Ο κορωνοϊός ως άλλος πολιορκητής εισέβαλε αιφνιδιαστικά και με βάρβαρο τρόπο στις ζωές μας.                                           Μας βρήκε απροετοίμαστους και έβγαλε στην επιφάνεια όλες τις παθογένειες, τις αδυναμίες και τις μεγάλες ανισότητες των σύγχρονων κοινωνιών.

Από την πρώτη στιγμή αναδείχτηκε η αγωνιώδης προσπάθεια του ατόμου να προλάβει να σωθεί.                                               Το πρώτο διάστημα κυριάρχησε  «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Οι εικόνες που εκτυλίχθηκαν στα σούπερ μάρκετ είναι αποκαλυπτικές του ατομικιστικού τρόπου σκέψης.                                Η μάχη έναντι του κορωνοϊού μετατράπηκε σε μάχη για μακαρόνια, χαρτί υγείας και για αντισηπτικά. Κανείς δεν σκεφτόταν πως τα αντισηπτικά αυτά τα στερούσε από ανθρώπους που τα είχαν πραγματική ανάγκη. Το εγώ εξουδετέρωνε την παραμικρό ίχνος του εμείς.

Αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας του ιδιωτικού, που αναδείχθηκε αυτή την περίοδο, ήταν και το από καιρό– υποχρηματοδοτημένο και υποστελεχωμένο δημόσιο  σύστημα υγείας.

Ξαφνικά ανακαλύψαμε ως κοινωνία το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας και μαζί με αυτούς  κι όλους εκείνους, τους επιστήμονες, τους τετράωρους υπαλλήλους σε μεγάλες αλυσίδες, τους υπαλλήλους καθαριότητας και άλλους πολλούς   που πληρώνονται  με ψίχουλα και υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.                                                                                  Και είναι αλήθεια πως νιώσαμε ενοχές που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε χρυσοπληρώσει ως κοινωνία διάττοντες αστέρες.

Και ενώ πλέον βρισκόμαστε σε καραντίνα ένας νέος ιός αρχίζει να εκκολάπτεται.

Πληθαίνουν οι άνθρωποι που αποκαλύπτουν την αναλγησία των δυνατών εταίρων μας στην Ε.Ε.

Πληθαίνουν οι άνθρωποι που συνειδητοποιούν ότι         η επόμενη μέρα θα είναι πολύ δύσκολη με τα πιο υψηλά ποσοστά ανεργίας που γνώρισε ο πλανήτης τα τελευταία χρόνια.

Πληθαίνουν οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται  ότι αλλάζουν δυναμικά πλέον οι ευάλωτες ομάδες.

Σήμερα είναι ο άστεγος, ο ηλικιωμένος, ο πρόσφυγας, αύριο θα είναι ο επισφαλώς εργαζόμενος που δεν έχει εισόδημα και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του.Πιθανότατα θα είμαστε εγώ και εσύ.

Πληθαίνουν οι άνθρωποι που αποκαλύπτουν ότι διαθέτουν ακτιβιστικά χαρακτηριστικά και ανακαλύπτουν τρόπους για να είναι ενεργοί πολίτες.

Αποκαλυπτική η περίπτωση που είδε το φως της δημοσιότητας νεαρής κοπέλας που έπαψε πια να βγάζει χαζοχαρούμενες σέλφι μπροστά σε καθρέφτες και χρησιμοποίησε τον καθρέφτη του ασανσέρ της πολυκατοικίας με διαφορετικό πλέον τρόπο: “Είμαι  η Άρτεμις, μένω στον πρώτο. Αν κάποιος μεγαλύτερος ή πιο αδύναμος χρειάζεται κάτι απ’ έξω (σούπερ μάρκετ ή φαρμακείο), μπορεί να με πάρει τηλέφωνο να συνεννοηθούμε”.

Η φωτογραφία με το χαρτάκι της Αρτέμιδας Κ. στο ασανσέρ της πολυκατοικίας της, κάνει τον γύρο του facebook.

Πολλοί ακολουθούν το παράδειγμά της, ενώ άλλοι προτρέπουν τους διαδικτυακούς τους φίλους  «Γίνε σαν την Άρτεμη».

Πληθαίνουν οι άνθρωποι που θα διεκδικήσουν ένα νέο δίχτυ προστασίας, την  άμεση εφαρμογή ενός  κεντρικού σχεδίου πρόνοιας και παραγωγικού μοντέλου χωρίς αποκλεισμούς και με διαφορετική από τη μέχρι σήμερα στόχευση.

Ας ελπίσουμε ότι μετά τον κορωνόϊό θα έχουμε τη  διασπορά ενός νέου ιού, της Αλληλεγγύης και της  Διεκδίκησης.