Connect with us

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

O εφιάλτης του Ερντογάν: Η αστάθεια στη Συρία και το «φάντασμα» της συνθήκης των Σεβρών

Published

on

Ένα άρθρο των New York Times για την επικρατούσα κατάσταση στη Συρία ζωντανεύει έναν από τους «εφιάλτες» του Ερντογάν, και βάζει «φυτίλι» στις αναθεωρητικές τάσεις του καθεστώτος του, όσον αφορά στις συνθήκες που ορίζουν τα σύνορα της Τουρκίας.

Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας, η κατάσταση που περιγράφεται στη Συρία είναι δραματική: η οικονομία, μετά από δέκα χρόνια πολέμου έχει καταρρεύσει τελείως, οι πολίτες αναγκάζονται να πουλάν ακόμα και τα μαλλιά τους για να βγάλουν κάποια χρήματα για να ζήσουν, το νόμισμα έχει καταρρεύσει τελείως, και ο ηγέτης της χώρας -και νικητής του πολέμου- Μπασάρ αλ Άσαντ μοιάζει να είναι τελείως αποκομμένος από την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες της χώρας.

Ο τουρκικός εφιάλτης

Ακόμα χειρότερα, οι πετρελαιοπηγές της Συρίας βρίσκονται στα βορειοανατολικά της χώρας, σε περιοχές ελεγχόμενες από τους Κούρδους, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τις ΗΠΑ στη μάχη κατά του ISIS -παρότι ο Τραμπ τους εγκατέλειψε σε κάποια φάση, αφήνοντάς τους στα χέρια του Ερντογάν-, όπως και τα πιο εύφορα εδάφη της χώρας, ενώ ο αλ Άσαντ έχει μακρά συμμαχία με τη Ρωσία και το Ιράν, που όμως δεν μπορούν να παράσχουν οικονομική βοήθεια, καθώς και αυτές υποφέρουν από κυρώσεις των ΗΠΑ.

Και, κάπου εδώ βρίσκεται το πρόβλημα του Ερντογάν, ο οποίος ονειρεύεται μια Τουρκία που θα απλώνεται στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας -έστω και ως επιρροή. Μιας αυτοκρατορίας που το 1920 ουσιαστικά διαλύθηκε με τη Συνθήκη των Σεβρών, η οποία όριζε ότι τα εδάφη της θα διαμελιστούν ανάμεσα στο Κουρδιστάν, την Αρμενία, την Ελλάδα, τη Βρετανία, τη Γαλλία, και την Ιταλία. Η συνθήκη αυτή δεν εφαρμόστηκε ποτέ, ωστόσο αποτελεί έναν εφιάλτη για τους εθνικιστές της Τουρκίας.

Το «σύνδρομο των Σεβρών»

Βάσει της συνθήκης -η οποία αντικαταστάθηκε από τη συνθήκη της Λωζάνης- η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία μέσω της Βρετανικής «Εντολής», τη Συρία και τον Λίβανο στη Γαλλία, μέσω της Γαλλικής «Εντολής», και δεχόταν την υπαγωγή της Ανατολίας στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας), το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

  • Μάλιστα, ιστορικοί και πολιτικοί αναλυτές έχουν «εφεύρει» τον όρο «σύνδρομο των Σεβρών» για να περιγράψουν τον τρόμο που η συνθήκη προκάλεσε στην Τουρκία, και ο οποίος περιγράφεται ως «η αντίληψη ότι η χώρα είναι περικυκλωμένη από εχθρούς που προσπαθούν να διαλύσουν το τουρκικό κράτος» κι ο οποίος αποτελεί σημαντική συνιστώσα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από τον Ερντογάν

Όπως ανέφερε η γαλλική εφημερίδα Le Monde, η ημέρα που επελέγη για την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας ως τζαμί (24 Ιουλίου) δεν επελέγη τυχαία, καθώς εκείνη την ημέρα συμπληρώνεται η 97η επέτειος από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης.

  • «Στο μυαλό του Ερντογάν και των ακροδεξιών συνεργατών του, οι οποίοι συσπειρώθηκαν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, αυτό είναι θέμα αποτροπής της παγίδας μιας “νέας Συνθήκης των Σεβρών”», σημείωνε η εφημερίδα.

Ακόμα και ο ίδιος ο Ερντογάν μνημόνευσε την συνθήκη αυτή κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον πρώην ηγέτη της Λιβύης, Φαγιέζ αλ-Σαράτζ σε ένα πρώην οθωμανικό παλάτι στην Κωνσταντινούπολη. Σε μια από της συνεδρίες που οδήγησαν στην παράνομη θαλάσσια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης ο Ερντογάν είπε ότι «χάρη σε αυτήν τη στρατιωτική και ενεργειακή συνεργασία, ανατρέψαμε τη Συνθήκη των Σεβρών».

Οι κουρδικοί θύλακες

Ωστόσο, οι κουρδικοί θύλακες στη Συρία και το Ιράκ αποτελούν το τεράστιο «αγκάθι» που αναζωπυρώνει τους φόβους της Άγκυρας για αναβίωση της συνθήκης των Σεβρών. Πολλώ δε μάλλον που η κυβέρνηση Μπάιντεν επαναφέρει σε ενεργό δράση πρόσωπα που ήταν «κλειδιά» στη συνεργασία των ΗΠΑ με τους Κούρδους, όπως ο Bret Mc Gurke, την επιστροφή του οποίου η Άγκυρα θεωρεί ως οριακά επιθετική κίνηση.

Καθώς οι εξελίξεις στην περιοχή είναι ραγδαίες, η Τουρκία δεν κρύβει τον εκνευρισμό της, καθώς βλέπει τον «εφιάλτη» των Σεβρών να ζωντανεύει ξανά και να απειλεί τα κυριαρχικά όνειρά της.

Καλλιγάς Κ. Ανδρέας

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

195 χρόνια από την απελευθέρωση της Ναυπάκτου

Published

on

By

Μόνο με στενή πολιορκία και αποκοπή του ανεφοδιασμού ήταν δυνατόν να πέσει το κάστρο του Έπαχτου.

Για τον καλύτερο συντονισμό ο κυβερνήτης (Δ/γμα 23 .01. 1829) διορίζει πληρεξούσιο τοποτηρητή Στερεάς Ελλάδας και του Στρατοπέδου τον αδερφό του Αυγουστίνο Καποδίστρια, ο οποίος στις 10 Μαρτίου 1829  αφικνείται και ο ίδιος στη Ναύπακτο.

Τα ελληνικά στρατεύματα με εντολή του Αυγουστίνου Καποδίστρια καταφτάνουν από τις 8 Μαρτίου 1829 και πολιορκούν τα κάστρα Αντιρρίου και Ναυπάκτου από την ξηρά, ενώ ο στόλος υπό τον Ανδρέα Μιαούλη   αποκλείει και τις θαλάσσιες διόδους.

Στις 13 Μαρτίου παραδίδεται το Αντίρριο ύστερα από ψευτοπόλεμο.

Στις 16 Μαρτίου ο κλοιός περί το κάστρο της Ναυπάκτου γίνεται στενότερος.

Η Α’ Χιλιαρχία, με Χιλίαρχό τον Κίτσο Τζαβέλα, η 500αρχία του Νικόλα Τζαβέλα και τα Σώματα του Β. Μαστραπά, Γιάννη Μακρυγιάννη – Κραβαρίτη καταλαμβάνουν τις θέσεις από τον Αϊ-Γιώργη, τη μεγάλη Βάρναράχη μέχρι απέναντι από την Ακρόπολη του  Ίτς Καλέ.

Ο Χατζηχρήστος με ιππικό και πεζικό και το σώμα του Βέρη κλείνει την δυτική πλευρά από τη θάλασσα μέχρι το Ιτς Καλέ και ο συνταγματάρχης Πιερρής, αρχηγός του τακτικού στρατού, καταλαμβάνει τους λόφους   πίσω από το κάστρο με το πυροβολικό.

Η τανάλια είχε πλέον σφίξει.  Οι τούρκοι που ήταν στην μικρή Βάρναράχη υποχωρούν και εισέρχονται στο κάστρο.  Ο λόφος αυτός περιέρχεται στο στα ελληνικά χέρια.

Οι  αλλεπάλληλες επιθέσεις των ελληνικών στρατευμάτων δεν έφεραν αποτέλεσμα.

Οι Τούρκοι δεν μπορούν να ανεφοδιαστούν και αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν.

Στις 8 Απριλίου ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας φτάνει στη Ναύπακτο.

Στις  11 Απριλίου 1829 υπογράφεται η συνθήκη και σταματούν οι εχθροπραξίες.

Στις 12 Απριλίου αποχωρεί ο κυβερνήτης.

Στις 17 προς 18 Απριλίου ο τακτικός στρατός υπό τον συνταγματάρχη Πιερρή εισέρχεται στην Ακρόπολη.

Στις 22 Απριλίου αποχωρεί ολόκληρη η τουρκική φρουρά και τα ελληνικά στρατεύματα      εισέρχονται σε όλο το  κάστρο.

Στις  28 Απριλίου 1829 ο Αυγουστίνος Καποδίστριας διοικητής διακηρύσσει:

«Κυματίζει τέλος πάντων η ελληνική σημαία εις την Ακρόπολιν της Ναυπάκτου και το σεμνόν του Σταυρού σημείον,  μετά παρέλευση ήδη 140 ετών ανυψώθει πάλιν εις τα υψηλά ταύτα τείχη».

Τον Ιανουάριο του 1830 έγινε στην πόλη ο πρώτος εορτασμός της απελευθέρωσής της και το  πρωί της ημέρας εκείνης εσήμαναν «ο ήχος των κωδώνων και ο βόμβος των πυροβόλων», με την ελληνική σημαία να κυματίζει στην Ακρόπολη της Ναυπάκτου.

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΚΝΔ: Οι εργαζόμενοι έστειλαν το μήνυμα

Published

on

By

Με προσυγκέντρωση των συνδικάτων στο κτήριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ναυπακτίας και Δωρίδας ΕΚΝΔ, και πορεία προς την κεντρική πλατεία Φαρμάκη το ΕΚΝΔ   συμμετείχε  στην  24ωρη Γενική Απεργία της 17ης  Απριλίου που προκήρυξε η ΓΣΕΕ.

Στην συγκέντρωση όπου χαιρέτησαν ο πρόεδρος του ΕΚΝΔ Αριστομένης Χάρος και εκπρόσωποι συνδικάτων, οι εργαζόμενοι έστειλαν το μήνυμα πως δεν μπορούν να πορευθούν με μισθούς στα τάρταρα και με την ακρίβεια στα ύψη.

Δήλωσαν την αντίθεσή τους στις  αυξήσεις της κυβέρνησης που σε καμία περίπτωση δε διασφαλίζουν συνθήκες στις οποίες ένας εργαζόμενος που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, δε θα βρίσκεται κάτω από το κατώφλι της φτώχειας και θα έχει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο.

«Δεν ζητάμε ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό, ζητάμε αυξήσεις από τους εργοδότες μας για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Ζητάμε πίσω τα εργαλεία συλλογικής διαπραγμάτευσης μέσω της επαναφοράς του θεσμικού πλαισίου των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας» φώναξαν στην συγκέντρωση οι εργαζόμενοι.

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το ΕΚΝΔ συμμετέχει στην  24ωρη Γενική Απεργία της 17ης Απριλίου

Published

on

By

Σε ανακοίνωσή του για την 24ωρη Γενική Απεργία της  Τετάρτης 17ης Απριλίου,  το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ναυπακτίας και Δωρίδας αναφέρει: 

“Την ώρα που η ακρίβεια έχει γίνει θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων, με τον πληθωρισμό να έχει εξαντλήσει τα εισοδήματά τους και την αγοραστική τους δύναμη να βρίσκεται στα τάρταρα, την ώρα που η ΓΣΕΕ έχει τεκμηριωμένα καταθέσει πρόταση για αύξηση στο 60% του διάμεσου μισθού που είναι το κατώφλι της φτώχειας συν την αύξηση της παραγωγικότητας και τον εκτιμώμενο πληθωρισμό, την ώρα που η Ελλάδα είναι πρώτη στη συμμετοχή των επιχειρηματικών κερδών στο εθνικό εισόδημα αλλά προτελευταία στους μισθούς των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, η Κυβέρνηση ανακοινώνει κατώτατο μισθό αναντίστοιχο των αναγκών των εργαζομένων.

Αυξήσεις που σε καμία περίπτωση δε διασφαλίζουν συνθήκες στις οποίες ένας εργαζόμενος που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, δε θα βρίσκεται κάτω από το κατώφλι της φτώχειας και θα έχει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο.

Εμείς δε ζητάμε ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό, ζητάμε αυξήσεις από τους εργοδότες μας για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Ζητάμε πίσω τα εργαλεία συλλογικής διαπραγμάτευσης μέσω της επαναφοράς του θεσμικού πλαισίου των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Απαιτούμε μείωση των διοδίων της Γέφυρας Ρίου –Αντιρρίου.

Το ΕΚΝΔ   έχει λάβει απόφαση και συμμετέχει στην  24ωρη Γενική Απεργία για τις 17 Απριλίου.

Οι εργαζόμενοι και αυτό το μήνυμα είναι σαφές, δε μπορούν να πορευθούν με μισθούς στα τάρταρα και με την ακρίβεια στα ύψη.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ

ΤΕΤΑΡΤΗ   17   ΑΠΡΙΛΗ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

ΩΡΑ 9:30″

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue Reading

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ