Τα τελευταία σαράντα χρόνια, ο Σεπτέμβρης συνδέεται με τις εξαγγελίες του εκάστοτε Πρωθυπουργού, από το Βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Αυτές αφορούν το άνοιγμα του καλαθιού των παροχών προς τους πολίτες. Αυτές εκ των προτέρων, πριν εξαγγελθούν, αμφισβητούνται από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και άλλους δυναμικούς φορείς της κοινωνίας. Παρόλα αυτά αναμένονται με ενδιαφέρον από τους πολίτες.
Είναι γνωστό ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Η αμφισβήτηση των προθέσεων του Πρωθυπουργού για εξαγγελίες παροχών, βρίσκει την ενσάρκωσή της στη μεγαλειώδη, από πλευράς όγκου και παλμού, πορεία του εργατικού δυναμικού της χώρας. Αυτή πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, την ίδια ώρα που ο Πρωθυπουργός προβαίνει στις εξαγγελίες. Σκηνές που αμαυρώνουν την πολιτική ζωή του τόπου, εκτυλίσσονται κατά τη διάρκεια της ειρηνικής πορείας των εργαζομένων, αν και πέντε χιλιάδες, περίπου, αστυνομικοί περιφρουρούν την πορεία.
Επισημαίνεται ότι το εργατικό κίνημα συμμετέχει διαιρημένο στην εκδήλωση. Το 2008, ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, τόλμησε το περίφημο «όχι σε παροχές», σε μια προσπάθεια αποδέσμευσης της πελατειακής σχέσης με το πολιτικό σύστημα. Τις επόμενες ημέρες, μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού, κατά σειρά δυναμικότητας, ανεβαίνουν στη Θεσσαλονίκη οι αρχηγοί των κομμάτων.
Κρίνουν τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού και παράλληλα αναφέρονται στο δικό τους πρόγραμμα.
Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια της Έκθεσης, η Θεσσαλονίκη πλημμύριζε από κόσμο. Η τεχνολογία προόδευε και οι πολίτες ήθελαν να ενημερωθούν για τις προόδους των επιστημών. Στους εκθεσιακούς χώρους ο επισκέπτης βίωνε το αδιαχώρητο.
Η Θεσσαλονίκη και η γύρω περιοχή ανέπνεε οικονομικά. Δεν ήταν μόνο οι επίσημοι, οι παράγοντες των φορέων και οι εκατοντάδες χιλιάδες των εργαζομένων του συλλαλητηρίου που κατέφθαναν στην πόλη. Από όλη την Ελλάδα και από το εξωτερικό, κατά χιλιάδες επισκέπτονταν τη Θεσσαλονίκη, να θαυμάσουν τα επιτεύγματα της επιστήμης.
Φέτος τα γεγονότα διατρέχουν διαφορετική τροχιά. Ο κορωνοϊός με τις σημαντικές επιπτώσεις του στην οικονομική ζωή του τόπου και η προκλητικότητα της Τουρκίας, εξανεμίζουν τις ελπίδες για ένα άνοιγμα του καλαθιού με παροχές. Οι αφίξεις στη Θεσσαλονίκη μηδενίζονται. Η ομιλία του Πρωθυπουργού ενώπιον περίπου πενήντα ατόμων, χάνει την παλιά αίγλη της. Απούσα και η ογκώδης συγκέντρωση των εργαζομένων για διεκδικήσεις.
Έτσι το ενδιαφέρον των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού περιορίζεται στο τρίπτυχο: Μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας που χτυπήθηκε από τον κορωνοϊό. Μέτρα για τον περιορισμό εξάπλωσης της πανδημίας. Μέτρα για το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης.