Από τα μέσα του Νοέμβρη, ακόμα μία εθελοντική εργασία, μου επιβάλλει, με το θαμποχάραμα έξοδο από το σπίτι.
Πηγαίνοντας στη δουλειά, υποχρεώνομαι να περάσω από τρεις φούρνους.
Όμως ο πειρασμός της μεθυστικής μυρωδιάς στο γλυκών που ψήνονται με θέλγει να κάνω μία γωνία. Να περάσω και από τέταρτο αρτοποιείο.
Το ευωδιαστό άρωμα που διαχέεται τις πρωινές ώρες, με αποζημιώνει από τις μπάτσες του τσουχτερού αέρα που δέχομαι ή το άνεμο βρόχο που χτυπά την ανοιχτή ομπρέλα μου.
Η κίνηση στους δρόμους είναι μηδαμινή. Έτσι η ευχάριστη μυρωδιά των γλυκών που απλώνονται στις λαμαρίνες, δεν μολύνεται από τα καυσαέρια των τροχοφόρων.
Πιστεύω ότι το άρωμα των γλυκών, που ετοιμάζονται αυτή την εποχή είναι ασύγκριτο, η μυρωδιά. Αυτό το ονειρώδες άρωμα που για λίγες ημέρες απλώνεται τριγύρω μας, μπορεί να καλύπτει άσχημες οσμές της ωμής πραγματικότητας.
Μέρες των αισθήσεων οι χριστουγεννιάτικες. Χιονισμένα πανύψηλα βουνά, από το πασπάλισμα της κατάλευκης άχνης της ζάχαρης, οι κουραμπιέδες στους φούρνους, ξυπνούν αναμνήσεις εκδρομών στο χιόνι.
Δεν το βλέπω, το ονειρεύομαι όμως.
Τα φώτα που αναβοσβήνουν στα όμορφα στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα, οι πολύχρωμες γιρλάντες των μπαλκονιών, κάποιοι Αι -Βασίληδες που αναρριχώνται στους τοίχους έτοιμοι να μπουκάρουν στα δωμάτια των παιδιών, με γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω. Μαγεία ο στολισμός του Δήμου, στις πλατείες, στους δρόμους.
Ευχαριστεί τη ματιά όπου κι αν γυρίσει.
Η Χριστουγεννιάτικη απαλή μουσική ακούγεται ευχάριστα.
Οι μέρες αυτές έχουν τη χαρά να φιλοξενούν τα μελωδικά κάλαντα, των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Φώτων.
Οι φιλαρμονικές των Δήμων ή Συλλόγων παιανίζουν τα κάλαντα σε πλατείες, σε δρόμους. Από κοντά ομάδες παιδιών, με τις χαριτωμένες φωνούλες τους, τέρπουν την ακοή. Μουσικοί Ρομά, με το θορυβώδες νταούλι, δίνουν εύθυμο τόνο στον πανηγυρισμό των καλάντων.
Δεν μπορώ να αρνηθώ, απολαμβάνω αυτή τη μουσική πανδαισία.
Η γεύση των πρώτων τραγανών μελομακάρονων, ευωδιαστή και γλυκιά, σηματοδοτεί την πορεία προς τα Χριστούγεννα. Ακολουθούν οι κατάλευκοι κουραμπιέδες που με το καβουρδισμένο αμύγδαλο και αρωματικό βούτυρο, αποκτούν ξεχωριστή γεύση και γίνονται ανάρπαστοι.
Τα βελούδα βγαίνουν από τα συρτάρια ν’ απλωθούν στα τραπέζια. Εκεί τοποθετούνται τα ακριβά σερβίτσια.
Με βελούδο τυλιγμένα τα κουτάκια των δώρων, ευχαριστούν την αφή.
Όλες οι αισθήσεις συμμετέχουν σ’ αυτό το πανηγύρι χαράς.
Λέγεται πως τα Χριστούγεννα είναι μία καλοστημένη διεθνής επιχείρηση.
Σκέπτομαι, συμβαίνει και αυτό. Αλλά αναρωτιέμαι.
Αν δεν την είχε ανάγκη ο άνθρωπος, διαχρονικά, θα ήταν τόσο επιτυχής;
Στην καθημερινή πάλη για επιβίωση και μάλιστα με εμπόδια, η περίοδος των εορτών είναι πολύτιμη.