και της Κορέας, για τα αλιεύματα της Αιτωλοακαρνανίας στις αγορές των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, για την φράουλα στις αγορές της Γερμανίας και της Γαλλίας, για την επιτραπέζια ελιά στις αγορές των ΗΠΑ, του Καναδά και της Βρετανίας, κλπ.

Επίσης, ο κ. Φαρμάκης αναφέρθηκε στην προσπάθεια που κάνει η Περιφέρεια σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το Πανεπιστήμιο Πατρών και άλλους, εγνωσμένης αξίας φορείς, για τη δημιουργία ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού πλαισίου επιμόρφωσης των αγροτών, αλλά και στις δεκάδες παρεμβάσεις που έχουν γίνει προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ή και άλλα, συναρμόδια Υπουργεία, για την επίλυση προβλημάτων του αγροτικού κόσμου.

Τέλος, εστίασε και έργα της Περιφέρειας που αφορούν στον εκσυγχρονισμό των υποδομών και στη μείωση του κόστους παραγωγής. Ως κορυφαίο και εμβληματικό έργο, χαρακτήρισε το μεγάλο συνεργατικό φωτοβολταϊκό πάρκο που δρομολογείται να κατασκευαστεί στο κτήμα Polder του Μεσολογγίου και το οποίο θα εισφέρει σημαντικά στην ανακούφιση άνω των 140.000 αγροτών από το δυσβάστακτο ενεργειακό κόστος, ενώ μίλησε και για τα αρδευτικά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη. «Έχουμε ενταγμένα 5 αρδευτικά έργα, τα οποία βρίσκονται στα στάδια δημοπράτησης και κατασκευής, συνολικού προυπολογισμού: 7,95 εκ. ευρώ, ενώ μέσω του προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης έχουν ενταχθεί 7 αρδευτικά έργα συνολικού προϋπολογισμού 14,6 εκ ευρώ με συμβασιοποιημένα τα 7,1 εκ ευρώ. Και από τον 6/22 έχουμε υποβάλει προτάσεις για ακόμα 10 έργα συνολικού προϋπολογισμού 20,3 εκ. ευρώ» τόνισε.

Ο Περιφερειάρχης μίλησε όμως και για το μεγάλο ζήτημα έλλειψης εργατικών χεριών που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας. «Το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικότητα της δικής μας Περιφέρειας. Και για τη λύση του δεν μπορούμε να δράσουμε μόνοι, ούτε να ποντάρουμε σε σπασμωδικές κινήσεις. Αντίθετα, πρέπει να ανοίξει ένα μεγάλο τραπέζι διαλόγου στο οποίο θα καθίσουν όλοι οι συναρμόδιοι φορείς και θα αναλύσουν το ζήτημα με σκοπό μία μακροπρόθεσμη λύση» είπε, προσθέτοντας ότι το συγκεκριμένο ζήτημα δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί μόνο υπό το πρίσμα μεταφοράς περισσοτέρων εργατών γης από το εξωτερικό, αλλά και μέσω της ανάγκης επαναδραστηριοποίησης νέων ανθρώπων με την ελληνική γη. Ωστόσο, ειδικεύοντας στο άμεσο ζήτημα που τίθεται και ως προς την περιοχή εμφανίζεται ιδιαίτερα οξύ στην καλλιέργεια φράουλας, υπογράμμισε πως η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας προχώρησε σε παρέμβαση προς τα συναρμόδια υπουργεία, καταθέτοντας συγκεκριμένη πρόταση. «Λαμβάνοντας υπόψη τις εισηγήσεις ομάδων παραγωγών, επιχειρηματιών της περιοχής και μεμονωμένων παραγωγών αλλά και μελέτης υπολογισμού των αναγκών εργασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειάς μας,  προτείναμε οι κρατικές υπηρεσίες που ελέγχουν τα αιτήματα των καλλιεργητών, να μην υπολογίζουν τον αριθμό εργατών ανά εκτάριο με προβλεπόμενους δείκτες Μονάδων Ανθρώπινης Εργασίας (ΜΑΕ) του ΟΠΕΚΕΠΕ, που αφορούν σε Μέτρα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και δεν λαμβάνουν υπόψη την εποχικότητα της εργασίας, που για το τρίμηνο Μαρτίου – Μαΐου, που είναι και η αιχμή της συγκομιδής, απαιτούνται περίπου 7 εργάτες ανά εκτάριο, δηλαδή 0,7 ΜΑΕ / στρέμμα. Και αποστείλαμε στα συναρμόδια Υπουργεία πλήρη ανάλυση αναγκών σε ημερομίσθια για την καλλιέργεια της φράουλας».

Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Φαρμάκης υπογράμμισε: «Ούτε ξερόλες είμαστε, ούτε και υποστηρίζουμε ότι έγιναν όλα και ως δια μαγείας λύθηκαν τα προβλήματα. Όμως, δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ούτε φοβόμαστε την αλήθεια. Δεν καθυστερήσαμε ούτε μία μέρα και δεν μείναμε αδρανείς απέναντι σε κανένα πρόβλημα. Στεκόμαστε δίπλα στους αγρότες μας με πράξεις και δεν φοβόμαστε να βγούμε μπροστά, να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε βιώσιμες λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Γιατί αυτό οφείλουμε να κάνουμε, αυτό είναι το χρέος μας…»

 

 

 

 

 

 

 

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

“H ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ 2024” – εμείς συμμετέχουμε!

Published

on

By

Νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, υπηρεσίας του ΟΗΕ, χαρακτηρίζει την περσινή χρονιά ως τη θερμότερη παγκοσμίως και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι δείκτες εκτοξεύθηκαν, όσον αφορά τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου, τις θερμοκρασίες της επιφάνειας της γης με 1,45°C, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και την περαιτέρω υποχώρηση των παγετώνων.

Παράλληλα εκφράζονται φόβοι ότι υπάρχει “μεγάλη πιθανότητα” το 2024 να παρουσιάσει με τη σειρά του πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ωθώντας τον πλανήτη “στο χείλος της καταστροφής”.

   Το δάσος είναι ένα φυσικό αγαθό, με πολύπλευρη σημασία και ανυπολόγιστη αξία για τη ζωή, για τον άνθρωπο. Ένας ανανεώσιμος φυσικός πόρος με τεράστιες ανεξάντλητες δυνατότητες για την οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.

   Η αξία της προστασίας του, γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.

   Ας αναδείξουμε με τη συμμετοχή μας στην φετινή «Ώρα της Γης» την αξία του δάσους και τη σημασία της προστασίας του!

   Εμείς συμμετέχουμε!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ