Μια μοιραία στιγμή άλλαξε τη ζωή της 25χρονης Γεωργίας Καλτσή. Ένα τροχαίο, την καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο. Αν και όλα πήγαν πίσω, η Γεωργία πήρε πτυχίο στη Κλινική Διαιτολογία-Διατροφολογία. Ασχολείται με κανό, κολύμπι, wakeboard, kitesurf, κατάδυση και ποδήλατο, παίζει μπάσκετ, ενώ της αρέσει ιδιαίτερα η ξιφασκία.

Σε κάθε στιγμή της νέας της ζωής η Γεωργία δίνει μαθήματα γενναιότητας και αισιοδοξίας.

Η Μαρίλια Παπανικολάου, πτυχιούχος της Σχολής Καλών τεχνών, ασχολείται με τη μόδα και όχι μόνο, με μεταπτυχιακό στο product design και επιλογή την σχεδίαση ενός χρηστικού  προϊόντος για ΑΜΕΑ, είναι το άλλο μισό από το δίδυμο αισιοδοξίας και δημιουργίας που συνθέτουν μαζί με την Γεωργία.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία και την συμμετοχή τους στην εκδήλωση « Έλα στη θέση μου», που πραγματοποίησε το ΕΕΕΕΚ Ναυπάκτου οι Ναυπάκτιες  Γεωργία Καλτσή και Μαρίλια Παπανικολάου μίλησαν στο Nafsweek για τις δραστηριότητές τους.

Γεωργία:

“Με τη Μαρίλια  γνωριζόμαστε αφού είμαστε και οι δύο από τη Ναύπακτο όμως αυτό που μας έφερε κοντά και “παντρεψαμε” με τις ιδέες μας και το μεράκι μας ήταν δημιουργήσουμε κάτι το οποίο θα βοηθάει τους ανθρώπους με αναπηρίες. Έτσι δημιουργήσαμε κάτι πρωτοπόρο στο θέμα ρουχισμού και μόδας.

Η Μαρίλια ασχολήθηκε στο μεταπτυχιακό της με αυτό το κομμάτι. Κάναμε μία τεράστια έρευνα που κράτησε δύο χρόνια και καταγράψαμε μία μεγάλη ποικιλία αναπηριών.

Πρακτικά, το δημιουργικό κομμάτι ήταν το πώς θα μπορέσουμε να καλυτερεύσουμε τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία μέσα από το ρούχο”.

Μαρίλια:

“Η Γεωργία το έκανε πάρα πολύ εύκολο αυτό το κομμάτι για μένα, καθώς εξειδικευμένη, αφού έχει μάθει αυτό το κομμάτι στο κέντρο αποκατάστασης που βρέθηκε μετά το ατύχημα. Βέβαια συνεχίσαμε την έρευνα όπως είπαμε για δύο χρόνια. Μιλήσαμε με γιατρούς και με εξειδικευμένους ανθρώπους σε θέματα αναπηρίας και εντοπίσαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλές διαφορές από την κάθε αναπηρία. Άρα και από τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε εμείς σαν δημιουργοί το ρούχο που δημιουργούμε.

Η δυσκολία ήταν εγώ να κατανοήσω το πώς εντάσσεται το ρούχο στην καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία, ως αρτιμελής, αλλά και το να υπάρξει μία μαζική παραγωγή πού να δίνει λύσεις σε ευρύ φάσμα ανθρώπων με αναπηρία”.

Πέρα από τον σχεδιασμό των συγκεκριμένων ρούχων προχωράτε και ένα πρόγραμμα για την αειφόρο μόδα, τι ακριβώς είναι αυτό;

Γεωργία: “Με τη Μαρίλια τρέχαμε ένα πρόγραμμα που αφορούσε την αειφόρο μόδα, με ανακύκλωση ρούχων για την προστασία στο περιβάλλον, το οποίο είχε παράλληλα πίσω του ένα κοινωνικό και φιλανθρωπικό κομμάτι”.

Μαρίλια: “Στο project αυτό τα ρούχα προέρχονταν από υλικά που είναι ανακυκλώσιμα.

Πρακτικά αυτό στηρίζεται στην κυκλική οικονομία, στον κυκλικό σχεδιασμό, όσον αφορά τη βιωσιμότητα του ώστε να φτάσουμε στην ανακύκλωση του στο τελείωμα του χρόνου ζωής του ρούχου.

Τόσο τα ρούχα όσο και τη μόδα βρισκόμαστε στη διαδικασία να τα δημιουργήσουμε. Τώρα μάλιστα κάνουμε μια συζήτηση να γίνει και μία επίδειξη μόδας, με τη βοήθεια των παιδιών από το ΕΕΕΕΚ Ναυπάκτου, εδώ στη Ναύπακτο, στο λιμάνι της Ναυπάκτου, κάτι που θα θέλαμε πάρα πολύ, να τα παρουσιάσουμε με αυτό τον τρόπο.

Τα ρούχα αυτά είναι δημιουργίες με περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, eco-friendly και με στοιχεία κοινωνικά.

Θα είναι μία συλλογή Αειφόρος και βιώσιμη”.

Ποια συμβουλή θα δίνατε στα νέα παιδιά αλλά και στους πιο μεγάλους;

Γεωργία: “Να σκέπτονται  πάντα θετικά, να προσέχουν και να φοράνε κράνος και ζώνη. Να αναφέρω το “moto” που λέω ότι: ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι μέχρι του να είσαι δυνατός να είναι η μόνη σου επιλογή.

Κανένας ποτέ δεν σκέφτεται ότι θα φτάσει στο “μηδέν”, το οποίο αυτό το “μηδέν” είναι ένα 15% παγκοσμίως, μία και τόσοι είναι οι άνθρωποι με αναπηρίες”.

Μαρίλια: “Θα μιλήσω ως αρτιμελής, με τα νέα παιδιά να είναι το μέλλον μας. Λέω λοιπόν να παρατηρήσουν τη διαφορετικότητα, γιατί η διαφορετικότητα δεν είναι μόνο στην αναπηρία, μία και όλοι μας είμαστε διαφορετικοί και δεν υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον από τη διαφορετικότητα, σε αυτό το ταξίδι της ζωής.

Κάνοντας αυτό ακριβώς, ο καθένας στον κλάδο που θα ακολουθήσει, θα μπορεί να εντάξει ζητήματα τέτοια στην κοινωνία για το μέλλον στο οποίο θα ήθελαν να ζουν. Είναι θέμα ευαισθητοποίησης και των νέων και των μεγαλύτερων, να μην προσπερνάμε τέτοια θέματα τα οποία σίγουρα δεν συμβαίνουν καθημερινά”.