Ο ενεργειακός σχεδιασμός, ΕΣΕΚ (Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα) που προέβλεπε εκτός των άλλων πόση ισχύ ΑΠΕ θα έπρεπε να εγκατασταθεί στη Χώρα από το 2020 έως το 2030 αναθεωρήθηκε τρεις φορές με υπερδιπλασιασμό κάθε φορά των εγκαταστάσεων ΑΠΕ.
Το πρώτο ΕΣΕΚ 2020-2030 κατατέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, το 2019 και προέβλεπε εγκατάσταση 7 GW ΑΠΕ μέχρι το 2030.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ το 2021 το ανέβασε σε 15 GW και προσφάτως το πήγε στα 23,5 GW υπολογίζοντας (κάτι που δεν είναι καν ορατό) ότι το 2030 θα έχει διπλασιάσει τα δίκτυα.
Όμως και αυτά τα νούμερα έχουν ήδη ξεπεραστεί.
Σήμερα συνδεδεμένα είναι 14 GW ΑΠΕ, μαζί με όσα έχουν πάρει όρους σύνδεσης στα δίκτυα αθροίζονται 28 GW έργων ΑΠΕ.
Επιπλέον 42 GW ολοκληρωμένα ή ημιτελή περιμένουν να συνδεθούν.
Όλα αυτά, μαζί με τα φωτοβολταϊκά στη στέγη και τον προγραμματισμό για υπεράκτια αιολικά, αθροίζουν νούμερο άνω των 70 GW, ξεπερνώντας τους εθνικούς στόχους ακόμη και του 2050!
Αντί όμως να βάλουν ένα φρένο στη σχιζοφρένεια αυτή προσθέτουν κι άλλα.
Έτσι τον Μάιο του 2024 αδειοδοτήθηκαν 0,6 GW και τον Ιούνιο άλλα 1,5 GW!
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που ο μέσος όρος κατανάλωσης ρεύματος κινείται μεταξύ 3,5 και 5 GW και στην αιχμή του έφτασε φέτος στην περίοδο του καύσωνα τα 9,5 GW!

Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως το πρόβλημα θα λυθεί με την αποθήκευση, νέα δίκτυα και εξαγωγές ενέργειας. Λάθος τεράστιο.
Η αποθήκευση είναι τεχνολογικά στα σπάργανα, μπορεί να μεταθέσει το πρόβλημα για ελάχιστες ώρες μέσα στο 24ωρο.
Οι εξαγωγές μας είναι ελάχιστες και μόνο για τις ώρες που οι τιμές είναι μηδενικές ή αρνητικές και τον περισσότερο χρόνο κάνουμε εισαγωγές που ξεπερνάν και το 20% της συνολικής κατανάλωσης.
Ούτε τα δίκτυα, στα οποία υπολογίζουν να «επενδύσουν» πάνω από 30 δις ευρώ μπορούν να λύσουν κάποιο πρόβλημα.
Κοιτάζοντας προς τη μεγάλη αγορά της Γερμανίας που δήθεν θα μπορούσε να απορροφήσει τη δική μας παραγωγή από ΑΠΕ, εμφανίζει η ίδια υπερ-πληθώρα ΑΠΕ. Συνέπεια όλου αυτού είναι ότι ρεύμα που παράγει από αυτές για να το «ξεφορτωθεί» το δίνει τζάμπα και πολλές φορές πληρώνει και από πάνω.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.
Η εξίσωση που πρέπει να λυθεί, όπως υποστηρίζουν όλοι οι ειδικοί, είναι η παραγωγή σε σχέση με την κατανάλωση ρεύματος.

Τι λένε για το θέμα
ΙΕΝΕ (Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης): «Η σχεδόν απότομη αλλαγή από την κατανάλωση εγχώριων ορυκτών καυσίμων σε άλλες εισαγόμενες πηγές ενέργειας προκαλεί κρίσιμα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας». «Επιπλέον οι ολοένα και μεγαλύτεροι στόχοι για ανάπτυξη ΑΠΕ έχουν φέρει το δίκτυο στα όρια του ενώ η αποθήκευση ενέργειας (…) ίσως δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που θα έχει ήδη λύσει».
Αντώνης Κοντολέων: πρόεδρος της ΕΒΙΚΕΝ (Ένωση Βιομηχανικών καταναλωτών Ενέργειας): «Αδιέξοδη η ανάπτυξη των ΑΠΕ χωρίς αύξηση της ζήτησης»… «Δεν είναι το πρόβλημα στα δίκτυα αλλά στην αλόγιστη αύξηση της Ανανεώσιμης Ενέργειας» και πρόσθεσε «αν είχαμε άπειρα δίκτυα και άπειρες ΑΠΕ τι θα τα κάναμε; Που είναι η ζήτηση για να απορροφήσει τις ΑΠΕ;».. «Οι ΑΠΕ και κυρίως τα Φωτοβολταϊκά έχουν φθάσει στα όριά τους»








