Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Ελ. Μπαλωμένος: (Πρόεδρος Κοινότητας Γαλατά) “Δήμος δεν είναι μόνο η Ναύπακτος”

Published

on

Στην μεγαλύτερη Δημοτική Ενότητα του Δήμου Ναυπακτίας, την Χάλκεια ανήκει η Τοπική Κοινότητα του Γαλατά. Μια περιοχή που διαθέτει βουνό και θάλασσα και ταυτόχρονα είναι ο παραγωγικός κάμπος της Ναυπακτίας.  Ο Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Γαλατά  Λευτέρης Μπαλωμένος μιλά στο Nafsweek, για τα θέματα που αφορούν την καθημερινότητα αλλά και το αύριο των κατοίκων.

Έχει συμπληρωθεί ήδη ένας χρόνος θητείας της νέας Δημοτικής Αρχής. Πείτε μας από τη θέση του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Γαλατά τι θέματα – προβλήματα αντιμετωπίζετε και ποια από αυτά έχουν επιλυθεί.

«Παρά τα προβλήματα που έχουμε με τον κορωνοϊό και όλα αυτά που έχουν προκύψει σήμερα στην κοινωνία,  στην καθημερινότητά μας δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα. Όσο αφορά την καθαριότητα, υπάρχουν εργάτες και ο καταστροφέας για τα χορτάρια,  τη φετινή χρονιά ήταν 5 ημέρες στον Γαλατά.  Καθαρίσαμε τους δρόμους τα πάντα, προβλέψαμε καθαρίσαμε τα ρέματα, τα φρεάτια στους κεντρικούς δρόμους, καθαρίστηκαν τα νεκροταφεία, οι κοινόχρηστοι χώροι και δεν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα Είμαστε σε καλό σημείο».

Στην Κοινότητα υπάρχει και  το παραλιακό μέτωπο στο Κρυονέρι. Υπάρχουν κάποια θέματα εκεί;

«Στο παραλιακό μας μέτωπο γίνεται η συντήρηση αυτή που πρέπει να γίνει τους καλοκαιρινούς μήνες και τώρα ότι μπορούμε συμμαζεύουμε  με παρεμβάσεις. Είχε έρθει ο κ. Μπουλές με κάποιον μελετητή, καθώς έχουν  πάρει μία απόφαση μαζί με το Λιμενικό Ταμείο σχετικά με το λιμάνι και το μόλο του Κρυονερίου.  Υπάρχει μία προέγκριση και περιμένουμε το ΕΣΠΑ για ένταξη ώστε να  γίνουν οι εργασίες μετά από τόσα χρόνια».

Υπάρχει ωστόσο και το μεγάλο έργο για την περιοχή το αναρριχητικό πάρκο της Βαράσοβας

«Απ’  όσο γνωρίζω είναι έτοιμο προς δημοπράτηση,  το οποίο σημαίνει ότι από την στιγμή που θα αρχίσει να λειτουργεί θα δώσει άλλη προοπτική στην περιοχή. Ότι μεγάλα έργα γίνονται είναι καλό για το Δήμο,  για τα χωριά και για την περιοχή μας. Όταν έρχεται κόσμος στην περιοχή μέσω από αναπτυξιακά έργα αλλάζουν σίγουρα τα δεδομένα. Σημασία έχει να προχωρούν τα έργα και να προγραμματίζονται σωστά».

Ένα σοβαρό ζήτημα είναι και η προσπάθεια που υπάρχει για τοποθέτηση στην περιοχή ανεμογεννητριών.  Θεωρείτε πως έχει λήξει αυτό το θέμα;

«Το ζήτημα με τις ανεμογεννήτριες θεωρώ ότι έχει παγώσει λόγω  κορωνοϊού. Το αναδείξαμε μέσα από τα από τα ΜΜΕ,  είχαμε βγάλει και ψήφισμα με τους κατοίκους μέσα από τη λαϊκή συνέλευση ότι είμαστε αντίθετοι στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Το θέμα έχει σταματήσει λόγω των γεγονότων και του κορωνοιου, έτσι θέλουμε να πιστεύουμε. Εύχομαι να μην κάνουν κάποιο λάθος η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι που χειρίζονται αυτά γιατί θα είναι έγκλημα σε ένα μέρος σαν τη Βαράσοβα, το Άγιο Όρος της Αιτωλίας, να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες».

Για χρόνια εκλέγεστε  πρόεδρος στην Τοπική Κοινότητα Γαλατά. Διαχρονικά ποια έργα θεωρείτε  ότι λείπουν  από την περιοχή σας;

«Μέσα στο χωριό υπάρχει ένα κτίριο, 500 τετραγωνικά περίπου,  πού είναι το πολιτιστικό κέντρο και περιμένουμε να το εντάξουμε σε κάποιο πρόγραμμα. Υπάρχουν κάποιες υποσχέσεις από τη δημοτική αρχή να το προχωρήσουν και βρισκόμαστε σε αναμονή.

Επίσης η πλατεία του νέου οικισμού σε ένα αμφιθεατρικό σημείο πάνω στο βουνό,  με τρία διαζώματα θα είναι ένα ωραίο έργο γιατί περιλαμβάνει εκτός από την πλατεία, υπαίθριο θέατρο, παιδική χαρά και προορίζεται για λαογραφικός χώρος. Περιμένουμε την ένταξη του έργου σε κάποιο πρόγραμμα πιθανόν στο Πράσινο ταμείο.  Όλα αυτά σε συνδυασμό με το έργο του αναρριχητικού πάρκου, το λιμάνι του Κρυονερίου, τον παραλιακό δρόμο, σε πρώτη φάση θα αλλάξουν τα δεδομένα στην περιοχή και για την υπόλοιπη δεκαετία θεωρώ ότι έχουμε καλύψει ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι.

Αναλογιστείτε μάλιστα ότι τόσα  χρόνια στον Δήμο Ναυπακτίας δεν έχουμε δει ένα έργο. Είναι υποχρέωση της κάθε δημοτικής αρχής να κοιτάξει το Γαλατά,  τον  παραγωγικό κάμπο του δήμου Ναυπακτίας».

Πέρα από τα έργα της καθημερινότητας, σε υποδομές σε τι κατάσταση  βρίσκεται η Τοπική Κοινότητα Γαλατά;

«Φτιάξαμε το ιατρείο το 2011,  ήταν η κα Ζιαμπάρα αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών τότε. Το στελεχώσαμε και σήμερα έχουμε ένα εξαιρετικό ιατρείο και μία μόνιμη γιατρό. Υπάρχει επίσης και το ΚΑΠΗ το οποίο τις μέρες αυτές βέβαια είναι κλειστό, όπου μπορούν οι μεγαλύτερες ηλικίες να βρίσκονται και να τα λένε.

Όσον αφορά το δίκτυο ύδρευσης ήταν καινούργιο όταν το κληρονόμησε ο Δήμος Ναυπακτίας, δεν έχουμε προβλήματα. Μία μικρή επέκταση περιμένουμε να γίνει στο Κρυονέρι.  Σε τακτικά χρονικά διαστήματα γίνονται αναλύσεις και είμαστε σε συνεργασία με την ΔΕΥΑΝ.  Σε θέματα ηλεκτροφωτισμού είμαστε σε καλή κατάσταση. Στο σημείο αυτό θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του μακαρίτη του Μπάμπη  Σίνη ο οποίος άφησε ένα μεγάλο έργο στην περιοχή μας.

Όλα αυτά τα χρόνια από το 2011, μιλάμε για 19 ολόκληρα χρόνια, το προσωπικό του Δήμου που έρχεται στο Γαλατά για εργασίες   κάνει έργο.

Αναφορικά με το γήπεδο ποδοσφαίρου έχει γίνει καινούργια περίφραξη, ανακαίνιση των αποδυτηρίων και βρισκόμαστε στην αναμονή να γίνει με πλαστικό τάπητα ο αγωνιστικός χώρος. Υπήρξαν κάποια γραφειοκρατικά θέματα τα οποία λύνονται και για αυτό υπήρξε μία καθυστέρηση.

Το άλλο έργο αφορά την αποκατάσταση από τις πλημμύρες του 2016. Ασφαλτόστρωση και αποκατάσταση του χώρου με πλακόστρωτο και φωτισμό.  Τότε είχε γίνει μία τσιμεντόστρωση αλλά έλειπε η πέτρα.

Ο σημερινός αντιδήμαρχος  τεχνικών υπηρεσιών  κ.   Ζαχαρίας Χοχτούλας με εντολή του έστειλε προσωπικό και πέτρα και ολοκληρώθηκε το έργο και αναμένεται με την πρώτη ευκαιρία να πέσει το τελευταίο τμήμα  ασφαλτοτάπητα. Με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω τον αντιδήμαρχο κ. Χοχτούλα γιατί άκουσε το πρόβλημα και ενδιαφέρθηκε και προχώρησε στη λύση του την οποία λύση δεν είχαμε τα  τέσσερα χρόνια που πέρασαν.

Ένα ακόμα θέμα είναι αυτό του νεκροταφείου στο οποίο βρισκόμαστε σε αναζήτηση του χώρου, θέμα που πιστεύω σύντομα θα βρει λύση.

Δήμος Ναυπακτίας δεν είναι μόνο η Ναύπακτος. Η μεγαλύτερη  Δημοτική Ενότητα του δήμου είναι η Χάλκεια . Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν  δεν έδειξαν την σημασία που έπρεπε στην περιοχή μας. Πέρασαν και επί θητείας κ. Μπουλέ και κ. Λουκόπουλου αντιδήμαρχοι  οι οποίοι ήταν ανύπαρκτοι. Σήμερα, και πρέπει να το πω, ο  αντιδήμαρχος ο κ. Τραχύλης είναι παρών στα πάντα.  Στηρίζει,  βοηθάει και δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρον για τον τόπο.

Έχουμε φτάσει σήμερα η Τοπική Κοινότητα του Γαλατά να μην έχει προβλήματα και  αυτό θεωρώ ότι είναι θέμα ανθρώπων και βούλησης».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

“H ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ 2024” – εμείς συμμετέχουμε!

Published

on

By

Νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, υπηρεσίας του ΟΗΕ, χαρακτηρίζει την περσινή χρονιά ως τη θερμότερη παγκοσμίως και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι δείκτες εκτοξεύθηκαν, όσον αφορά τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου, τις θερμοκρασίες της επιφάνειας της γης με 1,45°C, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και την περαιτέρω υποχώρηση των παγετώνων.

Παράλληλα εκφράζονται φόβοι ότι υπάρχει “μεγάλη πιθανότητα” το 2024 να παρουσιάσει με τη σειρά του πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ωθώντας τον πλανήτη “στο χείλος της καταστροφής”.

   Το δάσος είναι ένα φυσικό αγαθό, με πολύπλευρη σημασία και ανυπολόγιστη αξία για τη ζωή, για τον άνθρωπο. Ένας ανανεώσιμος φυσικός πόρος με τεράστιες ανεξάντλητες δυνατότητες για την οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.

   Η αξία της προστασίας του, γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.

   Ας αναδείξουμε με τη συμμετοχή μας στην φετινή «Ώρα της Γης» την αξία του δάσους και τη σημασία της προστασίας του!

   Εμείς συμμετέχουμε!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ