Οι ανάγκες του δήμου μας σε κτίρια αλλά και σε κοινόχρηστους χώρους είναι γνωστές. Το ερώτημα που αναδεικνύεται κάθε φορά είναι αν μπορεί ο δήμος να ικανοποιήσει μέρος των αναγκών αυτών με δανεισμό, αφού τα δικά του έσοδα δεν επαρκούν για τη χρηματοδότηση επενδύσεων σε ακίνητα.
Ιδιαίτερα στην περίοδο που διανύουμε το θέμα του δανεισμού πρέπει να αντιμετωπίζεται με εξαιρετική προσοχή.
Η χρεοκοπία της χώρας και η αδυναμία της να εξυπηρετήσει τα δάνειά της έχει δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα στην κοινωνία που είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Τα μνημόνια που επιβλήθηκαν από τους δανειστές είναι συνυφασμένα με περικοπές μισθών, συντάξεων κλπ και είναι επόμενο να δημιουργούνται αρνητικοί συνειρμοί στην κοινωνία, όταν κάποιος προτείνει στο δήμο να προσφύγει σε δανεισμό.
Ας δούμε όμως κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε ο δήμος να δανειστεί με τρόπο που να καθιστά το δανεισμό ωφέλιμο και αποτελεσματικό για τη λύση μακροπρόθεσμων προβλημάτων, όπως οι υποδομές που έχει ανάγκη ο δήμος και η τοπική κοινωνία. Τέτοιες καλές πρακτικές δανεισμού θα βρούμε σε αρκετούς δήμους της χώρας μας αλλά και σε δήμους άλλων χωρών της ΕΕ
Πρώτο παράδειγμα. Ο δήμος μας πληρώνει 60.000€ το χρόνο για το ενοίκιο ενός ακινήτου που στεγάζει τις υπηρεσίες του. Αν εγκαταστήσει τις υπηρεσίες του σε δικό του κτίριο θα αποφύγει την πληρωμή του ενοικίου. Επομένως ο δήμος έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα ακίνητο κόστους 300.000€ και να το πληρώσει μέσω ενός δανείου, το οποίο με τα σημερινά δεδομένα θα εξοφληθεί σε 6 χρόνια με ετήσια τοκοχρεωλυτική δόση 50.000€ . Με τον τρόπο αυτό σε 6 χρόνια από σήμερα ο δήμος θα έχει ένα κτίριο αξίας 300.000€ και θα έχει πληρώσει μόνο τα χρήματα που θα έδινε στον ιδιώτη για το ενοίκιο.
Δεύτερο παράδειγμα. Ο δήμος μας έχει ανάγκη από χώρους στάθμευσης (parking) ανατολικά και δυτικά από το κέντρο της πόλης. Ο δήμος θα μπορούσε να προχωρήσει στην απαλλοτρίωση δύο οικοπέδων τα οποία θα πληρώνονταν μέσω δανείου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Στα δύο αυτά οικόπεδα θα μπορούσε να κατασκευάσει δύο σύγχρονους σταθμούς στάθμευσης με χρηματοδότηση από κάποιο πρόγραμμα χωρίς δική του οικονομική επιβάρυνση.
Με την είσπραξη ενός μικρού αντιτίμου από κάθε θέση στάθμευσης θα μπορούσε να καλύπτει το κόστος για κάποιες θέσεις εργασίας και να αποπληρώνει και το δάνειο για την απαλλοτρίωση των οικοπέδων στο ΤΠΔ.
Είναι προφανή τα οφέλη από μια τέτοια πολιτική για το μέλλον της πόλης που, παρά το μέγεθός της, ασφυκτιά από το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Η επίκληση οικονομικών λόγων για τη μη αντιμετώπιση του προβλήματος σήμερα, δυστυχώς το καθιστά πολύ ακριβότερο ή και αδύνατο αύριο.
Για να γίνουν όμως αυτά χρειάζεται πολιτική βούληση. Χρειάζεται απεμπλοκή από τη ρουσφετολογική πολιτική στην οποία εγκλωβίζονται οι δημοτικοί μας άρχοντες προκειμένου να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους. Χρειάζεται σωστή ιεράρχηση στόχων και προτεραιοτήτων. Δεν μπορεί να δαπανώνται κάθε χρόνο τεράστια ποσά, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο, για κοπή χόρτων και καθαρισμούς και τα μεγάλα προβλήματα της πόλης να αναβάλλονται για το απώτερο μέλλον.
Με αυτούς τους όρους ο δανεισμός μπορεί να επιλύσει σήμερα οξυμένα προβλήματα του δήμου και να επιταχύνει την πραγματοποίηση σημαντικών έργων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των πολιτών και συμ-βάλλουν στην τοπική ανάπτυξη.