Στην πόλη της Ναυπάκτου, σημαντικό πρόβλημα δημιουργείται από την αυθαίρετη κατάληψη των δημόσιων ελεύθερων χώρων. Επίσης, η μεγάλη συγκέντρωση εμπορικών δραστηριοτήτων γύρω από τις βασικές οδικές αρτηρίες, προκαλεί συμφόρηση στην κίνηση των πεζών και των οχημάτων. Μείζον πρόβλημα αποτελεί και η στάθμευση των αυτοκινήτων στο ιστορικό κέντρο.

Οχήματα καταλαμβάνουν αυθαίρετα χώρους, με συνέπεια να εμποδίζεται η κυκλοφορία των πεζών και να μειώνεται ο ελεύθερος δημόσιος χώρος, που είναι απαραίτητος για την εύρυθμη λειτουργία του ιστού της πόλης. Από το 2012 και επί δημοτικής αρχής Γιάννη Μπουλέ, υπήρξε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου σχετικά με τους κοινόχρηστους χώρους, απόφαση που ισχύει μέχρι και σήμερα,  μια και δεν υπήρξε κάποια καινούργια που να την ακυρώνει.

Καθώς το επόμενο διάστημα θα υπάρξει συζήτηση και διαβούλευση για τους κοινόχρηστους χώρους από πλευράς δημοτικής αρχής, το Nafsweek ζήτησε από τον Νίκο Χαλαζιά, αρμόδιο αντιδήμαρχο στην προηγούμενη δημοτική αρχή, τις θέσεις και την φιλοσοφία του κανονισμού για τους κοινόχρηστους χώρους, που όπως αναφέραμε ισχύει μέχρι και σήμερα.

«Οι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι μιας πόλης – οι δρόμοι, οι πλατείες, οι κήποι, τα πάρκα, τα προαύλια των εκκλησιών, οι αρχαιολογικοί χώροι – με τη μορφή τους, τις διαστάσεις, τις αναλογίες, τις προοπτικές που δημιουργούν και τα κτίρια που τους περιβάλλουν συνθέτουν, τελικά, την εικόνα της πόλης, αυτήν που ο κάθε κάτοικος-πολίτης πρoσλαμβάνει και βιώνει καθημερινά και ο κάθε επισκέπτης συναποκομίζει επιστρέφοντας στον τόπο του. Μπαίνουν λοιπόν σε σχέση με τους δημόσιους χώρους ορισμένα ερωτήματα όπως:  Τι είδους πόλη θέλουμε να διαμορφώσουμε;

Πώς οριοθετούμε τους ελεύθερους δημόσιους χώρους; Θέλουμε το Λιμάνι, που είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης μας ελεύθερο από οχήματα, εικόνα ελκυστική για ντόπιους και επισκέπτες ή θέλουμε το λιμάνι χώρο που προσβάλλει την αισθητική μας και απωθεί τον επισκέπτη; Θέλουμε τις παραλίες προσπελάσιμες σε όλους ή θέλουμε ένα φράγμα αυτοκινήτων να κόβει την θέα προς την θάλασσα;  Θέλουμε πλατείες χωρίς ελεύθερο χώρο για μικρούς και μεγάλους; Θέλουμε μια πόλη αφιλόξενη προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες; Μας τιμά η αδιαφορία, η αφ’ υψηλού αντιμετώπιση συνανθρώπων μας που η μοίρα δεν στάθηκε γενναιόδωρη απέναντί τους»;

Υπάρχει κάποιο πλαίσιο εντός του οποίου οφείλουμε να κινηθούμε.

«Υπάρχουν πρώτα απ’ όλα οι νόμοι και τα διατάγματα που ρυθμίζουν την καθημερινότητα μιας πόλης. Το ότι οφείλουμε να τους σεβόμαστε, για να μην γίνουμε ζούγκλα, δεν το συζητούμε. Είναι θέση αδιαπραγμάτευτη. Ωστόσο οι νόμοι δεν προβλέπουν, δεν μπορεί να προβλέπουν ζητήματα που γεννά η καθημερινή τριβή αλλά και οι ιδιομορφίες κάθε πόλης. Ερχόμαστε λοιπόν Δημοτική Αρχή και Δημότες να επισημάνουμε, να συζητήσουμε και να ρυθμίσουμε με τον Κανονισμό Κοινοχρήστων Χώρων τέτοιου είδους ζητήματα. Με τον Κανονισμό θεσπίσαμε αρχές και κανόνες, ώστε: Να εξασφαλίσουμε ασφαλείς συνθήκες κυκλοφορίας για τους πεζούς και κυρίως για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Να βάλουμε τάξη στην εκμετάλλευση των κοινοχρήστων χώρων (σε πλατείες και πεζοδρόμους) από επαγγελματίες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ζωτικό ελεύθερο χώρο για περίπατο και αναψυχή στους συμπολίτες μας και στους επισκέπτες. Να εμπεδώσουμε πνεύμα ίσης μεταχείρισης προς τους επαγγελματίες καταστηματάρχες, χωρίς διακρίσεις και ευνοιοκρατικές ρυθμίσεις. Να αποτρέψουμε πιθανά ατυχήματα από την ανεξέλεγκτη απόθεση αντικειμένων σε οδούς, πεζοδρόμια κ.λπ. και να διασφαλίσουμε την ευχερή προσπέλαση και τροφοδοσία των εμπορικών καταστημάτων, την εξυπηρέτηση λοιπών επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Να αναβαθμίσουμε την εικόνα της πόλης μας, που αποτελεί πόλο τουριστικής κίνησης, να δώσουμε επιπλέον κίνητρα επισκεψιμότητας και συνεπώς να πολλαπλασιάσουμε τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για την περιοχή μας.

Είναι σαφές ότι δεν εξαπολύσαμε κυνηγητό κατά των επαγγελματιών (καταστηματαρχών και περιπτερούχων). Ούτε πάλι κηρύξαμε διωγμό στους εποχούμενους. Προσπαθήσαμε με τον διάλογο, με την ανταλλαγή απόψεων και καταλήξαμε σε μια συνολική πρόταση που αναβαθμίζει την καθημερινότητα της πόλης μας».

Πέρα από το… φιλότιμο υπάρχει θέμα με την εφαρμογή του.

«Ένα κρίσιμο ζήτημα παραμένει η εφαρμογή του κανονισμού κοινοχρήστων χώρων, ιδιαίτερα μετά την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας.  Ο κανονισμός παίρνει σάρκα και οστά στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι τον σεβόμαστε και τον εφαρμόζουμε. Υπεύθυνη για αυτό, είναι και η δημοτική αρχή, είναι και οι αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά είναι, κυρίως, οι πολίτες της Ναυπάκτου, η κοινωνία της Ναυπακτίας, η οποία οφείλει να σεβαστεί τους νόμους που αφορούν την χρήση των δημοσίων χώρων. Πρέπει να ενστερνιστούμε, νομίζω όλοι μία βασική αρχή, ότι ο σεβασμός, προς τους νόμους, είναι αδιαπραγμάτευτος, ότι οι νόμοι δεν καταπιέζουν, απεναντίας, απελευθερώνουν τον πολίτη και ότι κάθε αυθαιρεσία συνιστά επιστροφή στην βαρβαρότητα».