Διαβάζοντας προσεκτικά την ανακοίνωση παραίτησης του Ανδρέα Κοτσανά  από τη θέση του αντιδημάρχου και της ανεξαρτητοποίησής του από τη δημοτική παράταξη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας αξιοπρόσεκτες είναι  δύο διατυπώσεις – διαπιστώσεις  του ίδιου.

Η πρώτη αφορά την τοξικότητα που χαρακτηρίζει το πολιτικό περιβάλλον της Ενωτικής Πρωτοβουλίας. Η δεύτερη αφορά την ομηρία στην οποία βρίσκεται ο δήμαρχος και η παράταξη του. Βαριές εκφράσεις και οι δύο και εξίσου επικίνδυνες για τη θεσμική εκπροσώπηση και  λειτουργία του δήμου. Το ερώτημα όμως που προκύπτει και προκαλεί έντονο προβληματισμό είναι γιατί όλα αυτά αναδεικνύονται δύο μήνες πριν τις εκλογές και παρουσιάζονται ως την αιτία που οδήγησε τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας να περάσουν την πόρτα εξόδου.

Και ας μην γελιόμαστε ο πρώην αντιδήμαρχος  πολλές φορές  σε αυτά τα πέντε χρόνια, με τρόπο ακραίο και παρορμητικό τις περισσότερες φορές, είχε εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά του για συμπεριφορές, στάσεις και θέσεις που υποδήλωναν -όπως τουλάχιστον ο ίδιος εκλαμβάνει τους όρους- «τοξικότητα» και «ομηρία». Όλοι θυμούνται τη δημόσια αναφορά του «δήμαρχε, μιλάς με λαμόγια» καθώς και «φραστικές επιθέσεις» στο δημοτικό συμβούλιο σε αιρετούς, υπαλλήλους και εκπροσώπους φορέων.

 Και όλοι θυμούνται ότι ο ίδιος ο δήμαρχος ουδέποτε αντέδρασε επιλέγοντας την τακτική και την πολιτική του «προσπερνάμε και συνεχίζουμε». Πιθανότατα ο ίδιος ο δήμαρχος να θεωρούσε ότι η τακτική του «προσπερνάμε και συνεχίζουμε» θα λειτουργούσε ως συγκολλητική κόλλα, για να συγκρατήσει την ένωση ετερόκλητων στοιχείων από τη σύμπραξη των οποίων πρόεκυψε το σχήμα που κέρδισε τις προηγούμενες εκλογές και έφερε την Ενωτική Πρωτοβουλία στη διοίκηση του δήμου.

Και ενώ αυτού του είδους «τοξικότητες» και «ομηρίες» χαρακτήριζαν όλη αυτή την περίοδο, ο πρώην αντιδήμαρχος πριν από ένα μήνα πολύ βροντερά –όπως ο ίδιος ξέρει πολύ καλά να κάνει- εξέφρασε στο δήμαρχο πίστη και αφοσίωση. Δήλωσε στον ίδιο το δήμαρχο και έγινε δημόσια γνωστό  «μαζί το φτιάξαμε, μαζί θα πάμε μέχρι τέλους και μαζί θα πέσουμε». Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις» και λίγο πριν τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων ήρθε και η έξοδος του πρώην αντιδημάρχου ακολουθώντας το δρόμο που είχε ήδη χαραχθεί.

Και μπορεί ο ίδιος και όλοι οι υπόλοιποι που ανεξαρτητοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα να «απελευθερώθηκαν» οι ίδιοι από «τοξικότητες» και «ομηρίες», δεν απελευθέρωσαν όμως τις έδρες τους στο δημοτικό συμβούλιο, τις οποίες καλά κρατούν.  Με αυτό τον τρόπο όμως υπάρχει ο κίνδυνος το δημοτικό συμβούλιο και η λειτουργία και πορεία του δήμου να εγκλωβιστεί σε προεκλογικούς τακτικισμούς.

Γιατί είναι αντιφατικό να στηρίζουν εισηγήσεις του δημάρχου και της δημοτικής αρχής οι σύμβουλοι που αποχώρησαν δηλώνοντας ότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν με την πολιτική της παράταξης στην οποία ανήκαν και οι οποίοι σύμφωνα με όλα τα σενάρια έχουν προσχωρήσει και στελεχώσει άλλες παρατάξεις που θα κατέβουν στον εκλογικό στίβο. (Άλλη μια «ομηρία» που προέρχεται από προεκλογικούς τακτικισμούς ότι δεν ανακοινώνονται επίσημα μέχρι σήμερα οι προσχωρήσεις).

Είναι γεγονός ότι χρειάζεται εξυγίανση, για να καθαριστεί η «τοξικότητα» και να απελευθερωθεί ο δήμος από «ομηρίες». Η εξυγίανση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από καθαρές, διαφανείς, «πάνω στο τραπέζι» προεκλογικές συγκλίσεις και συνεργασίες βάσει προγραμματικών δηλώσεων.

Εξάλλου είναι γνωστό σε όλους ότι προεκλογικά και λόγω του Κλεισθένη όλοι μιλάνε με όλους. Γιατί να μην γνωρίζει ξεκάθαρα και η κοινωνία τι συζητάνε και ποιοι είναι οι στόχοι των συμμετεχόντων στις συζητήσεις, έτσι ώστε η ίδια να πάρει ορθές αποφάσεις;