Ξαπλωμένη στον ίσκιο μιας ομπρέλας στην παραλία ,ατενίζω το μπλε του ουρανού, ακούω το φλοίσβο της θάλασσας και ψάχνω λέξεις.
Λέξεις να περιγράψω τα συναισθήματα που ένιωσα προχθές το βράδυ (13 Ιουλίου 2022), στην παρουσίαση του βιβλίου μου.
Εκεί που συναντηθήκαμε. Στον ζεστό, φιλικό, φιλόξενο χώρο του ‘’Άρωμα καφέ’’(στο λιμάνι της Ναυπάκτου) για να συλλαβίσουμε μαζί τη ζωή.
Τα παιδιά μου, οι παιδικοί μου φίλοι και αυτοί που στην πορεία της ζωής δέθηκα μαζί τους.
Η κυρία Χρυσούλα Σπυρέλη, φιλόλογος Δρ. Λογοτεχνίας, ποιήτρια και η κυρία Χλόη Χατζηγεωργίου επίσης φιλόλογος και ποιήτρια, προσέγγισαν, με το δικό της μοναδικό τρόπο η κάθε μια, την ποιητική μου συλλογή και εμβάθυναν στα νοήματά της!
Όλοι όσοι με τίμησαν με την παρουσία τους -μαζί κι εγώ-αφουγκραστήκαμε με προσοχή τα λόγια τους!
Στο νου μου ήρθαν εικόνες από τα μαθητικά μου χρόνια. Τότε που μαθήτρια της Α’ Γυμνασίου ήμουν συγκάτοικος με τη Χρυσούλα στο Οικοτροφείο Θηλέων Ναυπάκτου. Τόσο γλυκιά, τόσο απλή, τόσο ταπεινή, τότε και τώρα! Δεν άλλαξε καθόλου.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα!
Εξίσου γλυκιά, απλή και ταπεινή η κυρία Χλόη!
Ύστερα πήρε το λόγο το κοινό. Η κυρία Κατερίνα Σάββα με τη ζεστή χροιά της φωνής της απήγγειλε δυο ποιήματα. ‘’ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΠΑΧΤΟ’’ και ‘’ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ’’
Ακολούθησε ο π. Θεολόγος. Τόσο αληθινά και τιμητικά για μένα όσα ακούστηκαν από τα χείλη του με συγκίνησε βαθιά.
Η κ. Αθηνά Αλεξοπούλου και η κ. Ευαγγελία Κουσκουλή μου απηύθυναν όμορφα λόγια.
Η φίλη μου η Μαίρη Δούνη, έκανε μια σύντομη αλλά τόσο περιεκτική αναφορά στα παιδικά μου χρόνια. Κλαίγοντας και με τρεμάμενα χέρια διάβασε τα απλά μα τόσο δυνατά λόγια που είχε στριμώξει σε μια σελίδα κι έσπασε το φράγμα των δακρύων μου που με πολύ κόπο προσπαθούσα από ώρα να συγκρατήσω.
Με παρότρυνσή της πήρα τη σκυτάλη να διαβάσω το ποίημα ‘’ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ’’ που αναφέρεται στον πόνο που μου προξένησε ο χωρισμός των γονιών μου και σημάδεψε όχι μόνο την παιδική μου ηλικία αλλά όλη μου τη ζωή.
Η βραδιά έκλεισε σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα. Με δακρυσμένα όλων τα μάτια, σφιχτές αγκαλιές και γλυκά φιλιά που άφησαν ανεξίτηλη σφραγίδα στην ψυχή μου.
Είμαι σίγουρη πως όσοι δεν κατάφεραν να παραβρεθούν αλλά ήταν νοερά κοντά μου, ένιωσαν τους δυνατούς παλμούς της καρδιάς μου.
Ήταν μια μοναδική, ανεπανάληπτη ,μαγική βραδιά. Από τις ομορφότερες της ζωής μου!
Κι η πανσέληνος, καθρεφτιζόταν χαμογελαστή στο όμορφο λιμάνι μας , στέλνοντάς μου το δικό της μήνυμα!
Σας ευχαριστώ!
Ερήνη Κατσάμπα