Η εξασφάλιση ενεργειακών πόρων για οποιαδήποτε κοινωνία είναι πρώτη προτεραιότητα. Μια σύντομη ματιά στην ιστορία των οικονομικών πολιτικών και στρατιωτικών συγκρούσεων που έγιναν στο παρελθόν ή βρίσκονται σε εξέλιξη στις μέρες μας αναδεικνύει τον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών με εκατομμύρια θύματα.
Στις μέρες μας η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή δεν είναι τίποτε άλλο από προσπάθεια ελέγχου των ενεργειακών πόρων της περιοχής με θύματα τους λαούς που αντί να απολαμβάνουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των χωρών τους έχουν μετατραπεί σε ανεπιθύμητους πρόσφυγες. Η χώρα μας από τη στιγμή που εντοπίσθηκαν ενεργειακά κοιτάσματα στις θαλάσσιες περιοχές της δέχεται την απειλή της Τουρκίας για συνεκμετάλλευση.
Τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ ως σύμμαχος χώρα, αντί να τοποθετούνται απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα με βάση το διεθνές δίκαιο και τις υφιστάμενες διεθνείς συμφωνίες ουσιαστικά ενθαρρύνουν τις επιθετικές βλέψεις της γειτονικής χώρας.
Σ’ αυτό το γενικό πλαίσιο η θέση της χώρας μας είναι πραγματικά ευαίσθητη. Συνεπώς κάθε προσπάθεια για ενεργειακή απεξάρτηση δεν μπορεί παρά να γίνεται ευρέως αποδεκτή και θα πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι η αξιοποίηση των δικών μας φυσικών πόρων και ιδίως των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο μιας εθνικής στρατηγικής που θα συσπειρώνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Μια τέτοια στρατηγική θα πρέπει να εστιάζει στην προστασία του μοναδικού Ελλαδικού περιβάλλοντος και να έχει ως στόχο την αειφορία. Είναι προφανές ότι η επενδυτική πολιτική σε ΑΠΕ πρέπει να υπακούει σε ένα ειδικό χωροταξικό σχέδιο στο οποίο οι πραγματοποιούμενες επενδύσεις δεν θα αντιπαρατίθενται σε άλλες δραστηριότητες όπως οι τουριστικές, πολιτιστικές κλπ.
Στη Ναυπακτία έχουν ήδη γίνει επενδύσεις για αξιοποίηση τόσο της ηλιακής όσο και της αιολικής ενέργειας. Πρόσφατα έγιναν εξαγγελίες από το Υπουργείο για παραχώρηση αδειών σε περιοχές όπου έχουν αναπτυχθεί σημαντικές τουριστικές υποδομές που έχουν εντάξει την Ορεινή Ναυπακτία στους ορεινούς τουριστικούς προορισμούς της χώρας.
Η περιοχή του Πλατάνου και της Αποδοτίας που βρίσκονται σε ανοδική τουριστική εξέλιξη έχουν την προτίμηση για τοποθέτηση ανεμογεννητριών τόσο των επενδυτών όσο και της Κυβέρνησης. Τι θα γίνει όμως με το περιβάλλον όταν σε κάθε βουνό θα φυτρώσει σε λίγο και ένα δάσος ανεμογεννητριών; Πώς θα λειτουργήσει αυτή η «βάρβαρη» επέμβαση στο περιβάλλον για τον τουρισμό της περιοχής;
Αν κατασκευασθούν οι ανεμογεννήτριες με τις άδειες που δόθηκαν πρόσφατα η Ορεινή Ναυπακτία θα γίνει αγνώριστη. Το παράδειγμα του πρώην δήμου Αντιρρίου είναι πολύ χαρακτηριστικό. Τόσο οι επενδυτές όσο και το κράτος που ενέκρινε τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν σεβάστηκαν ούτε το αρχαίο θέατρο της Μακύνειας. Γιατί να θεωρήσουμε ότι θα σεβαστούν το περιβάλλον στον Πλάτανο ή το μοναδικό τοπίο στη Σαράνταινα;
Πώς θα συνυπάρξουν οι τουριστικές επιχειρήσεις με τις ανεμογεννήτριες που θα κατακλύσουν τα ομορφότερα σημεία του Δήμου Ναυπακτίας; Οι πολίτες κατανοούν τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας και θεωρούμε ότι στηρίζουν κάθε προσπάθεια που αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να αποδέχονται άκριτα τον παραλογισμό κάθε επενδυτή ο οποίος με σύμμαχο το κράτος κακοποιεί το περιβάλλον που οφείλουμε να σεβόμαστε και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.