Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

«Οι συνεργασίες δεν προδικάζονται.. υπαγορεύονται από τους πολίτες»

Published

on

Κωνσταντόπουλος-Δημήτρης-ΚΙΝ.ΑΛ

Συνέντευξη του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου, βουλευτή Αιτωλ/νιας του ΠΑΣΟΚ –ΚΙΝ.ΑΛ στην εφημερίδα «Παρασκήνιο».

  1. Εκτιμάτε ότι τελικά ο Πρωθυπουργός θα πατήσει το κουμπί των πρόωρων εκλογών;

Ο Πρωθυπουργός έχει τη διακριτική ευχέρεια να προκηρύξει εκλογές παρότι το ορθό θεσμικά είναι η εξάντληση της τετραετίας. Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει εισέλθει σε τροχιά εκλογών. Οι Υπουργοί πέταξαν τα μολύβια και μαζί με τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος προκρίνουν τις εκλογές, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού περί εξάντλησης της τετραετίας.

Αν τελικά, όμως, οι εκλογές γίνουν πριν την ολοκλήρωση της τετραετίας, τότε τίθεται και ζήτημα αξιοπιστίας του ίδιου του Πρωθυπουργού. Μέχρι τώρα σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις του επιχειρεί να εμφανίζεται θεσμικός, υποστηρίζοντας ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, όπως ορίζει το Σύνταγμα, ενώ ταυτόχρονα οι υπουργοί και το ίδιο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας προετοιμάζονται για εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής όποτε και να προκηρυχθούν εκλογές, είμαστε έτοιμοι με προγραμματικό πλαίσιο για τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία και τους πολίτες.

  1. Πως θα αντιμετωπίσετε την πίεση για συνεργασία που όπως αναμένεται το επόμενο διάστημα θα ενταθεί;

Έχουμε κάνει ξεκάθαρη τη θέση μας. Οι συνεργασίες δεν προκύπτουν εκ των άνωθεν, ούτε προδικάζονται. Υπαγορεύονται από τους πολίτες και την ψήφο τους που δίνει τη δυναμική στα κόμματα. Στη χώρα μας επίσης, δεν υπάρχει κουλτούρα προγραμματικών συμμαχιών. Αποτυπώθηκε και στον νόμο για την απλή αναλογική με την οποία τότε διαφωνήσαμε και την απουσία επαρκούς χρόνου για τις απαραίτητες διαβουλεύσεις.

Δεν υπάρχει, όμως, ούτε οργανωμένη δημόσια διοίκηση, που να μπορέσει να θωρακίσει μια τέτοια διαδικασία. To ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής θα προτάξει τη δική του σοσιαλδημοκρατική πρόταση και επ’ αυτής θα συζητήσουμε. Άλλωστε, οι συνεργασίες χτίζονται πάνω σε προγραμματικές δεσμεύσεις και συγκλίσεις.

  1. Θα επηρεάσει τη δυναμική του κόμματός σας το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε δεύτερο εκλογικό γύρο;

Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, ως πατριωτικό κόμμα, απέδειξε ότι αναλαμβάνει ευθύνες χωρίς να λογαριάζει το πολιτικό κόστος. Άλλωστε το 2009-2011 σήκωσε το βάρος για να μη χρεοκοπήσει η πατρίδα. Το ίδιο περιμένουμε σήμερα από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία. Εμείς κριθήκαμε. Είναι συνταγματικό ατόπημα και αλαζονικό να μιλάμε για δεύτερο εκλογικό γύρο. Είναι σα να προδικάζουμε και ταυτόχρονα να απαξιώνουμε τη λαϊκή ετυμηγορία. Δεν μπορούμε να μιλάμε στο πλαίσιο δημοσκοπήσεων, δημιουργώντας εντυπώσεις.

Εμείς ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχουμε καταθέσει τις ιδέες μας, τις θέσεις μας, τις προτεραιότητες μιας σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης. Έχουμε θέσει το μεγάλο ζήτημα των ανισοτήτων που βιώνει η ελληνική κοινωνία, με τις διαδοχικές κρίσεις (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή) και καταθέτουμε και συγκεκριμένες προτάσεις πως θα το αντιμετωπίσει. Στις εκλογές αναμένουμε την πρώτη μας αξιολόγηση. Οι πολίτες είναι εκείνοι οι οποίοι, έχοντας αξιολογήσει τη στάση και τις θέσεις των κομμάτων, θα κρίνουν εάν και πως θα βιώσουμε τους συσχετισμούς που θα δημιουργηθούν με την πρωτόγνωρη απλή αναλογική.

  1. Από τη επαφή σας με τους πολίτες ποια είναι τα εμπόδια που δύσκολα θα μπορέσει να ξεπεράσει η Κυβέρνηση στο δρόμο για τις κάλπες;

Εκτιμώ ότι οι εκλογές και το αποτέλεσμά τους θα κριθούν στο πεδίο της οικονομίας, της κλιματικής κρίσης και της εξωτερικής πολιτικής. Σήμερα, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα αντιμετωπίζει τη σημαντική πρόκληση των κοινωνικών, περιφερειακών και εισοδηματικών ανισοτήτων που συνδέονται με τις ανισότητες στις ευκαιρίες που έχει το κάθε άτομο στην κοινωνία μας. Κι ενώ είχαμε ως χώρα τη μεγάλη ευκαιρία με το Ταμείο Ανάκαμψης να σχεδιαστούν πολιτικές που θα μειώνουν αυτό το χάσμα μεταξύ λίγων προνομιούχων και των πολλών μη προνομιούχων, αυτή φαίνεται να χάνεται.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση δεν μερίμνησε να εντάξει στο Ταμείο Ανάκαμψης ένα πρόγραμμα για την κατασκευή κοινωνικών κατοικιών, όπως έκαναν άλλες χώρες. Το ίδιο και με την αναβάθμιση του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας. Ενώ μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Ταμείο Ανάκαμψης ως μοχλό για τη διάχυση των ΑΠΕ μέσω των οικιακών φωτοβολταϊκών και των ενεργειακών κοινοτήτων, δεν το έκανε.

Η χώρα όμως έχει ανάγκη από την ενίσχυση της ενεργειακής της αυτονομίας και βεβαίως η κοινωνία μας έχει ανάγκη από μια δίκαιη μετάβαση. Αλλά και στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας, η χώρα χρειάζεται να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για να αντιμετωπίσει αφενός την εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα, αφετέρου δε να οδηγήσει την Ευρώπη να αποδοκιμάσει σαφώς τις διαδοχικές ενέργειες ενός ανιστόρητου αναθεωρητισμού της Τουρκίας.

 

 

 

 

 

 

 

ΕΛΛΑΔΑ

Σεισμική δόνηση αισθητή στην Ναύπακτο

Published

on

By

Δυο ισχυρές σεισμικές δονήσεις  μεγέθους 5,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις 09:13 σήμερα Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024  στην θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Κυπαρισσίας.

Ο πρώτος σεισμός είχε εστιακό βάθος 21 χλμ που έγινε  στις  09:12:48 είχε επίκεντρο 37,2χλμ Βορειο-δυτικά από τα Φιλιατρά, ενώ ο δεύτερος με διαφορά ενός λεπτού, είχε επίκεντρο  33,1χλμ Βορειο-δυτικά από την Κυπαρισσία.

Οι σεισμοί έγινα αισθητοί σε όλη την Πελοπόννησο και όχι μόνο  αρκετές περιοχές

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ