Connect with us

ΕΛΛΑΔΑ

Ομιλία του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου στη Βουλή για τον αγωγό East Med

Published

on

Κωνσταντόπουλος-βουλή

Ο βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ Δημήτρης Κωνσταντόπουλος στην ομιλία του στη Βουλή για την κύρωση της συμφωνίας για τον αγωγό φυσικού αερίου EAST MED, είπε:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Καλείται σήμερα το Ελληνικό Κοινοβούλιο, να κυρώσει τη συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου EAST MED.
Φέρνετε κ. Υπουργέ προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που αφορά την τετραμερή συμφωνία σχετικά με τον αγωγό αερίου East Med ανάμεσα στο Ισραήλ, την Κύπρο, την Ιταλία και την χώρα μας.

Ένα έργο μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας που φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ 2009-2011 του Γιώργου Παπανδρέου. 

Για όλους εμάς και ιδιαίτερα για το Κίνημα Αλλαγής, το ΠΑΣΟΚ, αποτελεί δικαίωση το σημερινό νομοσχέδιο. 

Έρχεται στη θύμησή μου, τότε που σχεδιάζαμε τα πρώτα βήματα υλοποίησης του έργου και είχαμε απέναντί μας τον ΣΥΡΙΖΑ να μας κουνά το δάχτυλο.

Να μιλά ο τότε ΣΥΡΙΖΑ για ένα έργο «καταστρεπτικό για τα εθνικά συμφέροντα», για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος.

Να το πολεμά, να το λοιδορεί, να απειλεί ακόμη και τη ΔΕΠΑ ώστε να μην αναθέσει μελέτες.

Όλα αυτά όμως, μέχρι να γίνει κυβέρνηση. Διότι ως κυβέρνηση 2015-2019, άλλαξε στάση και υπέγραψε τη διακρατική συμφωνία.

Αποτελεί για μας, το Κίνημα Αλλαγής-ΠΑΣΟΚ, ηθική αποκατάσταση, ότι ο αγωγός, η δική μας πρόταση ο δικός μας σχεδιασμός, βρήκε στη συνέχεια  αποδοχή και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Και φυσικά, η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, την υιοθετεί και την υλοποιεί.

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ο αγωγός EAST MED αποτελεί τομή της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. 
Ένα όραμα, κ. Υπουργέ, το οποίο βλέπουμε ότι έρχεστε σήμερα και το αγκαλιάζετε. 

Είναι κρίμα πράγματι, που σε αυτό το σώμα δεν βρίσκεται ο εμπνευστής και σχεδιαστής του έργου αυτού, ο Γιάννης Μανιάτης να αναδείξει με τον λόγο του όλο το περιεχόμενο.
Διότι ξέρω πολύ καλά, ότι το δικό του όραμα ήταν μέσα από αυτό το έργο να αναδειχθεί η  Ελλάδα.

Να αναδειχθεί η Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου.
Να θυμίσω ότι η Ελλάδα για πρώτη φορά, με το άρθρο 156 του ν. 4001/2011 ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την Εθνική Στρατηγική οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ.

Άρθρο που έχει πολλές φορές χρησιμοποιηθεί στις ρηματικές διακοινώσεις του Υπουργείου Εξωτερικών προς τον ΟΗΕ σε περιπτώσεις παραβίασης  του Δικαίου της θάλασσας από την Τουρκία.

Επίσης, τομή από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ 2009-2011 που τόσο λυσσαλέα απ’όλους πολεμήθηκε ήταν η δημιουργία του Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών.

Δηλαδή σύσταση Ταμείου, για τη δημιουργία αποθεματικού για τη χρηματοδότηση των κλάδων σύνταξης των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.

Αλλά και κυρίως Ταμείο για τη διασφάλιση των συντάξεων των νέων γενεών από τα έσοδα του Δημοσίου που προέρχονται από την έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

Εκμετάλλευση υδρογονανθράκων που η τότε αντιπολίτευση τους θεωρούσε ουτοπία, ωστόσο σήμερα όλοι αργά ή γρήγορα έρχονται στο δρόμο που τότε χαράξαμε για να σταθεί η χώρα όρθια και να αξιοποιηθούν οι εγχώριοι πλουτοπαραγωγικοί πόροι, όπως οι υδρογονάνθρακες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο αγωγός είναι ένα έργο – ορόσημο για τη χώρα μας και τη νοτιο-ανατολική Μεσόγειο.
Σφραγίζει τη συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. 
Ενισχύει διπλωματικά τη χώρα μας έναντι της Τουρκίας. 
Καθορίζει τις γεωπολιτικές και ενεργειακές εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής, ενδυναμώνοντας τον ρόλο της χώρας μας στη Μεσόγειο.
Μάλιστα, θα έλεγα «κλαδεύει» την έπαρση του Ερντογάν και τις νεο-οθωμανικές διεκδικήσεις που προωθεί.

Διότι, με τη συμφωνία, οι χώρες ουσιαστικά συνομολογούν ότι δεν αποδέχονται τον ρόλο του αυτοκράτορα της Μεσογείου που θέλει να επιβάλλει ο Ερντογάν.
Και αυτό είναι χρήσιμο ιδιαίτερα για την Ευρώπη, μιας και η Ελλάδα οριοθετεί τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι αγαπητοί συνάδελφοι, ο πρώτος αγωγός των τελευταίων δεκαετιών που ξεκινά από κοιτάσματα ενός κράτους-μέλους, διέρχεται ένα μεγάλο τμήμα κρατών-μελών και οδηγείται στην καρδιά της Ευρώπης.
Έτσι η Ευρώπη αποδεσμεύεται από την εξάρτηση από τρίτες χώρες για την τροφοδοσία της με ορυκτό πλούτο.

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Είναι σπουδαία η πολιτική βαρύτητα του έργου. 
Ο αγωγός ενισχύει τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ανάπτυξη στη Μεσόγειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση. 
Είναι κρίσιμο λοιπόν και εδώ είναι το χρέος της σημερινής Κυβέρνησης να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε ο αγωγός να αποτελέσει μέσο συνεργασίας και ανάπτυξης των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.
Να αποτελέσει σύμβολο ειρήνης, ενότητας και ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή.

Και μάλιστα εδώ να τονιστεί, ότι στο πλαίσιο της διακρατικής αυτής συμφωνίας, χρειάζεται να δεσμευθούν πολιτικά οι χώρες που συμμετέχουν ότι όλα τα νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου που θα ανακαλυφθούν θα οδηγούνται στον αγωγό.

Ένα ζήτημα ωστόσο που θα πρέπει να διευκρινιστεί, είναι ότι λείπει η υπογραφή της Ιταλίας.
Και εν κατακλείδι, πρέπει να μας ενημερώσει η κυβέρνηση για τις εξελίξεις.

Ολοκληρώνοντας αγαπητοί συνάδελφοι, άφησα για το τέλος, το μείζον ζήτημα της οριοθέτησης της Ελληνικής ΑΟΖ. 
Για όλους εμάς, η υπεράσπιση και άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι αδιαπραγμάτευτη.  
Βρισκόμαστε σε μια μετέωρη κατάσταση, και πρέπει η Ελλάδα να κινηθεί αποφασιστικά στην κατοχύρωση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. 
Κινδυνεύουμε μετά και την ανάρτηση στον ΟΗΕ των συντεταγμένων της συμφωνίας Τουρκίας Λιβύης να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις. 
Έχετε τη στήριξη όλων τρέξτε τις διαδικασίες, κάντε το πράξη.
Πριν οι καθυστερήσεις προκαλέσουν εθνικό κόστος.
Σας το λέμε μάλιστα σήμερα, όπου συμβολικά γιορτάζουμε και τιμούμε τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θράκης

Γίνε συνδρομητής στην εφημερίδα μας ΕΔΩ,  με 20 ευρώ τον χρόνο.

Κάθε Παρασκευή φτάνει στα email των συνδρομητών μας

ΕΛΛΑΔΑ

Σεισμική δόνηση αισθητή στην Ναύπακτο

Published

on

By

Δυο ισχυρές σεισμικές δονήσεις  μεγέθους 5,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις 09:13 σήμερα Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024  στην θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Κυπαρισσίας.

Ο πρώτος σεισμός είχε εστιακό βάθος 21 χλμ που έγινε  στις  09:12:48 είχε επίκεντρο 37,2χλμ Βορειο-δυτικά από τα Φιλιατρά, ενώ ο δεύτερος με διαφορά ενός λεπτού, είχε επίκεντρο  33,1χλμ Βορειο-δυτικά από την Κυπαρισσία.

Οι σεισμοί έγινα αισθητοί σε όλη την Πελοπόννησο και όχι μόνο  αρκετές περιοχές

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Ψυχής συναπάντημα    (γράφει η Ειρήνη Κατσάμπα)

Published

on

By

Τη συνάντησα τυχαία σε μια εκδήλωση στο λιμάνι Μεσολογγίου. Καθόταν μόνη της και κοίταζε αυτούς που χόρευαν.

Στο μελαγχολικό της βλέμμα έβλεπες ξεκάθαρα την ψυχή της να κάνει τσαλίμια και να αιμορραγεί συγχρόνως.

Λίγο πιο κει καθόταν η ξαδέρφη μου. Τη φωτογράφισα.

Πλησίασα δειλά να ρωτήσω την ηλικιωμένη κυρία αν μου επιτρέπει να φωτογραφίσω κι εκείνη. Με πρόλαβε όμως. -Θα με βγάλεις κι εμένα μια φωτογραφία; Με ρώτησε.

-Ναι, ευχαρίστως. Αλλά πού θα σας βρω να σας τη δώσω; Δεν είμαι από δω.

-Από πού είσαι;

-Από τη Ναύπακτο. Αλλά έρχομαι συχνά εδώ.

-Πότε θα ξανάρθεις; Σε μια βδομάδα; Δέκα μέρες; Με ρώτησε με αγωνία.

-Δεν ξέρω. Πείτε μου πού να την αφήσω.

-Να μου τη δώσεις τώρα απάντησε-πίστευε πως μπορούσα να την εκτυπώσω εκείνη τη στιγμή.

-«Γιαγιά», της είπα κρατώντας της το χέρι, «δεν γίνεται τώρα». Πρέπει να πάω σε κατάστημα να την εκτυπώσω, προσπάθησα να της εξηγήσω ενώ ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν άκουσε τίποτα. Το ηχείο ήταν πάνω από το κεφάλι της. Μπορεί ακόμα και να μην καταλάβαινε τί της έλεγα.

– Να την αφήσω στο ζαχαροπλαστείο του κυρίου Πέτρου στην πλατεία;

Κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Κρατούσε στα χέρια της ένα ματσάκι λουλούδια.

Τα λατρεύει σκέφτηκα. Το ίδιο κάνω κι εγώ σε κάθε μου απόδραση μαζεύω λουλούδια. Ντυμένη όμορφα με καθαρά ρούχα, καλοχτενισμένη, κι ένα φουλάρι στο λαιμό που πρόσθετε μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό της και την προστάτευε συνάμα από το κρύο. Μια φιγούρα που δεν περνούσε απαρατήρητη!

Θαυμάζω τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που κυκλοφορούν πάντα περιποιημένοι. Δείχνουν πόσο αγαπούν τη ζωή!

Έμεινα να κοιτάζω μια τους πολύχρωμους χαρταετούς στον ουρανό, μια τα μικρά παιδιά που έτρεχαν και γελούσαν και μια εκείνη που είχε χαθεί στις σκέψεις της.

Στο βάθος οι βάρκες και τα ψαροκάικα δεμένα στο λιμάνι.

Πόσες διαφορετικές εικόνες στον καμβά της ζωής!

Πόσες φουρτούνες να πέρασε κι εκείνη ψάχνοντας το λιμάνι της.

Το βρήκε άραγε ή ακόμα θαλασσοδέρνεται;

Διάφορα ερωτήματα βομβάρδιζαν το μυαλό μου και το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει λες και είχα πιει ένα βαρέλι κρασί.

Πάμε να χορέψουμε, πρότεινε η ξαδέρφη μου και την ακολούθησα αφήνοντας ένα μουδιασμένο χαμόγελο να σκάσει σαν πυροτέχνημα στα χείλη μου.

Την άφησα και μπήκα στο χορό αλλά η ματιά μου ήταν συνεχώς πάνω της.

Αναρωτιόμουν δεν έχει κανέναν αυτή η γυναίκα; Οικογένεια, φίλους, κάποιον τέλος πάντων να της κάνει παρέα μια τέτοια μέρα.

Μπήκα στη θέση της. Πόσο επώδυνη είναι η μοναξιά τέτοιες ώρες;

Ένιωθα πως είχα μερίδιο ευθύνης για τον πόνο της.

Πώς μπορούσα εγώ να χορεύω, όταν εκείνη καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα τελείως μόνη; Κάποια κυρία με έσπρωξε και με έβαλε χωρίς να με ρωτήσει να σύρω το χορό.

Ωστόσο εγώ έχανα τα βήματά μου γιατί πονούσα. Εκείνη τη στιγμή τη βλέπω να σηκώνεται με σκυμμένο το κεφάλι και αργόσυρτα βήματα και να φεύγει. Δεν έχασα χρόνο.

Έτρεξα προς το μέρος της, την πήρα από το χέρι και την έβαλα να σύρει το χορό.

Αν κάποιον έπρεπε να καμαρώσουμε ήταν εκείνη και μόνο εκείνη!

Στα πρώτα της κιόλας βήματα ξεχύθηκε στο πρόσωπό της όλος ο πόνος και η πίκρα που της έδωσε η ζωή.

Έσκυψε και πετούσε λίγα – λίγα τα λουλούδια που κρατούσε, με τέτοια ευλάβεια, λες κι εκείνη την ώρα κάποιον άγιο προσκυνούσε. Ίσως πάλι να φαντασιωνόταν κάποια στιγμή από τα νιάτα της που της πετούσαν λουλούδια όταν χόρευε. Μπορεί πάλι να μην το έκανε ποτέ κανένας για κείνη και της έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία, παράπονο κρυφό και τώρα τα πρόσφερε στον εαυτό της. Μόνο εκείνη ξέρει.

Αφού τέλειωσε το χορό και έλαβε το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκόμενων, ένας ολόλαμπρος ήλιος ήρθε και θρονιάστηκε μέσα της.

Όρθωσε τους ώμους της, αποτίναξε προς στιγμή το φορτίο που κουβαλούσε και με μια αέρινη σβελτάδα πήγε και ξανακάθισε στη θέση της. Το σκοτάδι στο βλέμμα της είχε χαθεί.  Ξαναμάζεψε λουλούδια κι έμεινε εκεί ως το τέλος της εκδήλωσης να μας παρακολουθεί.

Σε λίγο τα ηχεία έκλεισαν. Μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε.

Με μια παιδιάστικη αφέλεια, μου έδωσε το τηλέφωνό της, χωρίς να το ζητήσω, μου είπε το όνομά της και πού είναι το σπίτι της.

Ήθελα να τη ρωτήσω γιατί ήταν μόνη της αλλά δίστασα. Φοβήθηκα μήπως τις ξύσω πληγές. Ας γύριζε στη γωνίτσα της ανάλαφρη έστω για μια μέρα. Της άξιζε και το δικαιούταν -όπως ο καθένας μας άλλωστε.[1]

Υποσχέθηκα πως θα της τηλεφωνήσω να συναντηθούμε να της δώσω τη φωτογραφία.

Η κυρία Ελένη. Μια αρχόντισσα 90 χρονών μόνη! Μια αξιοπρεπέστατη κυρία -όπως και τόσες άλλες στην ηλικία της-που κρύβει περίτεχνα τον πόνο της και υπομένει καρτερικά τη μοναξιά της κοιτώντας μας στα μάτια.

Κι εμείς;

Τί κάνουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους εμείς;

Πού κοιτάμε;

 

Continue Reading

ΕΛΛΑΔΑ

Φρακάραμε…

Published

on

By

Χρόνιο το πρόβλημα και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν βρεθεί χώρος να σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία που φτάνουν στη Ναύπακτο.

Συμπτωματικά έφτασαν και σταμάτησαν για να κατεβάσουν κόσμο στο λιμάνι δυο λεωφορεία και η πόλη έπαθε κυκλοφοριακό έμφραγμα.

Τουριστικός προορισμός δεν γίνεσαι αν φρακάρεις με δυο λεωφορεία!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ