Τήν Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2022, στίς 11 π.μ. πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας Ἱερατική Σύναξη ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων.

Κύριος ὁμιλητής τῆς Συνάξεως ἦταν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος κατ’ ἀρχήν ἀναφέρθηκε στίς μηνιαῖες Ἱερατικές Συνάξεις πού πραγματοποιήθηκαν ἀπό τήν ἐνθρόνισή του στήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου μέχρι σήμερα, μέ μιά διακοπή λόγω τῶν περιοριστικῶν μέτρων τῆς πανδημίας καί τῶν ἑνδεκάμηνων δεσμευτικῶν ὑποχρεώσεών του λόγω τῆς τοποτηρητείας στήν Ἱερά Μητρόπολη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας, οἱ ὁποῖες Συνάξεις ξεπερνοῦν τίς 200, στίς ὁποῖες παρουσιάστηκαν σημαντικά θεολογικά καί ποιμαντικά θέματα, ἔγιναν ἐνημερώσεις γιά ἐκκλησιαστικά ζητήματα, γιά θέματα πού συζητήθηκαν στήν Ἱερά Σύνοδο ἤ παρουσιάστηκαν σέ θεολογικά Συνέδρια στά ὁποῖα συμμετεῖχε ὁ Ἴδιος ἤ στελέχη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Στήν συνέχεια ἀναφέρθηκε στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, τοῦ ὁποίου ἡ μνήμη ἑορτάσθηκε στίς 4 Δεκεμβρίου, τόν μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος συνόψισε ὅλη τήν δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως διατυπώθηκε στίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί στούς πρό αύτοῦ ἁγίους Πατέρες. Τό βασικό δογματικό του ἔργο ἔχει τόν χαρακτηριστικό τίτλο: «Ἐκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως».

Ἐπεσήμανε ὅτι ὁ ἅγιος Ἱωάννης ὁ Δαμασκηνός ὀνομάζει πνευματικό του πατέρα τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν θεολόγο, ὁ ὁποῖος ἔζησε 4 αἰῶνες πρίν ἀπό αὐτόν. Στό δέ ἔργο του βασίζεται, ἐκτός ἀπό τόν ἅγιο Γρηγόριο, καί στόν ἅγιο Μάξιμο τόν ὁμολογητή. Λέει μάλιστα γιά αὐτά πού γράφει ὅτι «οὐκ ἐμός ὁ λόγος, ἀλλά καί ἐμός», πράγμα πού σημαίνει ὅτι εἶχε κάνει δική του ζωή τήν παράδοση πού προσέλαβε ἀπό τούς πνευματικούς του Πατέρες. Ὁ ἴδιος γράφει ὅτι παράδοση εἶναι «ὁ θεολογικώτατος κλῆρος» πού παρέλαβε «ἐκ θεολόγου πατρός», ἐννοώντας τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν δομή τοῦ ἔργου «Ἐκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως» καί στήν συνέχεια ἐπικεντρώθηκε στήν ἑνότητα «περί τῆς θείας οἰκονομίας», ἑρμηνεύοντας κυρίως τό ὄνομα Χριστός, τό ποιά, δηλαδή, σημασία εἶχε στήν Παλαιά Διαθήκη καί ποιά  ὅταν ἀποδίδεται στόν ἐνανθρωπήσαντα Λόγο Θεό. Στήν Παλαιά Διαθήκη Χριστοί ἦταν ἄνθρωποι, ὅπως ὁ Σαούλ καί ὁ Δαβίδ, οἱ χρίοντες ἦταν πάλι ἄνθρωποι, ὅπως ὁ προφήτης Σαμουήλ, καί τό χρίσμα ἦταν τό λάδι. Στόν Χριστό, πού ἦταν ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού προσέλαβε στήν  ὑπόστασή του, ἀπό τήν Παρθένο Μαρία, τήν φύση μας, τά πάντα εἶναι ἡ θεότητα. Χρίων εἶναι ὁ Θεός, χρίσμα ἡ θεότητα, χριόμενη εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φύση πού ἔχει ὑπόστασή της τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ.

Κατόπιν ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος π.Θωμᾶς Βαμβίνης ἀναφέρθηκε σέ τρέχοντα θέματα πού ἀφοροῦν τήν διοίκηση τῶν Ἐνοριῶν, ἰδιαίτερα τίς ὑποχρεώσεις τῶν προέδρων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων.