Γράφει η Χριστίνα Καρρά
Η γέφυρα της πόλης ονομαζόταν “Γέφυρα η Επικίνδυνη “λόγω της θέσης στην οποία είχε κατασκευαστεί .
Τα αυτοκίνητα την επέλεγαν αναγκαστικά επειδή ένωνε δύο καίρια σημεία ,μειώνοντας την διαδρομή κατά μισή περίπου ώρα.
Οι πεζοί πάλι σπάνια την πλησίαζαν ,μόνο αν δεν υπήρχε άλλος τρόπος να φτάσουν γρήγορα στο σπίτι τους . Οι κακοτεχνίες συνηθίζονταν σε αυτή την πόλη καθώς ο δήμαρχος δεν έδινε και πολύ βάση στο τελικό αποτέλεσμα ,προτιμώντας να τσεπώνει μίζες και τυχερά που θα έκαναν την πολυδάπανη ζωή του ακόμη πιο εύκολη .
Οι διαμαρτυρίες που γίνονταν ανά διαστήματα τον άφηναν αδιάφορο ,εξάλλου είχε τον τρόπο του να τις απαγορεύσει .
Οι ελπίδες να αντικατασταθεί αυτός ο ακατάλληλος άνθρωπος από κάποιον ευσυνείδητο είχαν εδώ και καιρό σβήσει ,όλοι γνώριζαν ότι είχε γερό δόντι .
“Σύντομα θα κλείσει η γέφυρα “ανήγγειλε κάποια στιγμή όταν τον πληροφόρησαν ότι τα ατυχήματα πλήθαιναν.
Η απόφαση έπρεπε μάλλον να παρθεί σύντομα αφού η καρέκλα του έτριζε επικίνδυνα .
Η λύση θα βρισκόταν σε έναν δικό του αρχιτέκτονα ,σε έναν φίλο πολιτικό μηχανικό και σε ένα συνεργείο που το είχε του χεριού του .
Θα έφτιαχναν μια νέα γέφυρα σε σημείο πιο κατάλληλο μα με υλικά ευτελή .
Εξάλλου τι φόβος υπήρχε ;
Ούτε σεισμούς ,ούτε τυφώνες ,ούτε τσουνάμι είχε η περιοχή !
Ώσπου …
Την ησυχία της έναστρης νυχτιάς διέκοψε ένας αρχικά μακρινός κι έπειτα όλο και πιο δυνατός σχεδόν απόκοσμος ήχος όμοιος με βουητό.
Γάτες και σκύλοι που αλήτευαν σε ρυπαρά σοκάκια αντιλήφθηκαν αμέσως τον κίνδυνο που πλησίαζε.
Μήνυμα προειδοποιητικό έστελναν μέσα από τα αδύναμα ουρλιαχτά τους μα κανείς δεν έδωσε σημασία.
Οι κάτοικοι της πόλης είχαν ακούσει στις ειδήσεις για κάποιον σεισμό σε γύρω περιοχή και κάποιοι εξέφρασαν τον φόβο τους στον δήμαρχο.
“Θαρρώ πως υπερβάλετε μωρέ! Η γέφυρα είναι ασφαλής και δεν υπάρχει λόγος να την κλείσω απόψε προληπτικά !” ήταν η απάντηση του.
Κι όμως !
Ο σεισμός έπληξε την πόλη κι ήταν μάλιστα ο ισχυρότερος των τελευταίων ετών .
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η “Γέφυρα η Επικίνδυνη “κατέρρευσε .
Όλα τα αυτοκίνητα γκρεμίστηκαν ,κανείς δεν επέζησε.
Ανάμεσα στα θύματα ήταν και η γυναίκα του δημάρχου .
Ο ίδιος έριξε μαύρη πέτρα στην πολιτική και μετακόμισε στο εξωτερικό.
Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι το βράδυ που πληροφορήθηκε τον θάνατο της συζύγου του αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει…