Τοξικότητα και Διπολισμός

Από παντού ακούγονται φωνές για την τοξικότητα που διαπερνά όλο το εκλογικό σώμα εν όψει των δημοτικών εκλογών του Οκτώβρη. Τη διασπορά της τοξικότητας μέχρι το πιο απομακρυσμένο χωριό την έχουν αναλάβει οι δημοτικές παρατάξεις.

Ο διπολισμός που έχει διαμορφωθεί δεν αφήνει αμφιβολίες στους δημότες ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί μεταξύ των δύο ισχυρών πόλων που έχουν διαμορφωθεί.

Οι δύο πόλοι, σα να λέμε η σκύλα και η χάρυβδη, με ανακυκλωμένα υλικά στήνουν μεγάλα εμπόδια, ώστε να αναγκάσουν την κοινωνία να περάσει από τα στενά που έχουν διαμορφώσει.

Βυσσοδομούν ότι αποτελούν το μοναδικό  πέρασμα που έχουν αφήσει  στην τρικυμισμένη περίοδο που ζούμε.

Οι μεν, που έχουν την ευχέρεια να διαχειρίζονται δημόσια μέσα, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ρουσφετολογίας και αδιαφάνειας για να πετύχουν την επανεκλογή τους.

Οι δε, στην προσπάθειά τους να τους διαδεχτούν, ακολουθούν την ίδια πρακτική με ίδια μέσα. Το αποτέλεσμα, βέβαια, όποιο και αν είναι, θα το πληρώσει για τις πολλές επόμενες πενταετίες η κοινωνία.

Γιατί όμως μπήκαμε ως κοινωνία σε αυτά τα μονοπάτια;

Την απάντηση στο ερώτημα τη δίνει το θεσμικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί. Με βάση αυτό καθορίζονται οι πρακτικές των δημοτικών παρατάξεων σε τοπικό επίπεδο.

Στις προηγούμενες εκλογές του 2019 οι πρόεδροι και οι σύμβουλοι των κοινοτήτων εκλέγονταν σε χωριστή κάλπη, έξω από τα ψηφοδέλτια των υποψηφίων δημάρχων.

Με αλλεπάλληλες όμως αλλαγές του νόμου, η τελευταία τροπολογία ψηφίστηκε την Μεγάλη Τρίτη, καθορίστηκε ο τρόπος  συμμετοχής των υποψηφίων συμβούλων και προέδρων των κοινοτήτων μέσω των ψηφοδελτίων των  υποψηφίων δημάρχων.

Αυτό σε συνδυασμό με την αύξηση των υποψηφίων κατά 150% οδηγεί τις παρατάξεις σε μια ανταγωνιστική κούρσα για να προλάβουν να κλείσουν υποψηφίους σε κάθε χωριό που στις περισσότερες των περιπτώσεων ξεπερνούν τον πληθυσμό της κοινότητας.

Έτσι αρχίζει νέα προσπάθεια μεταδημοτεύσεων αφού ο τοπικός πληθυσμός δεν επαρκεί για να στελεχώσει όλα τα ψηφοδέλτια.

Για να είναι νόμιμο ένα ψηφοδέλτιο πρέπει να έχει τουλάχιστον υποψηφίους στο 60% των κοινοτήτων (40 Κοινότητες) και από τους υποψηφίους τουλάχιστον το 40% να είναι γυναίκες ή άνδρες. Όποιοι γνωρίζουν την πληθυσμιακή εικόνα των χωριών της ορεινής Ναυπακτίας μπορούν να καταλάβουν τη σκοπιμότητα που επιδιώκει ο νόμος και τα προβλήματα που δημιουργεί στη δημοκρατική λειτουργία της αυτοδιοίκησης.

Φτάνει να αναλογιστούμε ότι ένα πλήρες ψηφοδέλτιο στο δήμο Ναυπακτίας χρειάζεται περισσότερους από 350 υποψηφίους!!!!

Η πολιτική στις καλένδες

Σε όλη αυτή τη διαδικασία για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων έχει χαθεί η πολιτική και οι δημοτικές εκλογές έχουν μεταμορφωθεί σε πασαρέλα υποψηφιοτήτων.

Αντί για παραγωγή και ανάδειξη πολιτικών προτάσεων για τα προβλήματα της κοινωνίας,  οι παρατάξεις προσλαμβάνουν επικοινωνιολόγους για να τους διαμορφώσουν την εικόνα με την οποία θα εμφανιστούν οι επικεφαλής τους.

Έτσι τον τελευταίο καιρό τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλυσθεί από νέους υποψηφίους τους οποίους καλωσορίζει χαμογελαστός ο επικεφαλής στην προσπάθειά του να πείσει το κοινό για το αριθμητικό του προβάδισμα.

• Η εικόνα κυριαρχεί, ο πολιτικός λόγος έχει χαθεί.
• Οι κοκορομαχίες καλά κρατούν.
• Οι υποσχέσεις και οι μεγαλόπνοοι σχεδιασμοί για τη Ναυπακτία της επόμενης δεκαετίας ακόμα και εικοσαετίας  επιστρατεύονται στο  κυνήγι των εντυπώσεων.

Ως παράταξη:

• Αρνούμαστε να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία και δεν θα συμβάλουμε στην υποβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου μας.
• Αντιστεκόμαστε σ’ αυτή την ολισθηρή πορεία και αναγνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως αναγκαία αν θέλουμε να ορθοποδήσουμε και να σταθούμε όρθιοι και να δώσουμε με αξιοπρέπεια τη μάχη των εκλογών για ένα καλύτερο μέλλον.
• Αυτό το δρόμο επιλέγουμε ως παράταξη σε αυτήν την περίοδο και καλούμε κάθε σκεπτόμενο συνδημότη να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε αυτό τον αγώνα.