Ένας ακόμη κανονισμός ήρθε να συμπληρώσει το  υφιστάμενο σύστημα κανόνων που οφείλουν να τηρούν και να σέβονται όλοι, προκειμένου να διασφαλίζεται η αρμονική κοινωνική συνύπαρξη και η ποιότητα ζωής.

Πολυσέλιδοι κανονισμοί, που επιδιώκουν να προβλέψουν οποιαδήποτε περίπτωση παράβασης κανόνων, ώστε να υπάρχει και η αντίστοιχη ποινή για τον παραβάτη. Αναμφίβολα αναγκαία η ύπαρξή τους σε μια ευνομούμενη πολιτεία που οφείλει να επιβάλλει την τάξη και να διασφαλίζει τα δικαιώματα των πολιτών.

Ποιος για παράδειγμα θα αμφισβητήσει την αναγκαιότητα του άρθρου του πρόσφατα ψηφισμένου κανονισμού καθαριότητας  σύμφωνα με το οποίο «στην περίπτωση εναπόθεσης ξερών φύλλων, δέντρων, θάμνων ή απορριμμάτων κήπου χωρίς σακούλες, αλλά και εναπόθεσης κλαριών σε πεζοδρόμια ή κοινόχρηστους χώρους,     χωρίς υπόδειξη των Υπηρεσιών του Δήμου, το πρόστιμο μπορεί να ανέλθει σε 500 ευρώ, ποσό το οποίο διπλασιάζεται σε περίπτωση υποτροπής.

Ενώ, το πρόστιμο που αντιστοιχεί σε ρύπανση με αφίσες, φέιγβολάν και συνθήματα μπορεί να ανέλθει σε 1.500 ευρώ, ποσό που επίσης διπλασιάζεται σε περί- πτώση υποτροπής».

Κανένας. Πιθανότατα όμως αυτό είναι και το μοναδικό άρθρο που διάβασε ο πολίτης. Και αυτό γιατί αυτό το άρθρο επιλέχτηκε από το γραφείο τύπου του δήμου για τη δημοσιοποίηση της ψήφισης του κανονισμού καθαριότητας.

Ποιοι ωστόσο έχουν πλήρη γνώση των πολυσέλιδων κανονισμών;

Πέρα από αυτούς που συμβάλλουν στην κατάρτιση τους, λίγοι είναι, ακόμα κι από αυτούς που ψηφίζουν τους κανονισμούς, που τους  έχουν μελετήσει.

Πίσω λοιπόν από τις πολλές σελίδες, τα άρθρα, τις  ποινές και τα ψιλά γράμματα συνήθως χάνεται η    ουσία. Και η ουσία είναι ότι οι κανονισμοί στην πράξη ακυρώνονται, γιατί δεν εφαρμόζονται.

Δεν εφαρμόζονται όχι γιατί λείπουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αλλά γιατί λείπει η πολιτική βούληση.

Κοινό μυστικό αποτελεί ότι με ένα τηλέφωνο στον αρμόδιο αντιδήμαρχο ή στο φίλο δημοτικό σύμβουλο τα θέματα «λύνονται» παρακάμπτοντας τους κανονισμούς. Αυτό θα πει εξυπηρέτηση του πολίτη, που τον υποχρεώνει να θυμηθεί την εξυπηρέτηση στην κάλπη.

Έτσι οι κανονισμοί σκονίζονται στα συρτάρια των αρμοδίων. Εναπόκειται στη συνείδηση του πολίτη, στην παιδεία και την αγωγή του.

Αλλά τι να σου κάνει και ο πολίτης, όταν για παράδειγμα αναγκάζεται να κατέβει στο δρόμο, γιατί το ήδη στενό πεζοδρόμιο έχει καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα!!!     Μα και στο δρόμο αναγκάζεται να βαδίσει σχεδόν στη μέση του οδοστρώματος, γιατί τα παρανόμως σταθμευμένα αυτοκίνητα έχουν καταλάβει και τις δυο πλευρές!!!

Και όλα αυτά συμβαίνουν ακόμα και έξω από τα παράθυρα των αρμοδίων…

Κατά τα άλλα όμως έχουμε Κανονισμό Κοινοχρήστων Χώρων, Νεκροταφείων, Καθαριότητας κ.λπ. και πλήθος νόμων και άρθρων που περιμένουν να εφαρμοστούν!!!

Πιθανότατα οι κανονισμοί να προκαλούν μεγαλύτερο κακό, όταν ψηφίζονται και δεν εφαρμόζονται, γιατί εδραιώνουν την ασυδοσία και την απουσία σεβασμού στους θεσμούς.