Η αυτοδιοικητική θητεία που ξεκινά έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οι εκπρόσωποί της εκλέχτηκαν με το σύστημα της απλής αναλογικής, θα διοικήσουν με ένα μεταλλαγμένο σύστημα που φαίνεται ότι θα έχει ημερομηνία λήξης μαζί με τη λήξη της συγκεκριμένης αυτοδιοικητικής περιόδου. Πολλά λοιπόν τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί για το αν και πως μπορεί να πετύχει το συγκεκριμένο εγχείρημα.

Πρώτο λοιπόν βασικό ερώτημα αν είναι αναγκαία η επίσημη συνεργασία – σύμπραξη δημοτικών παρατάξεων για να επιτευχθεί η κυβερνησιμότητα.

Στο ερώτημα αυτό η απάντηση που υπερισχύει είναι ότι η συνεργασία – σύμπραξη είναι μονόδρομος. Ανάμεσα στις τροπολογίες που έγιναν στον Κλεισθένη θεσμοθετήθηκε η δυνατότητα επίσημης σύμπραξης παρατάξεων με την παράταξη του δημάρχου, η οποία όμως δεν φαίνεται να προχωρά και ο βασικότερος λόγος μάλλον είναι ο δεσμευτικός χαρακτήρας που έχει μια τέτοια σύμπραξη, αφού στους βασικούς όρους της είναι ότι δεν ανακαλείται.

Οι περισσότερες λοιπόν διοικήσεις μεταξύ των οποίων κι αυτή του δήμου Ναυπακτίας φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν το δρόμο της συνεργασίας μέσω προγραμματικών δηλώσεων και ανάληψης συγκεκριμένων τομέων από κάθε συνεργαζόμενη αυτοδιοικητική παράταξη. Όσο πιο ξεκάθαρη και οριοθετημένη είναι αυτή η συνεργασία θα συμβάλλει στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη όχι μόνο διοίκηση αλλά και στον έλεγχο που πρέπει να υφίσταται κάθε μορφή διοίκησης και εξουσίας.

Ο σαφής προσδιορισμός των όρων και του πλαισίου συνεργασίας των παρατάξεων που θα συμπορευτούν είναι επιβεβλημένος με την ανάληψη των καθηκόντων.

Επόμενος προβληματισμός που μπαίνει είναι τι κινδύνους εγκυμονούν τέτοιες μορφές συνεργασίας.

Ο βασικός κίνδυνος είναι να μην ευοδωθούν τέτοιου είδους συνεργασίες. Οι ανταγωνισμοί και οι πιέσεις που δημιουργούνται γύρω και μέσα σε κάθε μορφή εξουσίας είναι εύκολο να πυροδοτούν τριβές και αντιθέσεις. Αυτό εξάλλου συνέβαινε και προ Κλεισθένη και η Ναυπακτία το βίωσε έντονα με την προηγούμενη δημοτική θητεία Λουκόπουλου, η οποία διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη.

Για αυτό λοιπόν απαιτείται και επιβάλλεται ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο συνεργασίας με πολύ σαφείς όρους και διακριτούς ρόλους. Πολύ απλά ο λαός μας το λέει «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν και τους καλούς φίλους»  Η τήρηση των όρων βαραίνει όλες τις συνεργαζόμενες παρατάξεις και περισσότερο από όλες την παράταξη του δημάρχου μιας κι αυτή επέλεξε η κοινωνία να έχει τον πρώτο ρόλο. Κι εδώ ας θυμηθούμε το γνωστό ρητό «τα παράπονά σας στο δήμαρχο».

Ο δεύτερος βασικός κίνδυνος είναι η αφομοίωση ή και η διάλυση των υφιστάμενων παρατάξεων και ιδίως των συνεργαζόμενων. Η ταύτισή τους με την παράταξη του δημάρχου ενέχει τον κίνδυνο της μερικής και πλήρους ενσωμάτωσης και αφομοίωσης τους.

Εδώ την ευθύνη έχουν οι ίδιες οι παρατάξεις και τελικά θα κριθεί ποιες βασίζονται σε καθαρά πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια για να μπορούν να βγουν αλώβητες και να συνεχίσουν την πορεία τους και μετά την περίοδο του μεταλλαγμένου Κλεισθένη.

Όλα θα κριθούν στην πορεία αυτής της τετραετίας και μάλιστα εκ του αποτελέσματος.