ΕΛΛΑΔΑ

Προς καθιέρωση κοινού Πάσχα από Ορθόδοξους και Καθολικούς

Published

3 εβδομάδες ago

08/04/2024

Admin

Ακριβώς 1.700 χρόνια μετά την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ), στη Νίκαια της Βιθυνίας, όταν και αποφασίστηκε ο εορτασμός του Πάσχα, το 2025 οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί χριστιανοί θα γιορτάσουν μαζί το Θείο Δράμα και την Ανάσταση.

Αν και αυτό θα συμβεί συμπτωματικά, καθώς το Πάσχα είναι κινητή εορτή, οι ανώτατοι ηγέτες των δύο εκκλησιών εμφανίζονται πρόθυμοι να τερματίσουν τη διχόνοια και να προχωρήσουν σε μια ιστορική καθιέρωση του κοινού εορτασμού.

«Αποτελεί σκάνδαλον ο χωριστός εορτασμός του μοναδικού γεγονότος της μιας Αναστάσεως του Ενός Κυρίου» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στο μήνυμα που απηύθυνε προς όλους του μη Ορθόδοξους Χριστιανούς που γιόρτασαν το Πάσχα την Κυριακή 31 Μαρτίου. Ευχήθηκε του χρόνου (2025) ο κοινός εορτασμός να μην είναι απλώς «σύμπτωση», αλλά να αποτελέσει την απαρχή για την καθιέρωση του ενιαίου εορτασμού από τις δύο Εκκλησίες. «Είμαστε αισιόδοξοι, καθώς εκατέρωθεν υπάρχει η προς τούτο καλή θέλησις και προθυμία», τόνισε.

Από το 2014, όταν ο Οικονομικός Πατριάρχης και ο Πάπας Φραγκίσκος συναντήθηκαν στην Ιερουσαλήμ, ο κοινός εορτασμός έχει βρεθεί στο επίκεντρο πολλών συζητήσεων τους και πλέον φαίνεται πως οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για αυτήν την ιστορική κίνηση.

Είναι ενδεικτικό πως ο Πάπας Φραγκίσκος αποφάσισε να επαναφέρει στα ετήσια Δίπτυχα του Βατικανού τον τίτλο του Πατριάρχης της Δύσης (Παλαιάς Ρώμης). Σύμφωνα με την εκκλησιαστική ιστοσελίδα «Φως του Φαναριού», η κίνηση του Φραγκίσκου εντάσσεται στο πλαίσιο της επανεύρεσης της συνοδικότητας, η οποία πήγασε από τη συνάντηση των Βαρθολομαίου και Φραγκίσκου το 2014 στα Ιεροσόλυμα, κατά την 50ή επέτειο της κοινής άρσης των αναθεμάτων μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

Η παρότρυνση των επικεφαλής των δύο Εκκλησιών είναι όλοι οι Χριστιανοί, Ορθόδοξοι και Καθολικοι, να ξαναβρεθούν, όπως έχει δηλώσει ο Πάπας, για ένα κοινό νέο ξεκίνημα, αφήνοντας πίσω τις διαμάχες και τον διχασμό του παρελθόντος. Στην πράξη η ενωμένη Εκκλησία θα ενισχύσει τη δύναμή της και κατ’ επέκταση και την επιρροή της.

Γιατί Ορθόδοξοι και Χριστιανοί γιορτάζουν διαφορετικά το Πάσχα

Η απάντηση στους διαφορετικούς εορτασμούς πηγάζει από την ιστορία και την εβραϊκή παράδοση, που χρησιμοποιούσε το σεληνιακό ημερολόγιο, δηλαδή το ημερολόγιο που βασιζόταν στους κύκλους της Σελήνης. Το Πάσχα των Εβραίων (Πεσάχ, δηλαδή «διέλευση» στα εβραϊκά) αφορά τον εορτασμό της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο, την απελευθέρωση από τη δουλειά των Φαραώ και τη διέλευσή τους από την Αίγυπτο προς τη Γη της Επαγγελίας. Το εβραϊκό Πάσχα είχε οριστεί στις 14 του μήνα Νισάν, δηλαδή ανήμερα της εαρινής ισημερίας ή την επομένη.

Με την εξάπλωση του χριστιανισμού η συγκεκριμένη ημέρα συνδέθηκε και με τον εορτασμό του χριστιανικού Πάσχα. Κατά την παράδοση, ο Χριστός αναστήθηκε την πρώτη ημέρα μετά το εβραϊκό Πάσχα.

Αρχικά οι χριστιανικές εκκλησίες γιόρταζαν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες, επιδιώκοντας ωστόσο να πέφτει Κυριακή.

Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας αποφάσισε ότι το Πάσχα θα γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, ενώ αν η πανσέληνος έπεφτε Κυριακή, τότε η γιορτή μεταφερόταν για την αμέσως επόμενη Κυριακή. Έτσι, χριστιανικό και εβραϊκό Πάσχα δεν θα συνέπιπταν ποτέ. Άρα η Ανάσταση σε ένα έτος προσδιοριζόταν από την ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου, βάσει του Ιουλιανού ημερολογίου, το οποίο ίσχυε εκείνη την περίοδο.

Η μεγάλη αλλαγή επήλθε με την εφαρμογή του γρηγοριανού ημερολογίου, το οποίο υπολογίζοντας διαφορετικά τον χρόνο, βάσει του ηλιακού έτους, υπολόγισε την 5η Οκτωβρίου του 1582 ως την 15η του ίδιου μήνα. Με αυτόν τον τρόπο η εαρινή ισημερία συνέπεσε με την 21η Μαρτίου, όπως ακριβώς προέβλεπε και η Α’ Οικουμενική Σύνοδος. Τα περισσότερα καθολικά κράτη υιοθέτησαν το γρηγοριανό, ενώ τα ορθόδοξα διατήρησαν το ιουλιανό ημερολόγιο, μέχρι τον 20ό αιώνα.

Στην Ελλάδα το γρηγοριανό ημερολόγιο υιοθετήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923, ενώ η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, σε αντίθεση με το κράτος, διατήρησε το ιουλιανό ημερολόγιο μέχρι το 1924, όπου και τελικά ταυτίστηκε με το πολιτικό, για να ενισχύσει τις ακίνητες εορτές. Το Πάσχα όμως εξακολουθεί να υπολογίζεται με βάση το ιουλιανό σύστημα, όπως και όλες οι υπόλοιπες κινητές εορτές.

Επιπλέον, στη διαφορά των ημερομηνιών που γιορτάζονται τα δύο Πάσχα παίζει ρόλο και ο «μετωνικός κύκλος», που είναι το σύστημα που προβλέπει τις εαρινές πανσελήνους και το οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα. Οι καθολικοί γιορτάζουν την Ανάσταση σύμφωνα με τον κανόνα της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, όμως υπολογίζουν την πανσέληνο σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο, μαζί με το σφάλμα που φέρει το μετωνικό σύστημα, προσθέτοντας ορισμένες ημέρες, με αποτέλεσμα, η καθολική πανσέληνος να είναι πιο κοντά στην αστρονομική από ότι η ορθόδοξη.

Μάρκος Λεονταρίδης

ΕΛΛΑΔΑ

ΠΑΜΕ: Εργατική Πρωτομαγιά «Μόνη ελπίδα η πάλη των λαών»

Published

11 ώρες ago

01/05/2024

Admin

Με συγκέντρωση στην πλατεία Κεφαλόβρυσου τίμησε το ΠΑΜΕ την επέτειο της Πρωτομαγιάς.

Στους συγκεντρωμένους απεύθυνε χαιρετισμό ο Νίκος Μπίμπας, μέλος του Συνδικάτου οικοδόμων και του Εργατικού κέντρου με σύνθημα «Απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της Ε.Ε., των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, μόνη ελπίδα είναι η πάλη των λαών».

Ακολούθησε απότιση τιμής στο μνημείο εθνικής αντίστασης.

ΕΛΛΑΔΑ

Ημέρα Υιοθεσίας στον Κήπο Ξενία

Published

3 ημέρες ago

29/04/2024

Admin

Στις 11 Μαΐου μπορείς και εσύ να υιοθετήσεις ένα ζώο συντροφιάς!

Ο Δήμος Ναυπακτίας σε συνεργασία με το Σωματείο «Φιλοζωϊκή Δράση Ναυπάκτου» διοργανώνουν Ημέρα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς, το Σάββατο 11 Μαΐου, από τις 11:00 έως τις 14:00′, στον Κήπο Ξενία.

Η συγκεκριμένη ημέρα θα είναι μια ημέρα γιορτής και όσοι επιθυμούν να υιοθετήσουν ένα ζώο συντροφιάς θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τα αδεσποτάκια του Δήμου Ναυπακτίας που αναζητούν τη δική τους οικογένεια!

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το τηλέφωνο 2634 3 60417.

ΕΛΛΑΔΑ

Οι έδρες των Σπαρτιατών και τα Συνταγματικά διλήμματα

Published

6 ημέρες ago

26/04/2024

Admin

Οι υποστηρικτές της απαγόρευσης των πολιτικών κομμάτων και στην Ελλάδα αντέτειναν ότι η Δημοκρατία δεν μπορεί να αυτοκτονεί και πρέπει να αμύνεται απέναντι στους εχθρούς της.

Η συνέχεια όμως μάλλον τους διέψευσε: Μπορεί να απαγορεύθηκαν οι Έλληνες του Ηλία Κασιδιάρη, κατήλθαν όμως με την υποστήριξή του στις εκλογές οι Σπαρτιάτες και κατέλαβαν ένα όχι ευκαταφρόνητο εκλογικό ποσοστό.

Σαν να μην έφτανε αυτό, υποβλήθηκαν ενστάσεις στο ΑΕΔ (Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο) με αίτημα να εκπέσουν οι βουλευτές των Σπαρτιατών από τις έδρες τους.

Τι θα γίνει με τις έδρες των εκπεσόντων βουλευτών στις δώδεκα εκλογικές περιφέρειες όπου οι Σπαρτιάτες εξέλεξαν βουλευτή;

Μήπως οι έδρες αυτές να δοθούν στα κόμματα, τα οποία στις συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες εμφανίζουν τον μεγαλύτερο αριθμό αδιάθετων ψήφων;

Αλλά κάτι τέτοιο δεν θα προσέκρουε στη λογική του εκλογικού νόμου, ο οποίος κατανέμει τις έδρες και με βάση τη δύναμη των κομμάτων στο σύνολο της Επικράτειας, προβλέποντας τη μεταφορά αδιάθετων υπολοίπων ανάμεσα στις διάφορες εκλογικές περιφέρειες;

Αφού κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να είναι σωστό, μήπως να μοιραστούν οι έδρες των Σπαρτιατών αναλογικά στα άλλα κόμματα, τα οποία εκπροσωπούνται στη Βουλή;

Με ποιον νόμο όμως και με ποια κριτήρια θα γίνει αυτή η κατανομή των εδρών;

Τι θα γίνει με τη στρογγυλοποίηση των δεκαδικών που θα προκύψουν;

Ας ερευνήσουμε τότε μια τρίτη λύση: Οι Σπαρτιάτες να θεωρηθούν πλασματικά και εκ των υστέρων ότι δεν συγκέντρωσαν το απαραίτητο 3% για να εισέλθουν στην Βουλή και με το δεδομένο αυτό να εφαρμοστεί ο εκλογικός νόμος και να μοιραστούν οι έδρες τους στα άλλα κόμματα. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα εφαρμόσουμε τον εκλογικό νόμο με βάση ένα δεδομένο, που ξέρουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα (αφού οι Σπαρτιάτες έλαβαν πάνω από 3%).

Τέταρτη λύση: Να θεωρήσουμε ότι οι ψήφοι στους Σπαρτιάτες δεν είναι έγκυρες και έτσι να γίνει ανακατανομή των εδρών. Αυτό όμως θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην εκ νέου εφαρμογή του εκλογικού νόμου για την ανακατανομή των εδρών (π.χ. ως προς το εκλογικό μέτρο), αυξάνοντας τον κίνδυνο για πιθανές «καραμπόλες» στις διάφορες εκλογικές περιφέρειες. Εξάλλου, δεν μπορεί να είναι άκυρες οι ψήφοι υπέρ των Σπαρτιατών στις δώδεκα εκλογικές περιφέρειες όπου εξέλεξαν βουλευτή και έγκυρες σε όλες τις άλλες εκλογικές περιφέρειες.

Και τέλος: Την ανακατανομή των εδρών θα την αποφασίσει το ίδιο το ΑΕΔ ή μήπως θα παραπέμψει το ζήτημα στην Ανωτάτη Εφορευτική Επιτροπή, που θα πρέπει να συγκροτηθεί εκ νέου;

Το σημαντικό όμως είναι κάτι άλλο: Όπου και με όποιον τρόπο και να δοθούν οι έδρες των Σπαρτιατών (φανταστείτε τι διαφωνίες θα προκύψουν μεταξύ κομμάτων, εκλογολόγων, νομικών κ.λπ.), η στρέβλωση της δημοκρατικής αρχής θα είναι κάτι περισσότερο από προφανής. Γιατί συνιστά αλλοίωση της λαϊκής βούλησης, να ψηφίζει ένας πολίτης ένα κόμμα και η ψήφος του να αποβαίνει τελικά υπέρ άλλου κόμματος.

Εφόσον λοιπόν το ΑΕΔ αποφασίσει ότι παρανόμως συμμετείχε ένα κόμμα στις εκλογές, τότε θα πρέπει να επαναληφθούν οι εκλογές χωρίς τη συμμετοχή του. Γιατί δεν γνωρίζουμε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα των εκλογών, εάν δεν συμμετείχε το κόμμα αυτό. Η επανάληψη των εκλογών (είτε στις συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες είτε σε ολόκληρη την επικράτεια) είναι η μόνη σύμφωνη με τη δημοκρατική αρχή λύση. Βέβαια, είναι εύλογο κανείς να μη θέλει την επανάληψη των εκλογών, ειδικά για τον συγκεκριμένο λόγο.

Μόνο που η υπεράσπιση της Δημοκρατίας, με τον εσφαλμένο τρόπο που επιλέχθηκε το 2023, έχει το τίμημά της. Δεν μπορείς δηλαδή να θεσπίζεις ρυθμίσεις προς υπεράσπιση της δημοκρατίας και, όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής τους, να αρνείσαι την εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής.

Οι καταστάσεις αυτές συμβάλλουν ακόμη περισσότερο στη μείωση της αξιοπιστίας των πολιτικών θεσμών και της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αυξάνοντας κατ’ αποτέλεσμα και μακροπρόθεσμα τη δύναμη των ακραίων και αντιδημοκρατικών τάσεων.

Συνάγεται ένα συμπέρασμα από όλα αυτά; Νομίζω ναι.

Όταν η μαχόμενη δημοκρατία ξεφεύγει από τα σωστά όρια (που προκύπτουν από την εφαρμογή του ποινικού δικαίου, την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας και την αξιοποίηση των άλλων μέσων που παρέχει η έννομη τάξη για την αντιμετώπιση των εχθρών της Δημοκρατίας), η Δημοκρατία μας οδηγείται σε συνταγματικά αδιέξοδα.

*Σπύρος Βλαχόπουλος – Καθηγητής Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ