Σε μια πόλη που το ίδιο το άνομά της παραπέμπει σε θάλασσα, μια πόλη μέσα στη θάλασσα όπως η Ναύπακτος, είναι φυσικό επόμενο η ενασχόληση με αθλήματα που έχουν να κάνουν με αυτή να είναι το αυτονόητο.

Ναύς και πήγνυμι, κατασκευή πλοίων, οι δυο αρχαιοελληνικές λέξεις που συνθέτουν το όνομα Ναύπακτος, με το θαλάσσιο στοιχείο να είναι άρρηκτα δεμένο με την ιστορία αυτής της πόλης.

Παράδοση χρόνων λοιπόν που οι νεώτεροι καλούνται να διατηρήσουν. Από το 1964 η πόλη διαθέτει Ναυτικό Όμιλο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια παραμένει αδρανής.

Με αφορμή την επιστολή φίλου και αναγνώστη του Nafsweek, επαναφέρουμε το θέμα της λειτουργίας του κυττάρου αυτού της Ναυπάκτου. Μας γράφει ο Γεώργιος Παϊσίδης:

« Είναι παράδοση τις μέρες  αυτές  στην πόλη αυτή που βρέχεται από τη θάλασσα η γουρνοπούλα και τα παζάρια που βέβαια φέτος λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού δεν θα διεξαχθούν στον φυσικό τους  χώρο.

Φτάνουν όμως μόνον αυτά για την προβολή, τη λειτουργία , αλλά και το  αύριο  της πόλης;

Επισκέπτομαι τη Ναύπακτο  συνεχώς και αδιαλείπτως  από το 1993 έως σήμερα.

Σ’ όλα αυτά τα χρόνια ,έβλεπα  κυρίως τα καλοκαίρια, λευκά πανιά να  μας  γνέφουν από το γαλάζιο.

Ήταν βέβαια τα νεαρά παιδιά της  θαλάσσιας  αυτής  πόλης, επίδοξοι  ιστιοπλόοι  που  έβγαιναν στη θάλασσα να αρμενίσουν με τα όπτιμιστ οι αρχάριοι και οι προχωρημένοι με τα λέϊζερ, σκάφη ολυμπιακής κατηγορίας νομίζω.

Τελευταία μου λείπει αυτό  το αγνάντεμα από τη θάλασσα του Γριμπόβου και της Ψανής των λευκών πανιών.

Και δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί, δεδομένου ότι οι εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου  είναι  εκεί  στο τέλος της παραλίας του Γριμπόβου  και  φαντάζομαι   υπαρκτή  είναι  και  η  θέληση  των μικρών παιδιών της  Ναυπάκτου  για  τη  ναυτοσύνη, για τα θαλάσσια αθλήματα και αναφέρομαι πρωτίστως σ’ αυτό της ιστιοπλοΐας.

Γιατί  όμως  δεν αρμενίζουν πια τα όπτιμιστ και τα λέϊζερ με τα άσπρα πανιά τους;  Τι φταίει;

Καλές οι γουρνοπούλες, καλά και τα παζάρια, αλλά γιατί μια τέτοια πανέμορφη θαλάσσια πόλη να είναι έρημη από πανιά ;

Δέχομαι όμως ότι αυτή είναι μια υποκειμενική άποψη ανεξάρτητα από το αν κάποιοι συμφωνήσουν ή όχι με αυτή.

Ωστόσο, μια αντικειμενική προσέγγιση στα γραφόμενα θα ήταν η δυνατότητα ενασχόλησης των νέων αυτής της πόλης με τον ναυταθλητισμό και μέσω αυτού η διεξαγωγή ιστιοπλοϊκών δρώμενων επ’ ωφελεία τόσο των ίδιων των  νεαρών ιστιοπλόων όσο και κυρίως  της  Ναυπάκτου.

Νομίζω ότι υπάρχουν οι δεινότητες και οι δυνατότητες να δούμε σύντομα λευκά πανιά στο γαλάζιο αυτής της πόλης , αρκεί να το θελήσουμε.  Τι λέτε;»